Ο ΤΡΟΜΟΣ ΚΑΙ Η ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΤΡΙΤΟΥ ΡΑΙΧ ΤΟΥ ΒΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ

Fear and Misery of the Third Reich, (Furcht und Elend des Dritten Reiches ή The Private Life of the Master Race)

Δώδεκα από τις περίφημες εικοσιτέσσερις σκηνές, που έγραψε ο Μπρεχτ εξόριστος, ανάμεσα στο 1935 καi το 1939. Μερικές απ' αυτές τις σκηνές ανεβάστηκαν για πρώτη φορά στο Παρίσι το 1937, σε σκηνοθεσία του συγγραφέα. Όταν ο Μπρεχτ έγραφε αυτά τα μονόπρακτα, δεν είχε ακόμα αποκαλυφθεί όλη η φρίκη της φασιστικής εξουσίας. 'Ηταν όμως αισθητή στη βαριά ατμόσφαιρα της δημόσιας και της ιδιωτικής ζωής, στην προετοιμασία της τρομοκρατίας με την κατασκευασμένη εκ των άνω διαστροφή της γλώσσας, με την καταπίεση, τη δυσπιστία και την υποκρισία, που κάποτε στάθηκαν πιο καταλυτικές κι από την ίδια την ωμή τρομοκρατία. Ο Μπρεχτ μας δείχνει σ' αυτές τις σκηνές, με διαύγεια που φτάνει ως τη φρίκη, πως «πολύ πριν φανούν από πάνω μας τα βομβαρδιστικά», οι γερμανικές πόλεις δεν ήταν κατοικήσιμες.

Για το ραδιόφωνο:
Χρονολογία Ηχογράφησης 11 Μαίου 1987
Πρώτη εκπομπή: 25 Μαίου 1987
Επαναληπτικές εκπομπές: 28 Μαίου 1987

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Μίμης Κουγιουμτζής,
ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Δόμνα Ακατογλίδου,
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Πέτρος Μάρκαρης,

Παίζουν οι ηθοποιοί: Μίμης Κουγιουμτζής, Βάσος Ανδρονίδης, Δημήτρης Αστεριάδης, Μελίνα Βαμβακά, Γιάννης Ρήγας, Γιάννης Δεγαϊτης, Λίλιαν Δημητρακοπούλου, Αγγελική Ελευθερίου, Περικλής Καρακωνσταντόγλου, Γιάννης Καρατζογιάννης, Λυδία Κονιόρδου, Τάκης Μαργαρίτης, Παντελής Παπαδόπουλος, Τάκης Παπαματθαίου, Χριστίνα Τσάφου, Χρήστος Νίνης, Κάτια Γέρου.

Τρόμος και αθλιότητα του Γ' Ράιχ
Στίχοι: Bertolt Brecht
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Κούτρας

Να και οι προδότες έχουν σκάψει
Μα ο δρόμος δεν θα τους ξεχάσει
Τον λάκκο του αδερφού και του γειτόνου
Ξέρουν πως οι άλλοι τους γνωρίζουν
Τον ύπνο τους δεν τον ορίζουν
Δεν ήρθε ακόμα το πλήρωμα του χρόνου

Να κι οι δεσμοφύλακες
Χαφιέδες χωροφύλακες
Υπηρέτες του λαού της Γερμανίας
Καταπιέζουν, μαστιγώνουν,
Βασανίζουν, παλουκώνουν
Όλα σε τιμή ευκαιρίας

Να οι κύριοι δικαστές
Τους λέμε οι καταπιεστές
Πως δίκαίο είναι τον λαό τι συμφέρει
Μα αυτοί δεν ξέρουν
Ποιο είναι αυτό
Κι έτσι δικάζουν στο σωρό
Μέχρι να βάλουν τον λαό ολόκληρο
Στο χέρι

Έρχονται οι άλλοι
Με τα τσίγκινα φέρετρα
Που μέσα τους βάζουν
Τ’ανθρώπινα σκέλεθρα
Που φέρουν αυτοί σε τέτοιο χάλι
Ήταν αυτοί που δεν υποταχτήκανε
Και στην πάλη απάνω σκοτωθήκανε
Στην μεγάλη των τάξεων πάλη