Greek Radio-Theatre

για όσους αγαπούν το ραδιοφωνικό θέατρο



Όποιος έχει χρόνο και διάθεση θα μπορεί να συμμετέχει όσο και όταν μπορεί ........ η συνέχεια εδώ

Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011

ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ


Συμπόσιο (Πλατωνικός διάλογος)

Ο νεαρός ποιητής Αγάθωνας κέρδισε το βραβείο στα Λήναια το έτος 416 π.Χ., επί άρχοντος Ευφήμου (Αθήν. 217α). Την επόμενη μέρα όμως κάλεσε σε συμπόσιο όλους τους εξέχοντες άνδρες της αριστοκρατικής τάξης της Αθήνας, επειδή την προηγούμενη μέρα δεν είχαν μπορέσει να παρευρεθούν στην γιορτή. Στο συμπόσιο πήραν μέρος ο Αριστόδημος, ο Φαίδρος, ο Αγάθωνας, ο γιατρός Ερυξίμαχος, ο Παυσανίας, ο Αριστοφάνης, ο Αλκιβιάδης και αργότερα ο Σωκράτης, ο οποίος αρχικά δίσταζε να παρευρεθεί και περίμενε έξω από την πόρτα ακούγοντας τα λεγόμενα. Η πρώτη μας επαφή με τον Σωκράτη γίνεται στο ενδιάμεσο του κειμένου, τη στιγμή που αυτός εμφανίζεται στο συμπόσιο. Οι παρευρισκόμενοι αποφασίζουν να περάσουν τη βραδιά όχι με άγριο φαγοπότι, αλλά όμορφα και διαλεκτικά, συζητώντας γύρω από ένα συγκεκριμένο θέμα. Το θέμα του συμποσίου είναι λοιπόν η αναζήτηση της υφής του έρωτα: «τι είναι ο έρωτας;»

Δομή του έργου
Σχεδόν ολόκληρος ο διάλογος είναι σε μορφή αφήγησης από τον Απολλόδωρο στον Εταίρο, έναν φίλο του στον δρόμο για την Αθήνα. Ο Απολλόδωρος άκουσε τη συζήτηση από τον Αριστόδημο, ο οποίος συμμετείχε στο συμπόσιο, και πιθανότατα ο Πλάτωνας έλαβε γνώση των λεγομένων από τον αδερφό του ή από τον ακατονόμαστο φίλο.
• Η συζήτηση αρχίζει με τον λόγο του Φαίδρου, που υποστηρίζει, ότι ο Έρωτας είναι ένας από τις αρχαιότερες θεότητες. Ενώ ένας πιστός φίλος είναι η μεγαλύτερη ευτυχία, ο έρωτας είναι αυτός που μας κάνει να κάνουμε τις ηρωικότερες πράξεις.
• Ο Παυσανίας φέρνει τον έρωτα σε σχέση με την θεά Αφροδίτη, και υποστηρίζει ότι όπως η Αφροδίτη έχει δύο φύσεις, την ανθρώπινη και την θεϊκή, έτσι και ο έρωτας έχει δύο μορφές. Ο σαρκικός έρωτας αποσκοπεί στην απλή ικανοποίηση, ενώ ο ανώτερος έρωτας επιφέρει την παντοτινή ένωση με τον αγαπημένο ή την αγαπημένη.
• Ο γιατρός Ερυξίμαχος από ιατρικής άποψης βλέπει τον έρωτα σαν μια συγκυρία τεσσάρων ερωτικών δυνάμεων που κατοικούν μέσα στο ανθρώπινο σώμα: η ζέστη, το κρύο, η πίκρα και η γλύκα.
• Ο Αριστοφάνης επιχειρεί να αποδείξει την δύναμη του έρωτα με τον μύθο των σφαιρικών ανθρώπων, που ήταν ερμαφρόδιτοι. Είχαν τόσο μεγάλη δύναμη, που οι θεοί τους έκοψαν στην μέση και από τότε το ένα μισό αναζητάει το άλλο.
• Ο Αγάθων με μεγάλη ρητορική ικανότητα και με την βοήθεια λογικών αποδείξεων λέει πως ο έρωτας είναι ένας θεός που είναι αιώνια νεαρός, τρυφερός, πανέμορφος, δίκαιος, σώφρων, τολμηρός και σοφός. Προς τιμή του τραγουδάει και έναν ύμνο.
• Εκείνη την στιγμή παρουσιάζεται ο Σωκράτης, ο οποίος λέει ότι δεν ξέρει να πει τίποτα. Η ιέρεια Διοτίμα όμως του ανέθεσε να μεταφέρει ότι ο έρωτας είναι ένας δαίμονας, που μεσολαβεί μεταξύ των θνητών και των αθανάτων.
• Ξαφνικά εμφανίζεται ο Αλκιβιάδης, πολύ μεθυσμένος και με την μορφή ενός Διόνυσου. Όλοι οι παρευρισκόμενοι θέλουν να τους κάνει παρέα, αλλά ο Αλκιβιάδης στρέφεται μόνο στον Σωκράτη και τον επαινεί.
Η συζήτηση συνεχίζεται όλη τη νύχτα, και με άφθονο φαγητό και κρασί. Μόνον ο Σωκράτης παραμένει νηφάλιος, αν και πίνει περισσότερο από τους άλλους. Την επόμενη μέρα θα ξεκινήσει πρωί-πρωί για να κάνει τις καθημερινές του απασχολίες, μαζί με τον μαθητή του, τον Αριστόδημο.

