Η ηχογράφηση του 1968 μεταδόθηκε πρώτη φορά από το Ε.Ι.Ρ στην επέτειο της απελευθέρωσης της Αθήνας από τους Γερμανούς Ναζί (Οκτώβριος του 1944).

Ο νεαρός δικαστικός Γεώργιος Πραντούνας, μετά την επιτυχημένη ανάγνωση της τραγωδίας του "Αι Ελευθερωμέναι Αθήναι" στο φιλολογικό σαλόνι του λόγιου γιατρού Ταλιαπιέτρα, την εξέδωσε την ίδια χρονιά, το 1830.

Υπόθεση: Η πλοκή του δράματος μας μεταφέρει στα μέσα του 3ου αιώνα μ.Χ., όπου οι Γότθοι – βάρβαροι, σκληροί και αιμοβόροι– είχαν κυριεύσει την Αθήνα. Πολλοί από τους Αθηναίους, αναγκάστηκαν να διαφύγουν σε διαφορετικά μέρη της Ελλάδας, διότι δεν ήθελαν να ζουν υπό το καθεστώς των Γότθων. Μεταξύ τους, βρίσκεται και ο Κλεόδημος, ο οποίος αποφασίζει να επιστρέψει στην πατρίδα του για να την ελευθερώσει. Αποφασισμένος να σκοτώσει τον τύραννο Κνίβα, συνεννοείται με τους συμπολίτες του, καθώς και με τους υπόλοιπους Έλληνες, και οργανώσουν την επανάσταση. Η συνωμοσία, όμως, αποκαλύπτεται στους βαρβάρους από τον φιλάργυρο προδότη Πολέμωνα, και ο Κνίβας χρησιμοποιεί άγρια μέτρα, ούτως ώστε, να εμποδίσει το εγχείρημα των συνωμοτών. Η σύλληψη της γυναίκας του Κλεόδημου Ευάνδρας, και οι απειλές πως θα σκοτώσουν το μοναχογιό τους, δεν αλλάζει το ρου των σχεδίων τους, διότι ο θάνατος για την πατρίδα προβάλλεται ως το ύψιστο καθήκον. Έχοντας στο πλευρό του συμμάχους από όλη την Ελλάδα, ο φιλόπατρις Κλεόδημος ξεκινά για τη μάχη. Τελικά, μετά από δύσκολες και γενναίες προσπάθειες, ο Κνίβας δολοφονείται και η Αθήνα ελευθερώνεται. Την ένδοξη νίκη, ακολουθούν οι συμβουλές του θεού Ερμή σχετικά με το μέλλον των Ελλήνων. Δια στόματος Ερμή, τονίζονται, για ακόμη μια φορά, οι καταστροφικές συνέπειες της διχόνοιας, και προτείνεται το πολιτειακό πρότυπο της μοναρχίας που θα πρέπει να λειτουργεί μέσα στο πλαίσιο αυστηρών νόμων για όλους.