ΤΑΠΕΙΝΟΙ ΚΑΙ ΚΑΤΑΦΡΟΝΕΜΕΝΟΙ (The Insulted and Humiliated - 1861) του Fyodor Dostoevsky

Τα έργα του Ντοστογιέφσκι, στηρίζονται περισσότερο στους χαρακτήρες και λιγότερο στην πλοκή.
Οι χαρακτήρες αυτοί είναι εξατομικευμένοι και διαφορετικοί μεταξύ τους. Ζουν σ' ένα κόσμο νοσηρό,
αλλόκοτο, που ξαφνικά αποκαλύπτεται μπροστά τους. Οι συμπεριφορές τους φανερώνονται από μια
κίνηση τους, μια φράση τους.
Το "Ταπεινοί και καταφρονεμένοι" δημοσιεύτηκε το 1861, σε συνέχειες στο περιοδικό "Βρέμια".Η θεατρική διασκευή του Andre Charpak, διατηρεί την ατμόσφαιρα του έργου.
(Στο Θέατρο, οι λέξεις είναι "έπεα πτερέοντα" που πρέπει να πετάξουν κατευθείαν στη νόηση του ακροατή)

ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ΠΟΥ ΠΑΙΖΟΥΝ ΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ:

ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΝΑΝΕΡΗΣ .... (ΙΒΑΝ)
ΑΝΝΑ ΒΕΝΕΤΗ .... (ΝΑΤΑΣΑ)
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΣΤΑΝΑΣ .... ( ΑΛΙΟΣΑ)
ΜΑΝΟΣ ΡΕΥΜΑΤΑΣ .... (ΒΑΛΚΟΦΣΚΙ)
ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΒΑΦΙΑΣ .... (ΙΚΜΕΝΙΕΦ)
                                                                ΤΟΝΙΑ ΚΑΖΙΑΝΗ .... (ΚΑΤΕΡΙΝΑ)
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ/ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΗ ΔΙΑΣΚΕΥΗ: ΜΑΝΩΛΗΣ ΣΚΟΥΛΟΥΔΗΣ
ΡΑΔΙΟΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΑΚΑΣ
Ηχογράφηση 1972

Θεατρική διασκευή Andre Charpak (Humilies et offenses - 1958

Το έργο προσφέρεται από τον φίλο μας Γ.Χ από Θεσ/κη, ο οποίος κάνει και την παρουσίασή του. Τον ευχαριστούμε από καρδιάς! 

 Ο Φιοντόρ Μιχαήλοβιτς Ντοστογιέφσκι υπήρξε κορυφαία μορφή της παγκόσμιας λογοτεχνίας, ρωσικής καταγωγής. Γεννήθηκε το 1821 στη Μόσχα. Σπούδασε στη Στρατιωτική Σχολή Μηχανικών της Αγίας Πετρούπολης. Υπηρέτησε στο στρατό για ένα μικρό χρονικό διάστημα αλλά τον εγκατέλειψε γρήγορα για να αφοσιωθεί στη λογοτεχνία. Μελέτησε την κοινωνία και τον κόσμο όχι θεωρητικά αλλά στην πράξη. Θέμα των έργων του, η ίδια η ζωή. Είδε από κοντά τις υποβαθμισμένες συνοικίες, γνώρισε τη φτώχεια, τον πόνο, την εξαθλίωση των ταπεινών ανθρώπων και στη συνέχεια μετέφερε τις εικόνες αυτές στα μυθιστορήματα του. Ασχολήθηκε με τον άνθρωπο και την κοινωνία και υπήρξε αγωνιστής και επαναστάτης. Υπήρξε μέλος της Ακαδημίας Επιστημών και η προσφορά του στην παγκόσμια λογοτεχνία είναι διεθνώς αναγνωρισμένη. Θεωρείται ως ο μεγαλύτερος μυθιστοριογράφος όλων των εποχών και τα έργα του έχουν μεταφραστεί σχεδόν σε όλες τις γλώσσες του κόσμου. Εναντιώθηκε στην πολιτική του Τσάρου Νικολάου του Α'. Αυτή του η στάση είχε αποτέλεσμα να κατηγορηθεί για συνωμοσία και να καταδικαστεί σε τετραετή φυλάκιση. Τα χρόνια του εγκλεισμού του στις φυλακές του Όμσκ υπέφερε τρομερά βασανιστήρια και εξευτελισμούς. Στα χρόνια της φυλάκισης και εξορίας του αντλούσε δύναμη από μια Καινή Διαθήκη που είχε μαζί του. Το 1859 επέστρεψε στην Πετρούπολη και εξέδωσε μαζί με τον αδελφό του δύο περιοδικά τα οποία, όμως, δεν σημείωσαν επιτυχία με αποτέλεσμα ο Ντοστογιέφσκι να βρεθεί καταχρεωμένος. Ο μόνος τρόπος γιά να συγκεντρώσει χρήματα και να ξεπληρώσει τα χρέη του ήταν η συγγραφή. Άρχισε λοιπόν να γράφει συνέχεια και ακούραστα με αποτέλεσμα να καταφέρει να ζήσει τα τελευταία χρόνια της ζωής του σχετικά άνετα. Σε αυτό το διάστημα έγραψε τα καλύτερα του έργα: Ο παίκτης, Οι αδερφοί Καραμαζώφ, Έγκλημα και Τιμωρία, Ο Ηλίθιος, Οι δαιμονισμένοι. Όταν κατάφερε πλέον να ανασάνει από το βάρος των χρεών ανέλαβε τη διεύθυνση του περιοδικού "Πολίτης" και λίγα χρόνια αργότερα εξέδωσε το δικό του περιοδικό, Το Ημερολόγιο Ενός Συγγραφέα, που σε αντίθεση με τις προηγούμενες εκδοτικές εμπειρίες σημείωσε τεράστια επιτυχία. Πέθανε το 1881 στην Πετρούπολη σε ηλικία 60 ετών.