Ο ΓΑΛΑΖΙΟΣ ΔΟΥΝΑΒΗΣ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΡΩΜΑ

Αστυνομική ιστορία  (1956)

Παίζουν οι ηθοποιοί: Λυκούργος Καλλέργης, Φραγκούλης Φραγκούλης, Δημήτρης Ντουνάκης, Γιώργος Πλούτης, Γιώργος Παπάς, Αθανασία Συγγελάκη.

Για το έργο ευχαριστούμε πολύ τον Σπύρο από την Κόρινθο,

Διονύσιος Ρώμας (1906-1981).

Ο Διονύσιος Ρώμας γεννήθηκε στην Αθήνα, γιος του υπουργού και προέδρου της Βουλής Αλέξανδρου Ρώμα, με καταγωγή από την ιταλικής προέλευσης ζακυνθινή οικογένεια Ρώμα, και της Σοφίας κόρης του Χρηστάκη Ζωγράφου.

Παρακολούθησε μαθήματα φιλολογίας και ιστορίας τέχνης στην Αθήνα, την Ελβετία και τη Γερμανία και παράλληλα επιδόθηκε στην εκμάθηση ξένων γλωσσών (μιλούσε αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά και γερμανικά). Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα στράφηκε στη μελέτη της ζακυνθινής ζωγραφικής. Παντρεύτηκε σε ηλικία σαράντα τεσσάρων χρόνων τη Μαρία Σπηλιωτάκη. Πολιτεύτηκε με το κόμμα της Ε.Ρ.Ε., με το οποίο εκλέχτηκε δυο φορές βουλευτής Ζακύνθου (1958 και 1961).

Ιδιαίτερη δραστηριότητα ανέπτυξε στο χώρο του θεάτρου και της ραδιοφωνίας. Υπήρξε γενικός γραμματέας του Άρματος Θέσπιδος του Κωστή Μπαστιά (1938), βοηθός διευθυντή του Διοικητικού Συμβουλίου του Εθνικού Θεάτρου (1944-1952), διευθυντής του θεατρικού τμήματος και διευθυντής προγράμματος του Ε.Ι.Ρ. (1950 και 1954-1958). Υπήρξε επίσης ιδρυτής του τρίτου προγράμματος της κρατικής ραδιοφωνίας, αντιπρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου και της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων.

Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε γύρω στο 1925 με δημοσιεύσεις ποιημάτων στην "Ιόνιο Ανθολογία". Γνωστός έγινε μετά τη βράβευσή του με το Κρατικό Βραβείο Θεάτρου για το έμμετρο δράμα "Ζακυνθινή σερενάτα" που παραστάθηκε από το θίασο του Εθνικού Θεάτρου το 1938. Την ίδια χρονιά ο Ρώμας εισήγαγε στην Ελλάδα το είδος του ραδιοφωνικού θεατρικού έργου με το έργο "Απ' τα κόκκαλα βγαλμένη" ή "Πώς γράφτηκε ο Εθνικός μας Ύμνος". Συνολικά ολοκλήρωσε πέντε θεατρικά και πάνω από 150 ραδιοφωνικά έργα, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε με τη θεατρική μετάφραση για παραστάσεις του Εθνικού και άλλων θεάτρων. Συνεργάστηκε ως χρονογράφος με την εφημερίδα "Ελευθερία" και την εβδομαδιαία έκδοση του Ε.Ι.Ρ. "Ραδιοπρόγραμμα", ενώ ασχολήθηκε και με τη μελέτη της ιστορίας της επτανησιακής τέχνης. Το 1968 εξέδωσε τον πρώτο τόμο του πεζογραφήματος "Ο Σοπρακόμιτος", εγκαινιάζοντας την τμηματική δημοσίευση της μυθιστορηματικής σύνθεσης "Περίπλους (1570-1870)", με την οποία επιδίωξε να παρουσιάσει με λογοτεχνική μορφή την ιστορική πορεία του ελληνισμού κατά τη διάρκεια τριών αιώνων. Την ολοκλήρωση του έργου πρόλαβε ο θάνατος του Ρώμα του 1981. Τρία χρόνια αργότερα εκδόθηκε και ένας τόμος ποιημάτων του με επιμέλεια του Φαίδωνα Μπουμπουλίδη.

