Ο ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΣ ΤΟΥ ΖΑΝ ΑΝΟΥΙΓ

Αγαπητοί φίλοι του radio-theatre καλησπέρα σας. 

Ένα ακόμη θεατρικό έργο του πολύ γνωστού μας Γάλλου συγγραφέα σάς προτείνουμε απόψε να ακούσετε.

Jean Anouilh

'L'Alouette (1952)  - The lark (1958)

«Ο κορυδαλλός»  καταπιάνεται με μια ηρωίδα την Ιωάννα της Λωραίνης ή Ζαν ντ'Αρκ που ο Ανούιγ θαύμαζε πολύ. 

Η Ζαν ντ'Αρκ αποτελεί ένα Θαύμα μιας άλλης εποχής. Ωστόσο, αν σκεφτούμε την καταγωγή της, τις συνθήκες των πρώτων χρόνων της ζωής της, το φύλο της και ότι έκανε, όλα τα έργα για τα οποία έγινε πασίγνωστη όσο ήταν ακόμα κοπελίτσα, αναγνωρίζουμε ότι, όσο υπάρχει ακόμα η ράτσα μας, θα αποτελεί και το αίνιγμα όλων των εποχών. Από τότε που άρχισε να γράφεται η ανθρώπινη ιστορία, η Ιωάννα της Λωραίνης είναι το μοναδικό άτομο, άντρας ή γυναίκα, που ανέλαβε την ανώτατη διοίκηση των στρατιωτικών δυνάμεων ενός κράτους σε ηλικία δεκαεπτά ετών και οδήγησε τα γαλλικά στρατεύματα σε νίκη κατά των Βρετανών κατακτητών στην Ορλεάνη.

Η γυναίκα που «ντυνόταν με ανδρικά ρούχα» και είχε «κοντοκουρεμένη κόμη», έμελλε να αντιστρέψει τη μοίρα των Γάλλων κατά τον Εκατονταετή Πόλεμο και έπρεπε να καεί ζωντανή στην πυρά για να αναγνωριστεί η συνεισφορά της και το ταυτόχρονο ατόπημα ενός έθνους.

Για τα κατορθώματα και τα ανδραγαθήματά της, η Ιωάννα της Λωραίνης θα αναγορευτεί ευγενής από τον βασιλιά. Ήταν όμως και στην καρδιά των γάλλων στρατιωτών, που τη θεωρούσαν ικανότατο στρατηγό και θαρραλέο πολεμιστή. Και ήταν ακριβώς το ατίθασο θάρρος της που θα την έκανε να πιαστεί από βουργουνδικές δυνάμεις -οι οποίες πολεμούσαν στο πλευρό των Βρετανών- τον επόμενο χρόνο: Θα αιχμαλωτιστεί σε μια επιχείρηση κοντά στην Κομπιένη και θα παραδοθεί στις βρετανικές Αρχές.

Η αρχή του τέλους είχε φτάσει. Οι Βρετανοί και μέλη του γαλλικού κλήρου αποφάσισαν να τη δικάσουν ως αιρετική και μάγισσα, σε μια δίκη-παρωδία. Οι ταπεινωμένοι Βρετανοί και οι Γάλλοι προδότες μισούσαν την Ιωάννα της Λωραίνης για την απρόσμενη τροπή που είχε πάρει ο Εκατονταετής Πόλεμος, εκεί που φαινόταν ότι όλα είχαν τελειώσει. 

Η σχεδόν θαυματουργή αναβίωση του γαλλικού ηθικού και της εθνικής περηφάνιας που εγκαινίασε έμελλε να την έφερναν αντιμέτωπη με την πυρά. Η δημόσια δίκη δεν πήγαινε ωστόσο όπως προσδοκούσαν οι διώκτες της: οι σπιρτόζικες απαντήσεις της και η ευλάβειά της κέρδιζαν ολοένα και περισσότερο το κατά τα άλλα εχθρικό ακροατήριο, με τις κατηγορίες για βλασφημία να πέφτουν στο κενό.

Η δίκη θα συνεχιζόταν λοιπόν κεκλεισμένων των θυρών και, όπως ήταν αναμενόμενο, οι δικαστές θα την έβρισκαν ένοχη καταδικάζοντάς τη σε θάνατο στην πυρά. Η Ιωάννα θα υπέμεινε το τελευταίο της μαρτύριο με αξιοπρέπεια, την ώρα που 10.000 κόσμου είχαν συρρεύσει για να απολαύσουν τη δημόσια εκτέλεση. 

Ο θρύλος το θέλει η καρδιά της να παραμένει ανεπηρέαστη από τις φλόγες. Κάπου 26 χρόνια αργότερα, οι Άγγλοι θα εγκατέλειπαν τη Ρουέν, με τους Γάλλους να ανοίγουν την υπόθεσή της και να την αθωώνουν επισήμως, αναγνωρίζοντάς της το καθεστώς του μάρτυρα. 

Το 1920 θα γίνει αγία, παραμένοντας πάντα η προστάτιδα αγία της Γαλλίας.Η Ιωάννα της Λωραίνης κατάφερε εκπληκτικά πράγματα στη σύντομη ζωή της των 19 χρόνων. Ενσάρκωσε ιδανικά τη θρησκευτική ευλάβεια με την ανδρεία και την ταπεινότητα, αφιερώνοντας τον εαυτό της σε έναν σκοπό που θα άλλαζε τον ρου της γαλλικής ιστορίας...

Ακολουθούν οι πληροφορίες που σχετίζονται με την μεταφορά του έργου στο ελληνικό ραδιόφωνο:  

Σκηνοθεσία: Μήτσος Λυγίζος
Μετάφραση: Δημήτρης Μυράτ
Μουσική επιμέλεια: Αρίστη Γεωργοπούλου
Επιμέλεια ήχων: Δανάη Ευαγγελίου
Ρύθμιση ήχου: Βασίλης Καρράς
Παίζουν με τη σειρά που ακούγονται οι ηθοποιοί:

Κώστας Ναός, Ιορδάνης Μαρίνος, Ιλιάς Λαμπρίδου, Νίκος Πασχαλίδης, Θόδωρος Σειριώτης, Αλέξης Σταυράκης, Θόδωρος Κατσαδράμης, Νόρα Λιάνη, Κώστας Ρηγόπουλος, Λούλα Ιωαννίδου, Γρηγόρης Βαφειάς, Νίκος Γραμματικός, Νίκος Παπανικολάου.

Ηχογράφηση 1966  

Μετάφραση Δημήτρης Μυράτ

Σκηνοθεσία Στέφανος Ληναίος 

Παίζουν οι ηθοποιοί:  Ελλη Φωτίου,  Στέφανος Ληναίος,  Βάνα Ζάκα,  Γιώργος Καρμάτης,  Τάσος Κωστής, Κώστας Μπακάλης, Δημήτρης Πετράτος, Μάκης Ρευματάς, Κώστας Ρηγόπουλος, Κάρμεν Ρουγγέρη, Πάνος Σκουρολιάκος,

Οι πληροφορίες της ανάρτησης έχουν αντληθεί από το περιοδικό Ως3. 

Ευχαριστούμε πολύ!