Καλή Ακρόαση (ΠΕΝΤΕ ΕΡΓΑ)

Πάρτι Γενεθλίων του Χάρολντ Πίντερ

Το Πάρτι Γενεθλίων (The Birthday Party) (1957) ανέβηκε για πρώτη φορά το 1958 και είναι το δεύτερο θεατρικό έργο του Χάρολντ Πίντερ. Σύμφωνα με την υπόθεση, το έργο αφορά στον Στάνλεϋ, τον οποίο επισκέπτονται σε μια παραθαλάσσια πανσιόν δύο άντρες. Ένα υποτιθέμενο αθώο πάρτι γενεθλίων γρήγορα εξελίσσεται σε εφιάλτη.

Το έργο, ωστόσο, δεν είναι μία έκθεση γεγονότων. Πρόκειται μάλλον για μια εκτεταμένη μεταφορά για συγκεκριμένα κοινωνικά και πολιτικά θέματα. Το Πάρτι Γενεθλίων είναι επίσης, εν μέρει, μια αντίδραση στις θεατρικές τάσεις της περιόδου, επιδεικνύοντας πολλά χαρακτηριστικά του Θεάτρου του Παραλόγου.

Ηχογράφηση 1967

Παίζουν οι ηθοποιοί: Σμάρω Στεφανίδου, Κώστας Καστανάς, Φραγκούλης Φραγκούλης, Σταύρος Ξενίδης

 


Το παιχνίδι της τρέλας και της φρονιμάδας του Γιώργου Θεοτοκά

Ο Γιώργος Θεοτοκάς βασίζει την ιστορία του στο βυζαντινό τραγούδι 'Του Μαυριανού και της αδερφής του', αλλά μεταπλάθει το μύθο του και τοποθετεί στο κέντρο ένα πρόσωπο ιστορικά υπαρκτό, τον βασιλιά Ανδρόνικο, διάσημο γητευτή γυναικών της εποχής του. Για το ρόλο του χορού εισάγει την παρουσία του 'δημοτικού πουλιού με την ανθρώπινη λαλιά', που γνωρίζει και αναγγέλλει τα πάντα.

Μεταφέροντας το υλικό της αρχικής έμπνευσης στη σύγχρονη εποχή, οργανώνει έναν πολιτικό καμβά, στον οποίο αντιπαραθέτει δύο αντίμαχες δυνάμεις: το κόμμα της τρέλας, που εκπροσωπείται από τον Ανδρόνικο και το κόμμα της φρονιμάδας, που εκπροσωπείται από τον Μαυριανό

Παίζουν οι ηθοποιοί: Χρήστος Μάντζαρης Κώστας Πρέκας, Νίκος Χύτας, Θεοδόσης Ισαακίδης, Γιώργος Πετρόχηλος, Γιώργος Μεσσάλας, Ντ. Θεμελή, Χρυσούλα Διαβάτη, Αφροδίτη Γρηγοριάδου, Μαίρη Ινγγλέση, Φραγκούλης Φραγκούλης.

Ένας σωστός άνδρας (Miguel de Unamuno)

Ο Miguel de Unamuno (1864-1936) ανήκει στην παράδοση των μεγάλων στοχαστών, όπως οι Pascal, Kierkegaard και Nietzsche. Ο κόσμος του είναι αυτός του παραδόξου, κι η τάση του αυτή ενισχύεται από την ακραία ιδιοσυγκρασία του. Το έργο του, η ζωή του και η προσωπικότητά του, που αλληλοπροσδιορίζονται, έχουν ως απαρχή και ως έκφραση μία δυναμική αντίφαση, που καλύτερα απ' όλους περιγράφει ο ίδιος στο δοκίμιό του "Η θρησκεία μου": "Η θρησκεία μου -λέει- είναι η αναζήτηση της αλήθειας στη ζωή, και της ζωής στην αλήθεια, παρ' ότι γνωρίζω ότι όσο ζω δεν θα τις βρω· η θρησκεία μου είναι ο αδιάκοπος και ακαταπόνητος αγώνας με το μυστήριο· η θρησκεία μου είναι ο αγώνας με τον Θεό... απορρίπτω την αιώνια άγνοια. Και οπωσδήποτε θέλω να αναρριχηθώ στο ακατόρθωτο".