Ο Διονύσιος Ρώμας τιμήθηκε με το Β΄ βραβείο του Ε.Ο.Τ. (1956 για το βυζαντινό δράμα "Ιδού ο Νυμφίος έρχεται"), το βραβείο Πουρφίνα της Ομάδας των Δώδεκα (1957 για τα "Ζακυνθινά"), το βραβείο του Ταξιάρχη του Φοίνικα (1961), το Α΄ κρατικό βραβείο πεζογραφίας και το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών (1970 για τον "Σοπρακόμιτο"), το Κρατικό Βραβείο (1972) και το Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών της Ακαδημίας Αθηνών (1981) για τη συνολική προσφορά του. Πέθανε στην Αθήνα.

Ο Διονύσης Ρώμας ασχολήθηκε με πολλά είδη του έντεχνου λόγου. Η ποίησή του ακολουθεί την παράδοση της επτανησιακής σχολής από την οποία ισχυρή επίδραση, το ίδιο και τα θεατρικά του έργα που κινούνται στη γραμμή της ψυχολογικής ηθογραφίας που χάραξαν ο Δημήτριος Γουζέλης, ο Αντώνιος Μάτεσις και αργότερα ο Γρηγόριος Ξενόπουλος. Στο χώρο της πεζογραφίας ο "Περίπλους" αποτέλεσε για το Ρώμα ατελείωτο έργο ζωής. Στα πλαίσια της απόπειρας αναπαράστασης της ελληνικής ιστορικής πραγματικότητας τριών αιώνων κινήθηκε με εξαιρετική ιστορική συνέπεια, πετυχαίνοντας παράλληλα την εξισορρόπηση ανάμεσα στα είδη της ιστοριογραφίας και του μυθιστορήματος. Ξεκινώντας από ιστορικά γεγονότα και υπαρκτά πρόσωπα δημιούργησε ζωντανούς λογοτεχνικούς ήρωες, ενώ παράλληλα διατήρησε τόσο τον πρωταγωνιστικό ρόλο της ιστορίας στη ζωή των προσώπων, όσο και το αξιόλογο επίπεδο της δομής και της αλληλουχίας της αφήγησης.

Ο ΤΥΧΟΔΙΩΚΤΗΣ του Μιχαήλ Χουρμούζη

Ο Χουρμούζης και στον «Τυχοδιώκτη» του και στον «Υπάλληλο» και στον «Χαρτοπαίκτη» ξεμπροστιάζει τον αλλοτριωμένο Έλληνα που επαιτεί δημόσιες θέσεις δωροδοκώντας τούς τυχοδιώκτες μεσάζοντες Βαυαρούς, μιμείται τα ευρωπαϊκά ήθη δουλικά, χλευάζει την παράδοση και εκμεταλλεύεται την αγραμματοσύνη και την αθωότητα των φοβισμένων πρώην σκλάβων.

Στον Τυχοδιώκτη, ένας νεαρός γόνος μεγαλοαστών, που στη διάρκεια του Αγώνα «σπούδαζε» στην Ιταλία και τώρα έρχεται να δώσει τα φώτα του στους αγράμματους πατριώτες του, αναζητώντας οποιαδήποτε δημόσια θέση, δωροδοκώντας τον Βαυαρό μεσάζοντα, εκθέτοντας τα οργανωτικά του προσόντα στην περίπτωση που θα διοριζόταν αστυνομικός διοικητής, καταθέτει το σύστημα των μέτρων του και ουσιαστικά αντιγράφει την τρομοκρατική αστυνομοκρατία του καθεστώτος του Μέτερνιχ. Διορίζει παντού χαφιέδες, κρυφακούει ακόμη και τα συζυγικά ζευγάρια αποκρυπτογραφώντας τους ύποπτους αναστεναγμούς ακόμη και τις χειρονομίες των νηπίων στις κολυμπήθρες τους! Τιμωρεί με πρόστιμο όσους ξέρουν ανάγνωση και με φυλάκιση όσους γνωρίζουν γραφή!