Για το ραδιόφωνο: ηχογράφηση το 1961
Μετάφραση διασκευή του Θρασύβουλου Σταύρου
Μουσική Μιχάλη Αδάμη
Φλάουτο ντόλτσε Δέσποινα Μαζαράκη
Ραδιοφωνική επιμέλεια Νίκου Γκάτσου
Παίζουν οι ηθοποιοί: Λυκούργος Καλλέργης, Θάνος Κωτσόπουλος, Νίκος Χατζίσκος, Βασίλης Παπανίκας, Γρηγόρης Βαφειάς, Βύρων Πάλλης, Αγνή Καραβά, Ιορδάνης Μαρίνος, Νίκος Παπαναστασίου, Νίκος Κουρκουλος.


Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

ΜΑΝΑ, ΜΗΤΕΡΑ, ΜΑΜΑ του Γιώργου Διαλεγμένου



θέατρο «Βεάκη» 2009
Τον καταλυτικό ρόλο της Μητέρας ερμηνεύει η πρώτη διδάξασα τον ρόλο Ντίνα Κώνστα που ήταν η Μάνα και στην παράσταση του ΄95.
Τα σκηνικά και τα κοστούμια της παράστασης υπογράφει ο Γιώργος Πάτσας. Συμπρωταγωνιστούν οι Πάνος Σκουρολιάκος, Γιώργος Νινιός, Ελισάβετ Μουτάφη, Βάσω Γιουλιελμάκη.


Το έργο εξελίσσεται την περίοδο της μεταπολίτευσης, όπου το φαινόμενο της αντιπαροχής αλλάζει το τοπίο της Αθήνας ρυθμίζοντας εκ νέου τις σχέσεις των ανθρώπων στην αθηναϊκή κοινωνία. Μια ηλικιωμένη μητέρα, παρά τις δυνατές αντιστάσεις της, πείθεται τελικά από το γιο της και δίνει το σπίτι της αντιπαροχή. Με αυτή την κρίσιμη απόφαση της, παρόλο που η ίδια νοιώθει να μετατρέπεται σε φορτίο, σε βάρος για τους οικείους της, παραδίνει τη σκυτάλη στην επόμενη γενιά.
Η μάνα στο έργο του Διαλεγμένου είναι αποκομμένη από το γνώριμο της περιβάλλον, από το τοπίο των αναμνήσεων της. Αναγκάζεται να παραμείνει σ’ ένα χώρο ουδέτερο και ανοίκειο, γίνεται περιττή, νοιώθει πως αποκόπτεται από τις ρίζες της. Έχει απωλέσει ακόμη και το θάνατο της αφού δεν ελπίζει ούτε στην ανάπαυση του τάφου της. Χωρίς σπίτι, χωρίς τάφο, άστεγη και στη ζωή και στο θάνατο, γίνεται πράγμα, μια αξία άχρηστη. Ένα κεφάλαιο που εξαντλήθηκε, ένας μύθος που κηρύχτηκε σε πτώχευση αφού προηγουμένως ο τόκος του στήριξε και ανάστησε τους άλλους.
Ο συγγραφέας με τρόπο συνταρακτικό, με γλώσσα καίρια και οικεία αλλά όχι γραφική, κατορθώνει να περιγράψει τις οικογενειακές συγκρούσεις μεταβαίνοντας από το τραγικό στο κωμικό εκπλήσσοντας μας συγκινητικά. Το «Μάνα, μητέρα, μαμά» παραμένει ένα έργο διαχρονικό και εξαιρετικά επίκαιρο, όσο επίκαιρα παραμένουν τα ανθρώπινα αδιέξοδα.

Για το ραδιόφωνο:
Μουσική επιμέλεια Γιώργος Διαλεγμένος
Σκηνοθεσία Γιώργος Ρεμούνδος
Παίζουν οι ηθοποιοί: Νίκος Νικολαίδης, Ντίνα Κώνστα, Αιμιλία Υψηλάντη, Αντώνης Βλησίδης, Αλεξάνδρα Παντελάκη, Δώρα Μιχελή, Γιώργος Διαλεγμένος.



 


Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011

Η ΣΤΡΙΓΓΛΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΑΡΝΑΚΙ, του Σαίξπηρ



Η «Στρίγγλα που έγινε αρνάκι» είναι μια από τις πρώτες κωμωδίες του Σαίξπηρ και από τις δημοφιλέστερες όλων των εποχών. Έχει ανέβει χιλιάδες φορές στο θέατρο, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, έχει γίνει ταινίες για τον κινηματογράφο.

Στη «Στρίγγλα που έγινε αρνάκι», σε αυτό το αριστούργημα με την πολύ ξεχωριστή πλοκή, η ευφυΐα και η ευαισθησία του κειμένου, ο «πόλεμος» δυο αληθινά ερωτευμένων ανθρώπων, κλέβουν σε κάθε ανέβασμα τις καρδιές των θεατών.