Ηχογράφηση 1966, διασκευή για το ραδιόφωνο, Ιουλία Ιατρίδου

Παίζουν οι ηθοποιοί: Ελένη Χατζηαργύρη, Τζόλη Γαρμπή, Κώστας Καστανάς, Τάκης Βουλαλάς, Λυκούργος Καλλέργης, Νίκος Τζόγιας, Βέττα Προέδρου, Δημήτρης Καλυβωκάς , Σταύρος Ξενίδης

Τα δημιουργημένα συμφέροντα Υάκινθος Μπεναβέντε (1866-1954)

Ισπανός θεατρικός συγγραφέας. Έγραψε διακόσια έργα -δράματα και κωμωδίες. Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας (1922). Στην Ελλάδα έγινε γνωστός από τα "Δημιουργημένα συμφέροντα" που δίδαξε το Εθνικό Θέατρο στα 1939 και από την "Πικραγαπημένη" που δίδαξε ο θίασος του Δημήτρη Μυράτ στο "Θέατρο Αθηνών" στα 1962.

"Τα δημιουργημένα συμφέροντα" παίχτηκαν πρώτη φορά στο Θέατρο Λάρα της Μαδρίτης το 1907. Ο συγγραφέας τα χαρακτηρίζει "κωμωδία ανδρεικέλων", όμως αυτό δεν σημαίνει πως υστερούν σε ψυχολογία. Τα ανδρείκελα του Μπεναβέντε εκφράζουν ανθρώπινες σχέσεις και καταστάσεις, ακόμα και αιώνιες αλήθειες.

Οι περιπέτειες του τυχοδιώχτη Λέαντρου και του υπηρέτη του, που ακούει στο όνομα Κρισπίν, κατάγονται από τη novela picaresca, ένα αντι-ηρωικό λογοτεχνικό είδος που ευδοκίμησε στην Ισπανία το 17ο αιώνα. Αυτός ο Κρισπίν, δραπέτης από τα κάτεργα όπου τραβούσε κουπί, είναι ο πρωταγωνιστής της κωμωδίας. Αυτός οργανώνει αγάλι-αγάλι πλήθος συμφέροντα, νόμιμα και παράνομα, γύρω από τον εαυτό του και τον αφέντη του. Το σύστημά του είναι απλό: με μεγάλη πανουργία και αδίσταχτη εφευρετικότητα ρίχνει την ελπίδα για δόλωμα στα θύματά του. Όλοι σαγηνεύονται: ο ποιητής, ο στρατιώτης, ο έμπορος, η μεσίτρα, ακόμα κι ο νομοδιδάσκαλος. Όταν ο αντικατοπτρισμός των ελπίδων διαλύεται, ο παμπόνηρος Κρισπίν και ο αφέντης του έχουν κιόλας τυλίξει τα πρόσωπα της κωμωδίας σ' ένα δίχτυ από δημιουργημένα συμφέροντα. Όλοι προθυμοποιούνται τώρα να συνυπάρξουν με τους απατεώνες ώστε οι αμαρτωλές προσδοκίες να γίνουν πραγματικότητα. [...]

Παίζουν οι ηθοποιοί: Ντάνης Κατρανίδης, Αλέξανδρος Αντωμόπουλος, Νίκος Λυκομήτρος, Δημήτρης Χρυσομάλης, Μπέτυ Βαλάση, Κλειώ Σκουλούδη, Γιώργος Μιχαλακόπουλος

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΟΒΑΡΟΣ Ουάιλντ Όσκαρ

Ο Όσκαρ Ουάιλντ (το πλήρες όνομά του Όσκαρ Φίνγκαλ Ο' Φλάερτυ Ουίλλς Ουάιλντ, 1854-1900) θεωρείται η "καταραμένη ιδιοφυΐα" της βικτοριανής εποχής.

Έργο της ώριμης περιόδου του συγγραφέα, το "Η σημασία να είσαι σοβαρός" θαμπώνει το κοινό με το επιγραμματικό του χιούμορ και τον άκρατο κυνισμό του.

Με αφορμή τους έρωτες δύο νέων με δύο κοπέλες, ο Ουάιλντ κάνει βιτριολική κριτική στο στρουθοκαμηλισμό της ανώτερης τάξης της Αγγλίας του δέκατου ένατου αιώνα. Τα συχνά παραδοξολογήματα που αφειδώς λένε οι ήρωες του έργου αποτελούν παγκόσμιο πρότυπο οξυδερκούς θεατρικού λόγου.

Παίζουν οι ηθοποιοί: Κώστας Καστανάς, Χρήστος Πάρλας, Μπάμπης Γιωτόπουλος, Μαργαρίτα Λαμπρινού, Μαρία Σκούντζου, Τζένη Ρουσέα, Ελένη Χαλκούση, Σταύρος Ξενίδης, Γιώργος Μεσάλας.