«Ο αντιβαυαρισμός και ο αντιοθωνισμός του Χουρμούζη είναι απροκάλυπτος» στις κωμωδίες του.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι Ο τυχοδιώκτης φέρει την τολμηρή αφιέρωση: Προς τον εξοχώτατον

Μιχαήλ Χουρμούζης

στρατηγόν κύριον κύριον Άιδεκ τον Τυχοδιώκτην αφιερώνει ευγνωμοσύνης ένεκα ο Χουρμούζης. Στον πρόλογο, εξάλλου, ο Χουρμούζης επεξηγεί ειρωνικά γιατί αφιερώνει την κωμωδία του στον Heideck («... εσύντεινε πολύ εις το να γίνη μέγα μέρος των στρατιωτών της πατρίδος ψωμοζήται, και εγώ Κωμωδοποιός»). Ενώ προσθέτει για τον ίδιο Βαυαρό αξιωματούχο: «...όταν εγίνη το μητρώον των υπέρ ελευθερίας στρατιωτικώς πρωταγωνισθέντων, και έμαθεν ότι η εξεταστική επιτροπή ανεγνώρισεν υπέρ τους εννεακοσίους, εταλάνισε την Ελλάδα, τι θα γίνη με τόσους ληστάς• αλλά το πιστεύεις αυτό ποτέ; Βέβαια όχι, διότι, και αυτός το εγνώριζεν ότι, αν έλειπον αυτοί οι λησταί, δεν εδημιουργούντο Στρατηγοί, Αντιβασιλείς, Άρχοντες και Δεσπόται».

Στην τρίτη σκηνή της πρώτης πράξης ο κεντρικός ήρωας του έργου -ο ετερόχθων «Τυχοδιώκτης»- μιλάει για την αχαριστία των αυτοχθόνων και λέγει: «... τι διάβολο! εχάλασεν ο κόσμος, πάει πλέον. Ανθρωπιά αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν. Ευγνωμοσύνη δεν γνωρίζουν, χαρακτήρας τι πράγμα είναι, δεν το ξεύρουν, τι ανόητος οπού ήμουν! ν’ αφήσω την πατρίδα μου (...), και να έλθω εδώ εις αυτό το βάρβαρον και αχάριστον έθνος διά να τους μεταδώσω τα φώτα και τας μαθήσεις μου, και αυτοί να φωνάζουν και να παραπονούνται (...)•και να περιφέρονται και με τόσην απάθειαν, ζητούντες ελεημοσύνην με τον δίσκον.
Χθες ακόμη έδωσα εις ένα εξ αυτών πέντε λεπτά, διότι με είπεν ότι είχε πέντε πληγάς εις το σώμα του. Αν με έλεγεν ότι είχε δέκα πληγάς, ήθελα του δώσει και δέκα λεπτά. (...)».

Αυτός περίπου είναι ο «Τυχοδιώκτης». Και, όπως σημειώνει νεώτερος κριτικός: «...είναι ένα καλό έργο. Έχει πιάσει σωστά το φαινόμενο της εποχής. Περιγράφει με ακρίβεια το περιβάλλον της ξενοκρατίας, προβάλλοντας τις αιχμές του. Αυτός ο ‘Τυχοδιώκτης’, ο ανίδεος, ηλίθιος, αγράμματος μικροαπατεώνας, εικόνα και ομοίωση της Βαυαρικής λαίλαπας, είναι πιστό και ‘φτυστό’ αντίγραφο όλων των "Κολαούζων" της εξάρτησης. Δειλός, γυμνοσάλιαγκας, κάλπης και κουτός, παράσιτος».