Με θριαμβευτή τον έρωτα, η «Στρίγγλα που έγινε αρνάκι» είναι μια μεγάλη ιστορία ερωτικής εξημέρωσης, αληθινής αγάπης, μια κωμωδία που ο αντικατοπτρισμός της φτάνει στο σήμερα.



Υπόθεση: Ο Μπατίστα έχει δυο κόρες, τη μεγαλύτερη Κατερίνα και τη μικρότερη Μπιάνκα. Η Κατερίνα είναι μια δύστροπη και στριμμένη κοπέλα, ένα πανέξυπνο θηλυκό που αρνείται να υποταχτεί στους κανόνες της εποχής και να συνεννοηθεί με τους μνηστήρες που της κάνουν προξενιό.
Μέχρι που στην πόλη εμφανίζεται ο Πετρούκιο, ένας άντρας ευγενικής καταγωγής που δέχεται να παντρευτεί αυτή την ενδιαφέρουσα γυναίκα, που κανείς άλλος γαμπρός δεν τολμάει να πλησιάσει, βάζοντας παράλληλα ένα στοίχημα με τον εαυτό του, να την εξημερώσει. Έτσι αρχίζει ένας πόλεμος αισθημάτων, φύλων, απόψεων που καθρεφτίζουν τις αντιλήψεις τις εποχής, ένας πόλεμος διανθισμένος με κωμικά περιστατικά και συνεχείς ανατροπές που οδηγούν τελικά σε ένα χάπι εντ μιας μεγάλης ιστορίας αγάπης.

Για το ραδιόφωνο:

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Καρθαίος
ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Σαρβαρλή
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Μιχάλης Μπούχλης
ΠΑΙΖΟΥΝ: Μαίρη Αρώνη, Στέφανος Ληναίος, Ξένια Καλογεροπούλου, Σαπφώ Νοταρά, Χρήστος Φράγκος, Μπάμπης Γιωτόπουλος, Δημήτρης Ποταμίτης, Γιώργος Τζώρτζης, Δημήτρης Μαλαβέτας, Θεόδωρος Έξαρχος, Γιώργος Μοσχίδης, Γιάννης Βογιατζής, Τόνυ Ιακωβάκης, Γιώργος Νάκος, Τάκης Βουλαλάς, Γιώργος Μάζης, Γιώργος Ζαχαριάδης, Χρήστος Φράγκος, Σταμάτης Ράπτης, Νίκος Μαριούκλας, Πέτρος Λεοκράτης, Φραγκούλης Φραγκούλης, Μαρία Ζαφειράκη, Θεόδωρος Ζιζίκος, Τάσος Υφάντης, Καίτη Τριανταφύλλου, Χρήστος Δοξαράς, Κυριάκος Λαζαρίδης, Λάμπρος Κοτσίρης

ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ: 1967

Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2011

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΠΑΖΑΡΙ


Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011
Από τις 9 το πρωί μέχρι τις 5 το απόγευμα

Χριστουγεννιάτικο παζάρι
ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ ΙΠΠΑΣΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ


Πώληση Δώρων, λαχειοφόρος αγορά, μουσική φαγητό και βόλτα με τα άλογα του ΣΘΙΕ
(οι βόλτες μα τα άλογα θα πραγματοποιηθούν από τις 9.30πμ μέχρι τη 1μμ).
Σας περιμένουμε όλους !!!
Τα έσοδα θα διατεθούν για την ολοκλήρωση των έργων υποδομής του Συνδέσμου.

Η ιππασία είναι διασκέδαση, αλλά αν οι ικανότητες που αποκτώνται κάνουν τη ζωή των ατόμων με ειδικές ανάγκες πιο εύκολη και πιο ενδιαφέρουσα τότε είναι έργο ζωής.

Μπορείς και εσύ να βοηθήσεις!
Π. Κανελλοπούλου 10 – 11527 Γουδί –Τηλ Fax 210 74 88 566

http://www.trag.gr/bazaar-2011.htm

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011

ΕΝΑΣ ΟΜΗΡΟΣ, του Μπρένταν Μπήαν




Brendan Behan

Ένας όμηρος (1984) - Εθνικό Θέατρο

Χρήστος Δαχτυλίδης (Μονσιού), Μαργαρίτα Λαμπρινού (Μις Τζίλκριστ), Μάκης Πανώριος (Πριντσέσα Γκρέης), Μπέττυ Βαλάση (Μεγκ Ντίλον), Χρήστος Μάντζαρης (Κυρ Μουλέντυ), Χλόη Λιάσκου (Τερέζα), Δημήτρης Ζακυνθινός (Αξιωματικός), Νίκος Μπουσδούκος (Πατ).



