ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΟΥΜΕ του ΑΝΡΙ ΝΤΕ ΜΟΝΤΕΡΛΑΝ

Ηχογράφηση 1967

Παίζουν οι ηθοποιοί: Σταύρος Ξενίδης, Ελένη Γαβριήλ, Βίλμα Κύρου, Γρηγόρης Τσουμάκης, Ορφέας Ζάχος.

Για το έργο ευχαριστούμε πολύ τον ΓΧ από τη Θεσ/κη

O Aνρί ντε Mοντερλάν (Henry Million de Montherlant} γεννήθηκε το 1895 από οικογένεια με ρίζες καταλανικές και φοίτησε στο Jeanson-de-Sailly και το Sainte-Croix de Neuilly, τόποι που τον επηρέασαν αργότερα στη συγγραφή του.
Yπηρετώντας στον στρατό στα χρόνια του A' Παγκοσμίου Πολέμου, και σημαδεμένος από την εμπειρία αυτή, γράφει το αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα Songe, καθώς και το Chant funebre pour les morts de Verdun, με αναφορές στο στοιχείο του ηρωισμού κατά τον Mεγάλο Πόλεμο.
Στο ίδιο μοτίβο, με αναφορές σε χαρακτήρες ηθικώς άμεμπτους και στις έννοιες της αδελφοσύνης και αρρενωπότητας, είναι και τα έργα της επόμενης περιόδου, όπως: Les Bestiaires, Les Olympiques, Aux fontains du desir, κ.λπ. Στην τετραλογία του Les jeunes filles, αφήνει να διαφανούν οι τάσεις μισογυνισμού του, εγγίζοντας όμως παράλληλα και την αναγνωστική επιτυχία και αναγνώριση. Tην ίδια περίοδο ταξιδεύει πολύ στη Mεσόγειο, κυρίως σε Iσπανία, Iταλία και Aλγερία. Mετά τον B' Παγκόσμιο Πόλεμο ασχολείται με τη συγγραφή θεατρικών έργων όπως τα La reine morte και Pasiphae.
Στη δύση της ζωής του θα επιστρέψει στο μυθιστορηματικό είδος, με τα έργα Le chaos et la nuit, Les garcons και Un assassin est mon maitre.
Aπό το 1960 μέχρι τον θάνατό του διετέλεσε μέλος της Γαλλικής Aκαδημίας. Έδωσε τέλος στη ζωή του αυτοκτονώντας στις 21 Σεπτεμβρίου 1972.

Ακούστε, αγαπητοί ακροατές, έναν Σταύρο Ξενίδη κολοσσό. Έναν μεγάλο ηθοποιό,  έναν ήρεμο άνθρωπο, χωρίς στόμφο, χωρίς εξάρσεις που παίζει εσωτερικά και νιώθεις κάθε τσάκισμα της φωνής του. Ακούστε ένα Ξενίδη που δεν έχετε ξανακούσει, σε ένα έργο προκλητικά κυνικό, απίστευτα αληθινό, ευγενικό και χυδαίο, τρυφερό και σκληρό, λογικό και παράλογο. Τι πιστεύετε για τον έρωτα ενός "ώριμου" άνδρα προς μια πολύ νεώτερή του γυναίκα; Θα σας ενοχλήσει ο φαλλοκράτης Ραβιέ ή θα τον συγχωρήσετε επειδή είναι ειλικρινής και τρυφερός; Θα θυμώσετε με τη μοιρολατρία και τη δουλικότητα της δεσποινίδας Αντριό ή θα την βρείτε ευγενή; Θα ερωτευτείτε την αλαζονική και θρασεία Χριστίνα Βιλανσί ή θα τη μισήσετε; Πού θα βρείτε την αλήθεια; 

• "Θέλετε να δείτε τον Ρούμπενς μου;"
• "Όσο σκέφτομαι ότι δεν γνωρίζω το γραφικό σας χαρακτήρα..." 
• "Πρέπει να είστε πολύ απλή μ' αυτούς που σας αγαπούνε, πολύ απλή", 
• "Αυτή η μικρή ήρθε ύπουλα, ύπουλα και μ' έκανε να το μάθω πως ήμουν γέρος. Κι όλο σ' αυτό επανέρχεται. είναι άφταστη στο να με πληγώνει στα καίρια σημεία." 
• "Ν' ακουμπήσω και μόνο το πρόσωπό μου στο δικό της... Όχι θα της το κατέστρεφα το φρουτένιο της μουτράκι..." 
• "Κι άλλο να μην αποζητώ παρά την παρουσία της. Την παρουσία της. Την παρουσία της με τα όχι της... Προτιμώ ένα όχι δικό της από χίλια ναι των άλλων. Αγαπώ τις αναίδειές της. Αγαπώ το κρύο βλέμμα της. Το κρύο, το σκληρό βλέμμα της που ακουμπά πάντα σ' ότι δεν είμ' εγώ. Αγαπώ το κακό που μου κάνει" 
• "Αν κάτι την ανάγκαζε να περάσει τη νύχτα στο σπίτι μου. Αν κάτι την ανάγκαζε θα την έβλεπα να κοιμάται χωρίς να την αγγίξω" 
• "Εγώ, εγώ που δεν αγαπώ τίποτα, λατρεύω αυτή την κοπέλα" 
• "Δεν έχω δει πιο γελοία κίνηση από αυτή που κάνει για να κατεβάζει τη φούστα της όταν κάθεται" 
• "Μη νομίζετε ότι σας βρίσκω όμορφη δεσποινίς Βιλανσί. Δε μ' αρέσετε. Τίποτα από σας δε μ' αρέσει. Όμως, όμως σας αγαπώ."

Προσέξτε ιδιαίτερα τη σκηνή ανάμεσα στις δυο γυναίκες. Ρεσιτάλ θεατρικού λόγου. 
Απολαύστε αυτό το έργο, αγαπητοί ακροατές. Είναι απλά υπέροχο.
                                                                                                                              Ρίθμη Σισίχου