(Π. Μαστροδημήτρης: H μετεπαναστατική τύχη των αγωνιστών του '21 σε λογοτεχνικά κείμενα του περασμένου αιώνα)
[Κείμενο ομιλίας που εκφωνήθηκε στην Αίθουσα Τελετών του Πανεπιστημίου Αθηνών, κατά τον επίσημο εορτασμό για την Εθνική Επέτειο (25.3.1984)]

Η ζωντανή ηχογράφηση της παράστασης του Ελεύθερου Θεάτρου, έγινε από τον Γιώργο Παπαδάκη, στο Δημοτικο Θέατρο της Πάτρας, την Άνοιξη του 1975

Ακούγονται οι Ηθοποιοί Κώστας Αρζόγλου, Νίκος Σκυλοδήμος, Μηνάς Χατζησάββας, Υβόνη Μαλτέζου, Άννα Παναγιωτοπούλου, Σταμάτης Φασουλής, Γιώργος Κοτανίδης, Ντίνος Λύρας. Σμαράγδα Σμυρναίου.

Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα του Ευγένιος Ο΄Νηλ

Mourning Becomes Electra

      Ο Ευγένιος Ο΄Νηλ παρουσιάζει το 1928 την τριλογία του

«Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα», που βασίζεται στην «Ορέστεια» του Αισχύλου. 

Το έργο αποτελείται από τρία μέρη, αντίστοιχα των τριών του Αισχύλου: «Ο γυρισμός» - «Αγαμέμνων», «Οι κυνηγημένοι» - «Χοηφόροι», «Οι στοιχειωμένοι» - «Ευμενίδες».

Ο αμερικανός δραματουργός τοποθετεί χρονικά το έργο του στον εμφύλιο πόλεμο που συντάραξε την Αμερική (1861-1865) βρίσκοντας αντιστοιχίες ανάμεσα στην οικογένεια Μάννον και στον οίκο των Ατρειδών.

Έντονα αυτοβιογραφικός, ο Ο΄Νηλ σκιαγραφεί μέσα στην τριλογία του όχι μόνο τον εμφύλιο σπαραγμό της Αμερικής, αλλά και τη δραματική ιστορία της δική του οικογένειας.

ΤΟ ΠΕΝΘΟΣ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΣΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΑ 1954

Ο ΓΥΡΙΣΜΟΣ
Παίζουν οι ηθοποιοί: Κατίνα Παξινού, Αλέξης Μινωτής, Μελίνα Μερκούρη, Άννα Σινοδινού, Έλλη Ξανθάκη, Σαπφώ Νοταρά, Θάνος Κωτσόπουλος, Γιάννης Αποστολίδης, Παντελής Ζερβός, Ανδρέας Φιλιππίδης, Διονύσιος Παπαγιανόπουλος.



ΟΙ ΚΑΤΑΤΡΕΓΜΕΝΟΙ
Παίζουν οι ηθοποιοί: Κατίνα Παξινού, Αλέξης Μινωτής, Μελίνα Μερκούρη, Χριστόφορος Νέζερ, Άννα Σινοδινού, Παντελής Ζερβός, Βάσω Μεταξά, Ανδρέας Φιλιππίδης, Λυκούργος Καλλέργης, Έλλη Ξανθάκη, Γιάννης Αργύρης, Διονύσιος Παπαγιανόπουλος.



ΟΙ ΕΡΥΝΥΕΣ
Παίζουν οι ηθοποιοί: Μελίνα Μερκούρη, Θάνος Κωτσόπουλος, Άννα Σινοδινού, Παντελής Ζερβός, Ανδρέας Φιλιππίδης, Λυκούργος Καλλέργης, Κώστας Παπαγεωργίου, Γιάννης Αργύρης, Διονύσιος Παπαγιανόπουλος.