Το έργο διαδραματίζεται σε ένα μπορντέλο στο Δουβλίνο, όπου συχνάζουν πρώην επαναστάτες του Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού ανάμεσα σε πόρνες και απόκληρους της κοινωνίας. Σε μια ζοφερή ατμόσφαιρα που αντανακλά την παραμόρφωση της κοινωνίας, ένας νεαρός Άγγλος στρατιώτης κρατείται όμηρος σαν αντίποινα για τη φυλάκιση ενός νεαρού μέλους του IRA, που πρόκειται να απαγχονιστεί σε μία φυλακή του Μπέλφαστ. Μέσα σε αυτήν την παράδοξη ομήγυρη ξετυλίγεται μία ερωτική ιστορία στον αντίποδα των πολιτικών σκοπιμοτήτων. Πρόκειται για έργο διαχρονικό που καθρεφτίζει τη σημερινή μας κοινωνία, όπου ακόμα κι αν θύτης και θύμα προέρχονται από δύο αντίπαλα στρατόπεδα, μπορεί να έχουν το ίδιο πρόσωπο.

Για το ραδιόφωνο: Ηχογράφηση 1978
Μετάφραση Βασίλη Ρώτα και Βούλας Δαμιανάκου
Σκηνοθέτης Κώστας Μπάκας
Μουσική Συνθεση Μίκης Θεοδωράκης
Παίζουν οι ηθοποιοί: Ηλιάννα Παναγιωτούνη, Τάκης Χρυσούλης, Παναγιώτης Σουπιάδης, Γιώργος Χανδόλιας, Σταύρος Καρακώστας, Σπύρος Κωνσταντινίδης, Ανδριανή Τουντοπούλου, Ελένη Οικονομίδου, Μαρία Σαουσοπούλου, Γιάννης Χριστογιάννης, Σωτήρης Χατζάκης, Θανάσης Θεολόγης, Εφη Καλογεροπούλου, Μελίνα Παπανέστωρος.


Το γελαστό παιδί

Στίχοι: Brendan Behan & Βασίλης Ρώτας
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Ντόρα Γιαννακοπούλου

Άλλες ερμηνείες:
Μαρία Φαραντούρη
Γιώργος Νταλάρας


Ήταν πρωί του Αυγούστου κοντά στη ροδαυγή
βγήκα να πάρω αέρα στην ανθισμένη γη
βλέπω μια κόρη κλαίει σπαραχτικά θρηνεί
σπάσε καρδιά μου εχάθη το γελαστό παιδί

Είχεν αντρεία και θάρρος και αιώνια θα θρηνώ
το πηδηχτό του βήμα το γέλιο το γλυκό
ανάθεμα την ώρα κατάρα τη στιγμή
σκοτώσαν οι εχθροί μας το γελαστό παιδί

Μον' να 'ταν σκοτωμένο στου αρχηγού το πλάι
και μόνον από βόλι Εγγλέζου να 'χε πάει
κι από απεργία πείνας μέσα στη φυλακή
θα 'ταν τιμή μου που 'χασα το γελαστό παιδί

Βασιλικιά μου αγάπη μ' αγάπη θα στο λέω
για το ό,τι έκανες αιώνια θα σε κλαίω
γιατί όλους τους εχθρούς μας θα ξέκανες εσύ
δόξα τιμή στ' αξέχαστο γελαστό παιδί



Michael Collins, το «Γελαστό Παιδί» από την Ιρλανδία
Brendan Behan, Βασίλης Ρώτας, Μίκης Θεοδωράκης
και ο Στέφανος Βελδεμίρης, νεκρός μιας σκοτεινής εποχής





Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011

ΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΕΤΡΟ ΤΟΥ ΟΥΙΛΙΑΜ ΣΑΙΞΠΗΡ





Measure for measure



Το έργο πρωτοπαίχτηκε το 1604 και ανήκει στις λεγόμενες <<μελαγχολικές κωμωδίες>> του Σαίξπηρ, γιατί έχει και πολλά δραματικά στοιχεία και ηθικοπλαστικά διδάγματα και κωμικές παρεμβάσεις αλλά και αίσιο τέλος.
Βασικό θέμα του είναι η δολιότητα της κρατικής εξουσίας και η διαφθορά των ανθρώπων όταν αναλαμβάνουν δημόσιες θέσεις.

Ο Άγγελος, επίτροπος του δούκα της Βιέννης, καταδικάζει σε θάνατο τον Κλαύδιο επειδή ατίμασε μια κοπέλα. Η Ισαβέλλα, αδελφή του Κλαύδιου, ικετεύει τον Άγγελο να του χαρίσει τη ζωή, όμως ο Άγγελος ζητάει για αντάλλαγμα να πλαγιάσει μαζί της. Με την παρέμβαση του δούκα της Βιέννης, το έργο οδηγείται σε αίσιο τέλος.

Η κωμωδία αυτή του Σαίξπηρ έχει συναρπαστική δομή και μια σειρά από σοβαρούς και φαιδρούς χαρακτήρες, με το καυτό της θέμα δε, παραμένει ως σήμερα επίκαιρη.


