Greek Radio-Theatre

για όσους αγαπούν το ραδιοφωνικό θέατρο



Όποιος έχει χρόνο και διάθεση θα μπορεί να συμμετέχει όσο και όταν μπορεί ........ η συνέχεια εδώ

Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2012

Η ΣΟΝΑΤΑ ΤΩΝ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΣΤΡΙΝΤΜΠΕΡΓΚ



¨Η Σονάτα των Φαντασμάτων¨είναι ίσως το πιο αξιοσημείωτο θεατρικό έργο του Στρίντμπεργκ. Με την τολμηρή του εναλλαγή μεταξύ φαντασιακού και ρεαλιστικού, και μέσω των χαρακτήρων της, το έργο αποτελεί πρόκληση για τους ηθοποιούς, τους σκηνοθέτες και τους σκηνογράφους σε ολόκληρο τον κόσμο. Τα πρόσωπα του έργου είναι από τα πιο φαντασιακά του Στρίντμπεργκ, με  βρικόλακες, φαντάσματα και μούμιες. Ιδεαλιστικές αναπαραστάσεις εφιαλτών σε διάφορα στάδια κατάπτωσης. Στα πιο φαντασιακά πρόσωπα ανήκουν αναμφισβήτητα ο Χούμελ και η Μούμια, πρώην μνηστή του Χούμελ. Ο Χούμελ είναι το κεντρικό πρόσωπο. Ογδοντάρης, σακάτης, τοκογλύφος κλέφτης των ψυχών και βρικόλακας. Η Μούμια είναι στυγνή και φλύαρη παπαγαλίνα, κλεισμένη σε μια γκαρνταρόμπα, τρελή που ξαφνικά ανακτά διαύγεια.
Το μακρύ χέρι του Χούμελ είναι ο Φοιτητής, αρχικά καλόκαρδος και θρησκευόμενος που κατά τη διάρκεια του έργου γίνεται όλο και πιο κυνικός. Ποθεί την όμορφη και απλησίαστη Δεσποινίδα, στο δωμάτιο των υάκινθων.
Στον κόσμο της Σονάτας των φαντασμάτων δεν υπάρχει εντιμότητα και η αλήθεια σκοτώνει. «Κανένας δεν είναι αυτός που φαίνεται να είναι». Ο φιλάνθρωπος Χούμελ είναι ένας αιμοδιψής εξουσιαστής. Ο πνευματώδης αξιωματικός είναι στην πραγματικότητα ένας πρώην υπηρέτης. Η μούμια δεν είναι μούμια. Η αξιολάτρευτη Δεσποινίδα είναι άρρωστη κλπ.
Το έργο είναι ένα ονειρόδραμα όπου, σύμφωνα με τον συγγραφέα, "όλα είναι πιθανά, όλα είναι δυνατά" .Το πραγματικό και το μη πραγματικό, οι ζωντανοί και οι νεκροί, η ομορφιά και η ασχήμια, η αθωότητα και η διάβρωση, το τραγικό και το κωμικό, ανταλλάσσουν διαρκώς τις ταυτότητές τους, θολώνοντας το περίγραμμα και τη φύση τους.
Η Σονάτα των Φαντασμάτων έχει σημαδέψει ανθρώπους του θεάτρου τόσο διαφορετικούς όσο ο Αρτώ που σχεδίαζε να το σκηνοθετήσει και ο Μπέργκμαν που το ανέβασε 4 φορές, ή η Σάρα Καίην που εμπνεύστηκε απ' αυτό για να γράψει το "Καθαροί πια".
Το έργο ηχογραφήθηκε το 1989 σε σκηνοθεσία Πέτρου Παναμά.
Ερμηνεύουν οι ηθοποιοί: Μαρία Σιουρούνη, Δημήτρης Καταλειφός, Γιώργος Μοσχίδης, Νίκος Γαροφάλλου, Νίκη Κρεούζη, Ηλίας Πλακίδης, Χρήστος Δοξαράς, Τώνης Γιακωβάκης, Κίττυ Αρσένη, Κάτια Γέρου, Νανά Κακκαβά.




1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Αποκάλυψη! Ο Γιώργος Μοσχίδης ήταν μοναδικός. Μόνο η μουσική επένδυση ήταν λίγο υπερβολική, και εκνευριστική ορισμένες φορές...

Για όποιον ενδιαφέρεται το έργο υπάρχει και στο youtube σκηνοθετημένο από τον Ingmar Bergman, με αγγλικούς υπότιτλους, και συγκεκριμένα στην ακόλουθη διεύθυνση: https://www.youtube.com/watch?v=c1uDYH6IdqU