ΤΟ ΠΕΝΘΟΣ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΣΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΑ 1984

Ο ΓΥΡΙΣΜΟΣ
Παίζουν οι ηθοποιοί: Βασίλης Διαμαντόπουλος, Δημήτρης Μπάνος, Άννα Αποσπόρη, Αλέκα Τουμαζάτου, Νίκη Τριανταφυλλίδη, Αντιγόνη Βαλάκου, Τζένη Καλύβα, Ζαχαρίας Ρόχας, Πέτρος Ζαρκάδης, Βύρων Πάλης.



ΟΙ ΚΑΤΑΤΡΕΓΜΕΝΟΙ
Παίζουν οι ηθοποιοί: Αλέκα Τουμαζάτου, Μαρία Κοντοδήμα, Τάσος Υφάντης, Κυριάκος Κατριβάνος, Γιώργος Μπάρτης, Αντιγόνη Βαλάκου, Τζένη Καλύβα, Νικήτας Τσακίρογλου, Ζαχαρίας Ρόχας, Νίκη Τριανταφυλλίδη, Πέτρος Ζαρκάδης.



ΟΙ ΕΡΥΝΥΕΣ
Παίζουν οι ηθοποιοί: Ντίνος Δουλγεράκης, Τάσος Υφάντης, Κυριάκος Κατριβάνος, Δημήτρης Μπάνος, Βασίλης Διαμαντόπουλος, Ζαχαρίας Ρόχας, Νίκη Τριανταφυλλίδη, Νικήτας Τσακίρογλου, Τζένη Καλύβα.

ΠΥΡΓΟΣ ΣΤΗ ΣΟΥΗΔΙΑ ΤΗΣ ΦΡΑΝΣΟΥΑΖ ΣΑΓΚΑΝ

Château en Suède ( Château in Sweden )

Σε ένα πύργο κάπου στη Σουηδία, αποκλεισμένο από το χιόνι, η οικογένεια Φαλσεν παραμένει «φυλακισμένη» μέχρι τον ερχομό της άνοιξης με την συντρόφια ενός καλεσμένου ο όποιος έχει αυτοπροσκαληθεί για μια επίσκεψη στον πύργο. Η αργόσχολη πυργοδέσποινα απολαμβάνει την προσπάθεια αποπλάνησης αυτού του νεαρού φιλοξενούμενου, που είναι και εξάδελφος της και ο όποιος υποκύπτει στην γοητεία της, υπό τα βλέμματα συνενοχής, τόσο του κατσούφη συζύγου όσο και του αιμομικτικού αδελφού της.
Διαθέτοντας την κλασική υπόθεση ενός βωντβιλ, ο «Πύργος στη Σουηδία» αποδύεται σε μια πνευματώδη και λεπτών αποχρώσεων απεικόνιση των ονείρων του ερώτα και του χρήματος, όπως τα αντιλαμβάνονται διαφορετικές γενεές.
Με το απατηλά ελαφρό ύφος της Φρανσουά Σαγκαν στο οποίο το χιούμορ νικά τη μελαγχολία η συγγραφέας επανεφευρίσκει σύγχρονα ξενοιαστά ανδραγαθήματα.

Μετάφραση και ραδιοφωνική προσαρμογή Δέσπω Διαμαντίδου
Παίζουν οι ηθοποιοί: Στέφανος Ληναίος, Τζένη Ρουσσέα, Αννα Παιτατζή, Τίτος Βανδής, Βέρα Ζαβιτσιάνου, Πέτρος Φυσσούν, Αθηνόδωρος Προύσαλης, Πόπη Μέγκουλα.