Γραμμένο σε εποχή πολιτικής και ηθικής κρίσης αλλά και προσωπικής κρίσης του συγγραφέα, το έργο είναι πλούσιο σε ερωτήματα και φειδωλό σε απαντήσεις:
Είναι σωστό να κοιμηθείς με κάποιον προσδοκώντας κάποιο αντάλλαγμα; Θα έπρεπε να εξαλειφθεί η πορνεία; Είναι υποκριτές οι άνθρωποι της εξουσίας όταν εκφωνούν κηρύγματα για την ηθική; Υπάρχει χώρος για έλεος στο δικαστικό σύστημα; Υπάρχει, άραγε "μέτρο" για να κρίνει κανείς την πολιτική, κοινωνική και προσωπική ζωή;

Για το ραδιόφωνο:
Χρονολογία Ηχογράφησης 25 Απριλίου 1977
Πρώτη εκπομπή: 15 Ιουνίου 1977
Επαναληπτικές εκπομπές:
7 Ιουλίου 1996
2 Νοεμβρίου 1997

ΤΕΧΝΙΚΟΣ Τέλης Γράψας,
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Κώστας Μπάκας,
ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Νίκη Θεμελή,
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Βασίλης Ρώτας,
Παίζουν οι ηθοποιοί: Αλίκη Αλεξανδράκη, Αννα Βενέτη, Γεννηματάς Δημήτρης, Μπάμπης Γιωτόπουλος, Θύμιος Καρακατσάνης, Χρήστος Πάρλας, Πένη Παπουτσή, Πέτρος Φυσσούν, Σταύρος Ξενίδης, Αννα Μπράτσου, Γιάννης Μόρτζος, Γιάννης Μαυρογένης, Μάκης Ρευματάς, Νίκος Λυκομήτρος, Γιώργος Τσιτσόπουλος, Δημήτρης Ζακυνθινός, Ντίνα Γιαννακού, Κώστας Γαλανάκης, Δημήτρης Αστεριάδης, Δημήτρης Ιωακειμίδης, Θάνος Αρώνης, Δάνης Κατρανίδης.


Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ


«Εξαιτίας της αναταραχής…» Ένα πολιτικό θέαμα των «Μοντέρνων Καιρών»

Δυο λόγια για την παράσταση :Πρόκειται για ένα σπονδυλωτό, σύνθετο θέαμα, όπου οκτώ ηθοποιοί θα ερμηνεύσουν πολυάριθμους ρόλους, με ακαριαίες αλλαγές - ορισμένες μάλιστα επί σκηνής - κοστουμιών και ερμηνείας.
Ένα πολιτικό θέαμα με πολύ μουσική, τραγούδι, και χορό. Στην παράσταση υπάρχει συνοδεία πιάνου και τα τραγούδια είναι ζωντανά.

Η υπόθεση:Ένα ταξίδι στο χρόνο, από το σήμερα, στην εποχή του μεσοπολέμου, πιο πίσω στις αρχές του 20ου αιώνα και από κει πάλι στο σήμερα.
Με θεατρικά κείμενα που βγήκαν από αυτοσχεδιασμούς του θιάσου και με υλικό από ποιητικά, φιλοσοφικά, πολιτικά κείμενα και δοκίμια των: Λόρκα , Μπρεχτ, Φουκώ, Μπουκόφσκι, Λειβαδίτη, Ρόζας Λούξεμπουργκ, Κλάρας Τσέτκιν, Έμας Γκόλντμαν, Έλλης Παππά, κ.α.).
Κακοποιοί, φιλόσοφοι, επαναστάτες, σκηνές καμπαρέ, κούκλες, άνθρωποι-πουλιά, θα παρελάσουν από μπροστά μας για να μας οδηγήσουν σε μια θεατρική βραδιά που θα μας ψυχαγωγήσει, θα μας συγκινήσει, θα μας συναρπάσει, θα μας κάνει να σκεφτούμε, θα μας απελευθερώσει από τη σημερινή μιζέρια, για να οραματιστούμε μαζί ένα πιο φωτεινό μέλλον που θα ανήκει σε έναν «ανθρώπινο» άνθρωπο.
Για να συνειδητοποιήσουμε ότι μπορούμε να αλλάξουμε την ιστορία, να δημιουργήσουμε μια αλλιώτικη ιστορία για την ανθρωπότητα, μια καλύτερη ιστορία, μια ιστορία που να μας αξίζει.
Όπως λέει και μια φράση της παράστασής μας: «Για να γίνει το μέλλον, στο μέλλον, ανατέλλον».

Οι συντελεστές της παράστασης:

Ο συγγραφέας: Συλλογική δημιουργία του θιάσου. Η σύλληψη και η τελική διαμόρφωση του κειμένου έγινε από τον Κώστα Νταλιάνη.
Σκηνοθεσία:Νταλιάνης Κώστας
Μουσική σύνθεση:Γιατράς Διονύσης
Χορογραφίες:Ζαφειροπούλου Λίλα
Τους ρόλους ερμηνεύουν οι ηθοποιοί: Ανυφαντή Ειρήνη, Γεωργοσόπουλος Βασίλης, Καραμάνη Κέλλυ, Κολοκυθά Μαρία, Νταλιάνη Φάνια, Παπασπύρου Εβίτα, Σειραδάκη Κλαίρη, Τσεργάς Νίκος
Στο πιάνο: Κατσιδονιώτης Δημήτρης



