(Ne reveillez pas Madame - 1970)
ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ΠΟΥ ΠΑΙΖΟΥΝ: Προλογίζει ο Ίων Νταϊφάς-
- Έλλη Βοζικιάδου (Maureen
-Τόλης Πολάτος (Fessard)
- Σπύρος Κωνσταντόπουλος (Tonton υποβολέας)
- Πόλα Γαζουλέα (γυναίκα)
- Γωγώ Ατζολετάκη (Aglae, δεύτερη γυναίκα του Julien)
- Λουκιανός Ροζάν (Ambroisi)
- Μάκης Πανώριος (ηθοποιός Bachman)
- Χρυσή Κοζύρη ( α' κορίτσι θιάσου)
- Μάρω Δημητρίου ( β' κορίτσι θιάσου)
- Άννα Κυριακού (Rosa, πρώτη γυναίκα του Julien)
- Βέτα Προέδρου (μητέρα του Julien)
- Κώστας Σαντοριναίος (πατέρας του Julien)
- Θεόδωρος Ζιζίκος, Στράτος Αλεξίου (μηχανικοί σκηνής)
- Τιτίκα Βλαχοπούλου, Χρήστος Βαλταδώρος (παιδιά)
- Ίλια Λυβικού (Βασίλισσα, μητέρα του Άμλετ)
Στον ρόλο του Julien ο Δημήτρης Μαλαβέτας.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ - ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Βίκη Βαρουτσή
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Ίων Νταϊφάς
Το ηχητικο αρχείο, το κείμενο καθώς και η φωτογραφία της ανάρτησης είναι προσφορά του φίλου μας Γ.Χ από Θεσ/κη, τον οποίο και ευχαριστούμε - για άλλη μια φορά - θερμά .
Ο Ανούιγ, είχε την άποψη ότι το θέατρο είναι μια σειρά από ψέματα που αποκαλύπτουν την αλήθεια και για να αποδόσει καλύτερα το νόημα των έργων του χρησιμοποιεί διάφορους τρόπους και τεχνάσματα. Συχνά καθρεφτίζει τις αψιμαχίες του με ηθοποιούς, συζύγους, ερωμένες, κριτικούς κ.ά.
Ο Ανούιγ, είχε την άποψη ότι το θέατρο είναι μια σειρά από ψέματα που αποκαλύπτουν την αλήθεια και για να αποδόσει καλύτερα το νόημα των έργων του χρησιμοποιεί διάφορους τρόπους και τεχνάσματα. Συχνά καθρεφτίζει τις αψιμαχίες του με ηθοποιούς, συζύγους, ερωμένες, κριτικούς κ.ά.
Στα έργα του άνδρες και γυναίκες βρίσκονται αντιμέτωποι με το κενό της παιδικής ηλικίας. Την δραματουργική του παραγωγή, μετά το 1960, πολλοί την τοποθετούν στο θέατρο του Παραλόγου.
Το έργο του "Μην ξυπνάτε την κυρία" παρουσιάστηκε με επιτυχία το 1970, στο θέατρο Comedie des Champs-Elysees.
Ο Julien, σκηνοθέτης και διευθυντής, είναι ένας άνθρωπος του θεάτρου.
Η μητέρα του ηθοποιός, οι συζυγοί του πρωταγωνίστριες, η ζωή του μέσα
σε πάθη και προδοσίες. Αγωνίζεται στο χώρο των "θεατρικών προβλημάτων". Όνειρο του και φιλοδοξία να ανεβάσει Άμλετ. Το έργο κινείται μεταξύ φαντασίας και παραγματικότητας, ο χρόνος (μέσω του υποβολέα) συμπυκνώνεται, το αύριο με το χθες ταυτίζεται, γυρίζει ατέρμονα στο κενό... όταν έρθει η σκηνή του Άμλετ, θα αναπολήσει την μητέρα του... Μην ξυπνάτε την κυρία... γυναίκα ή μητέρα ...
κωμωδία ή τραγωδία ...
κωμωδία ή τραγωδία ...
ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ΠΟΥ ΠΑΙΖΟΥΝ: Προλογίζει ο Ίων Νταϊφάς-
- Έλλη Βοζικιάδου (Maureen
-Τόλης Πολάτος (Fessard)
- Σπύρος Κωνσταντόπουλος (Tonton υποβολέας)
- Πόλα Γαζουλέα (γυναίκα)
- Γωγώ Ατζολετάκη (Aglae, δεύτερη γυναίκα του Julien)
- Λουκιανός Ροζάν (Ambroisi)
- Μάκης Πανώριος (ηθοποιός Bachman)
- Χρυσή Κοζύρη ( α' κορίτσι θιάσου)
- Μάρω Δημητρίου ( β' κορίτσι θιάσου)
- Άννα Κυριακού (Rosa, πρώτη γυναίκα του Julien)
- Βέτα Προέδρου (μητέρα του Julien)
- Κώστας Σαντοριναίος (πατέρας του Julien)
- Θεόδωρος Ζιζίκος, Στράτος Αλεξίου (μηχανικοί σκηνής)
- Τιτίκα Βλαχοπούλου, Χρήστος Βαλταδώρος (παιδιά)
- Ίλια Λυβικού (Βασίλισσα, μητέρα του Άμλετ)
Στον ρόλο του Julien ο Δημήτρης Μαλαβέτας.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ - ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Βίκη Βαρουτσή
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Ίων Νταϊφάς
Το ηχητικο αρχείο, το κείμενο καθώς και η φωτογραφία της ανάρτησης είναι προσφορά του φίλου μας Γ.Χ από Θεσ/κη, τον οποίο και ευχαριστούμε - για άλλη μια φορά - θερμά .
2 σχόλια:
Ευχαριστώ... καλή και ραδιοθεατροφωνική χρονιά!!! 2012!!!
Θέατρο μέσα στο θέατρο, και θέατρο εμπνευσμένο από τη ζωή του θεατρίνου. Πολύ όμορφο.
Επίσης με αυτή την ευκαιρία να σας ζητήσω και κάτι; το Έκτο Πάτωμα του ΑΛΦΡΕΝΤ ΖΕΡΙ που έπαιζε και η Άννα Παναγιωταρέα.
Μάρσια από Αγγλία
Δημοσίευση σχολίου