Η παράσταση θα ανέβει στο θέατρο "OLVIO"από τις 18 Νοέμβρη 2011 έως 8 Απριλίου 2012ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Γκάζι, Ιεράς Οδού 67 και Φαλαισίας 7.
ΤΗΛΕΦΩΝΟ: 2103414118
ημέρες και ώρες παραστάσεων:
Παρασκευή 9μ.μ.- Σάββατο 9μ.μ.- Κυριακή 8 μ.μ.
Εισιτήριο: 18 ευρώ
Φοιτητικό, νεανικό κάτω των 25, άνω των 65, ΑΜΕΑ, : 13 ευρώ
άνεργοι με κάρτα ΟΑΕΔ: 10 ευρώ
Διάρκεια παράστασης: 160΄
Ιστορικό του Θιάσου:

Θίασος "ΜΟΝΤΕΡΝΟΙ ΚΑΙΡΟΙ"
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ:
Τηλ. Θεάτρου OLVIO: 2103414118
E mail: thiasosmodernoikairoi@hotmail.com
Τηλ. Υπευθύνων: 6977217492 & 6932454812

Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2011

Ο ΤΡΟΜΟΣ ΚΑΙ Η ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΤΡΙΤΟΥ ΡΑΙΧ ΤΟΥ ΒΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ



Fear and Misery of the Third Reich, (Furcht und Elend des Dritten Reiches ή The Private Life of the Master Race)

Δώδεκα από τις περίφημες εικοσιτέσσερις σκηνές, που έγραψε ο Μπρεχτ εξόριστος, ανάμεσα στο 1935 καi το 1939. Μερικές απ' αυτές τις σκηνές ανεβάστηκαν για πρώτη φορά στο Παρίσι το 1937, σε σκηνοθεσία του συγγραφέα. Όταν ο Μπρεχτ έγραφε αυτά τα μονόπρακτα, δεν είχε ακόμα αποκαλυφθεί όλη η φρίκη της φασιστικής εξουσίας. 'Ηταν όμως αισθητή στη βαριά ατμόσφαιρα της δημόσιας και της ιδιωτικής ζωής, στην προετοιμασία της τρομοκρατίας με την κατασκευασμένη εκ των άνω διαστροφή της γλώσσας, με την καταπίεση, τη δυσπιστία και την υποκρισία, που κάποτε στάθηκαν πιο καταλυτικές κι από την ίδια την ωμή τρομοκρατία. Ο Μπρεχτ μας δείχνει σ' αυτές τις σκηνές, με διαύγεια που φτάνει ως τη φρίκη, πως «πολύ πριν φανούν από πάνω μας τα βομβαρδιστικά», οι γερμανικές πόλεις δεν ήταν κατοικήσιμες.

Για το ραδιόφωνο:
Χρονολογία Ηχογράφησης 11 Μαίου 1987
Πρώτη εκπομπή: 25 Μαίου 1987
Επαναληπτικές εκπομπές: 28 Μαίου 1987

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Μίμης Κουγιουμτζής,
ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Δόμνα Ακατογλίδου,
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Πέτρος Μάρκαρης,
Παίζουν οι ηθοποιοί: Μίμης Κουγιουμτζής, Βάσος Ανδρονίδης, Δημήτρης Αστεριάδης, Μελίνα Βαμβακά, Γιάννης Ρήγας, Γιάννης Δεγαϊτης, Λίλιαν Δημητρακοπούλου, Αγγελική Ελευθερίου, Περικλής Καρακωνσταντόγλου, Γιάννης Καρατζογιάννης, Λυδία Κονιόρδου, Τάκης Μαργαρίτης, Παντελής Παπαδόπουλος, Τάκης Παπαματθαίου, Χριστίνα Τσάφου, Χρήστος Νίνης, Κάτια Γέρου.



Τρόμος και αθλιότητα του Γ' Ράιχ
Στίχοι: Bertolt Brecht
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Κούτρας


Να και οι προδότες έχουν σκάψει
Μα ο δρόμος δεν θα τους ξεχάσει
Τον λάκκο του αδερφού και του γειτόνου
Ξέρουν πως οι άλλοι τους γνωρίζουν
Τον ύπνο τους δεν τον ορίζουν
Δεν ήρθε ακόμα το πλήρωμα του χρόνου

Να κι οι δεσμοφύλακες
Χαφιέδες χωροφύλακες
Υπηρέτες του λαού της Γερμανίας
Καταπιέζουν, μαστιγώνουν,
Βασανίζουν, παλουκώνουν
Όλα σε τιμή ευκαιρίας

Να οι κύριοι δικαστές
Τους λέμε οι καταπιεστές
Πως δίκαίο είναι τον λαό τι συμφέρει
Μα αυτοί δεν ξέρουν
Ποιο είναι αυτό
Κι έτσι δικάζουν στο σωρό
Μέχρι να βάλουν τον λαό ολόκληρο
Στο χέρι

Έρχονται οι άλλοι
Με τα τσίγκινα φέρετρα
Που μέσα τους βάζουν
Τ’ανθρώπινα σκέλεθρα
Που φέρουν αυτοί σε τέτοιο χάλι
Ήταν αυτοί που δεν υποταχτήκανε
Και στην πάλη απάνω σκοτωθήκανε
Στην μεγάλη των τάξεων πάλη


Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2011

ΛΙΟΛΑ ΤΟΥ ΛΟΥΙΤΖΙ ΠΙΡΑΝΤΕΛΛΟ




Υπόθεση: "La Liola" (Liolà) είναι ένα Ιταλικό θεατρικό έργο γραμμένο από τον Luigi Pirandello, που διαδραματίζεται τον 19ο αιώνα στην Νάπολη. Κεντρικός ήρωας είναι ο Liola, ένας μεσήλικας άνδρας αποφασισμένος να μείνει εργένης, ο οποίος όμως είναι πατέρας 3 παιδιών, με διαφορετική μητέρα το καθένα. Είναι πνεύμα ελεύθερο που περιφέρεται από πόλη σε πόλη, θέλει να βρίσκεται κοντά στη φύση και .. να φτιάχνει παιδιά αλλά να μην κρατάει δεσμούς με τις μητέρες τους. Κάποια στιγμή προσπαθεί να πουλήσει ένα από τα παιδιά του στο δύστροπο ηλικιωμένο άνδρα τον Zio Simone. Τότε έχει μια απρόσμενη συνάντηση με την πρώην ερωμένη του Mita που του ανακοινώνει πως είναι ο πατέρας του αγέννητου παιδιού της.
Ο Pirandello σο έργο του παρουσιάζει τον Liola σαν τον ιδανικό πατέρα που φέρεται με πολύ αγάπη και αφοσίωση στα παιδιά του.


Χρονολογία Ηχογράφησης 21 Οκτωβρίου 1977
Πρώτη εκπομπή: 11 Ιανουαρίου 1978
Επαναληπτικές εκπομπές:
28 Νοεμβρίου 1979
25 Νοεμβρίου 1990
10 Νοεμβρίου 1997

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Νίκος Σκιαδάς,
ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Νίκος Σκιαδάς,
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Πάρης Θεοφανίδης,
Παίζουν οι ηθοποιοί: Αλίκη Αλεξανδράκη, Ρίτα Μουσούρη, Ματίνα Καρρά, Πένη Παπουτσή, Ελίνα Τζαναβάρη, Χρήστος Πάρλας, Μαρία Σκούντζου, Τζόλυ Γαρμπή, Ντίνα Γιαννακού, Δήμος Σταρένιος, Χρυσούλα Διαβάτη, Ειρήνη Κουμαριανού.


Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2011

ΜΟΝΟΜΑΧΙΑ ΑΓΓΕΛΩΝ του Ζαν Ζιρωντού

(starring Vivian Leigh, Mary Ure / 51 performances)
Duel of Angels opened April 19, 1960 and ran through June 1, 1960 at the Helen Hayes Theatre.


Duel of Angels- ZAN ZIRONTU

Duel of Angels is a 1963 English adaptation by Christopher Fry of the play Pour Lucrèce written in 1944 by French dramatist Jean Giraudoux. The play is based on the story of Lucretia, the virtuous Roman housewife who was raped and, finding no support from her husband and his friends, is driven to suicide. This is the same legend that was used by Shakespeare in The Rape of Lucrece. Giraudoux gives the Roman legend a new locale, setting his drama in nineteenth-century Aix-en-Provence in southern France.
Χαρακτήρες του έργου:
Joseph, Marcellus, Paola, Armand, Lucile, Eugenie, Mr Justice Blanchard, Barbette

Ζαν Ζιροντού. Γάλλος συγγραφέας, διηγηματογράφος και δραματουργός (Μπελάκ, Οτ-Βιέν 1882-Παρίσι 1944). Από τα φοιτητικά του ακόμα χρόνια ταξίδεψε σε αρκετές χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής. Ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία και διορίστηκε για ένα χρονικό διάστημα διπλωμάτης. Πήρε μέρος στον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο και για τις πολεμικές του υπηρεσίες του απονεμήθηκε το παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής. Στη γαλλική λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1909 με τη συλλογή διηγημάτων "Ρrονinciales" και ακολούθησαν τα διηγήματα "Η Σχολή αδιαφόρων", "Αναγνώσματα για μια σκιά", "Σιμών ο περιπαθής" και "Ζίγκφριντ και Λιμουζέν". Το τελευταίο είχε μεγάλη απήχηση στο γαλλικό κοινό, γιατί ζωντάνευε με πολύ ανθρωπισμό το δράμα του πολέμου, ώστε γρήγορα διασκευάστηκε σε θεατρικό έργο και ανεβάστηκε με μεγάλη επιτυχία το 1928. Από το έργο αυτό και μετά ο Ζ. επιδόθηκε στο θέατρο και ιδιαίτερα στο δράμα. Από τα θεατρικά του έργα ξεχωρίζουν: "Αμφιτρύων", "Ιντερμέτζο", "Τέσα, η νύμφη με την πιστή καρδιά", "Συμπλήρωμα στο ταξίδι του Κουκ", "Ο Τρωικός πόλεμος δε θα γίνει", "Ηλέκτρα", "Άσμα ασμάτων", "Η τρελή του Σαγιό" κ.ά.

Για το ραδιόφωνο:
Χρονολογία Ηχογράφησης 30 Νοεμβρίου 1963
Πρώτη εκπομπή: 21 Οκτωβρίου 1964
Επαναληπτικές εκπομπές: 12 Σεπτεμβρίου 1979

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Γιώργος Θεοδοσιάδης,
ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Ελλη Σολωμονίδη Μπαλάνου,
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Ιουλία Ιατρίδη,
Παίζουν οι ηθοποιοί: Βίκτωρ Παγουλάτος, Κώστας Ρηγόπουλος, Αντιγόνη Βαλάκου, Γιώργος Πλούτης, Ελένη Χατζηαργύρη, Αλίκη Ζωγράφου, Λάμπρος Κοτσίρης, Μιχάλης Κωστόπουλος, Λουίζα Ποδηματά, Λουκιανός Ροζάν, Χριστόφορος Μπουμπούκης, Νίκος Τζόγιας, Αγλαϊα Παγκάλου.



ΜΟΝΟΜΑΧΙΑ ΑΓΓΕΛΩΝ ΤΟΥ Ζαν Ζιρωντού


(starring Vivian Leigh, Mary Ure / 51 performances)
Duel of Angels opened April 19, 1960 and ran through June 1, 1960 at the Helen Hayes Theatre.



Duel of Angels- ZAN ZIRONTU
Το έργο Duel of Angels είναι μια Αγγλική διασκευή που έκανε το 1963 ο Christopher Fry στο έργο Pour Lucrèce που έγραψε στα 1944 ο Γάλλος δραματικός συγγραφέας Jean Giraudoux. Το έργο βασίζεται στη ιστορία της Lucretia η οποία οδηγήθηκε στην αυτοκτονία όταν έπεσε θύμα βιασμού και βρέθηκε χωρίς συμπαράσταση από τον σύζυγο και το περιβάλλον της. Στον ίδιο θρύλο βασίστηκε και το έργο του Shakespeare The Rape of Lucrece. Ο Giraudoux μετέφερε τα γεγονότα στον 19ο αιώνα στη περιοχή Aix-en-Provence στη Νότιο Γαλλία.

Χαρακτήρες του έργου:
Joseph, Marcellus, Paola, Armand, Lucile, Eugenie, Mr Justice Blanchard, Barbette

Ζαν Ζιροντού. Γάλλος συγγραφέας, διηγηματογράφος και δραματουργός (Μπελάκ, Οτ-Βιέν 1882-Παρίσι 1944). Από τα φοιτητικά του ακόμα χρόνια ταξίδεψε σε αρκετές χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής. Ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία και διορίστηκε για ένα χρονικό διάστημα διπλωμάτης. Πήρε μέρος στον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο και για τις πολεμικές του υπηρεσίες του απονεμήθηκε το παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής. Στη γαλλική λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1909 με τη συλλογή διηγημάτων "Ρrονinciales" και ακολούθησαν τα διηγήματα "Η Σχολή αδιαφόρων", "Αναγνώσματα για μια σκιά", "Σιμών ο περιπαθής" και "Ζίγκφριντ και Λιμουζέν". Το τελευταίο είχε μεγάλη απήχηση στο γαλλικό κοινό, γιατί ζωντάνευε με πολύ ανθρωπισμό το δράμα του πολέμου, ώστε γρήγορα διασκευάστηκε σε θεατρικό έργο και ανεβάστηκε με μεγάλη επιτυχία το 1928. Από το έργο αυτό και μετά ο Ζ. επιδόθηκε στο θέατρο και ιδιαίτερα στο δράμα. Από τα θεατρικά του έργα ξεχωρίζουν: "Αμφιτρύων", "Ιντερμέτζο", "Τέσα, η νύμφη με την πιστή καρδιά", "Συμπλήρωμα στο ταξίδι του Κουκ", "Ο Τρωικός πόλεμος δε θα γίνει", "Ηλέκτρα", "Άσμα ασμάτων", "Η τρελή του Σαγιό" κ.ά.

Για το ραδιόφωνο:
Χρονολογία Ηχογράφησης 30 Νοεμβρίου 1963
Πρώτη εκπομπή: 21 Οκτωβρίου 1964
Επαναληπτικές εκπομπές: 12 Σεπτεμβρίου 1979

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Γιώργος Θεοδοσιάδης,
ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Ελλη Σολωμονίδη Μπαλάνου,
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Ιουλία Ιατρίδη,
Παίζουν οι ηθοποιοί: Βίκτωρ Παγουλάτος, Κώστας Ρηγόπουλος, Αντιγόνη Βαλάκου, Γιώργος Πλούτης, Ελένη Χατζηαργύρη, Αλίκη Ζωγράφου, Λάμπρος Κοτσίρης, Μιχάλης Κωστόπουλος, Λουίζα Ποδηματά, Λουκιανός Ροζάν, Χριστόφορος Μπουμπούκης, Νίκος Τζόγιας, Αγλαϊα Παγκάλου.