Η Φρανσουάζ Σαγκάν, που το πραγματικό της όνομα ήταν Φρανσουάζ Κουαρέζ, γεννήθηκε στις 21 Ιουνίου του 1935 στην Καζάρκ (νοτιοδυτική Γαλλία). Γόνος εύπορης οικογένειας, εξέδωσε το πρώτο της βιβλίο σε ηλικία 18 ετών,το 1954, με ψευδώνυμο από έργο του Προυστ. Ηταν το «Καλημέρα θλίψη» που διηγείται το ερωτικό ξύπνημα μιας έφηβης και το οποίο την έκανε διάσημη.
«Η δόξα και η επιτυχία με απελευθέρωσαν πολύ νωρίς από τα όνειρά μου για δόξα και επιτυχία», δήλωσε αργότερα. Τα τρελά βράδια που περνά δεν την εμποδίζουν να εργάζεται. «Είμαι επιπόλαιη. Αλλά η επιπολαιότητα συνίσταται στο ότι ασχολούμαι με διάφορα πράγματα», είπε.
Θα δημοσιεύσει πολλές νουβέλες με κύριο θέμα τους έρωτες μιας κοινωνίας πλούσιας και αργόσχολης, έναν κόσμο που γνώριζε καλά. Ανάμεσα στις μεγάλες της επιτυχίες «Ένα κάποιο χαμόγελο» (1956), «Σας αρέσει ο Μπραμς;» (1956), «Η συγκίνηση» (1965), «Το ξέστρωτο κρεβάτι» (1977), που διακρίνονται για το ανάλαφρο και πικρό, χωρίς προσποίηση, ύφος τους.

Στο θέατρο, θριάμβευσε με το «Πύργος στη Σουηδία» (1959) και «Το μοβ φόρεμα της Βαλεντίνης» (1963), αλλά γνώρισε επίσης την αποτυχία με το «Κάποτε τα βιολιά» (1961) ή «Είναι καλά ημέρα και νύκτα» (1978).
Έγραψε επίσης σενάρια για τον κινηματογράφο.

Η Φρανσουάζ Σαγκάν, που αγαπούσε την ταχύτητα και τον τζόγο και κατανάλωνε ανεξέλεγκτα ναρκωτικά και αλκοόλ, είχε το 1957 ένα πολύ σοβαρό τροχαίο ατύχημα, ενώ τον Οκτώβριο του 1985 υπέστη ένα σοβαρό αναπνευστικό επεισόδιο στη διάρκεια ενός ταξιδιού στην Κολομβία με τον πρόεδρο Φρανσουά Μιτεράν με τον οποίο ήταν φίλοι.
Το Φεβρουάριο του 1995 καταδικάστηκε σε φυλάκιση ενός χρόνου με αναστολή και καταβολή προστίμου για χρήση κοκαΐνης. Το Φεβρουάριο του 2002 καταδικάστηκε και πάλι σε φυλάκιση ενός χρόνου με αναστολή για φοροδιαφυγή στο περιθώριο της υπόθεσης Elf.
Η Φρανσουάζ Σαγκάν είχε ένα γιο, τον Ντενί, από το δεύτερο γάμο της με τoν αμερικανό Ρόμπερτ Ουέστχοφ.

Αυτοκράτωρ Μιχαήλ - Τερζάκης Άγγελος

Ο Αυτοκράτωρ Μιχαήλ ανήκει στις 'βυζαντινές τραγωδίες' του Αγγέλου Τερζάκη. Αναφέρεται στην ιστορία του Μιχαήλ Δ' του Παφλαγόνα, που βασίλευσε από το 1034 έως το 1041. Όμορφος, νέος, αλλά ταυτόχρονα ασθενικός, ανέβηκε στον θρόνο όταν τον ερωτεύτηκε η Ζωή η Πορφυρογέννητη, κόρη του Κωνσταντίνου Η' και πρώην σύζυγος του Ρωμανού Αργυρού. Ο συγγραφέας θεωρεί τον Μιχαήλ 'ήρωα του μαρτυρίου'. Αυτοκράτωρ σε χρόνια δύσκολα, άσημος κληρονόμος μιας σειράς αυτοκρατόρων που ανήκουν στη βυζαντινή εποποιία, έγινε μάρτυρας της παρακμής του κράτους και του εαυτού του. Μια ύπαρξη σε αγωνία, ζει διαρκώς σε μια διάθεση αμφιβολίας, μελαγχολίας και μετάνοιας και σταδιακά απομονώνεται, αφήνοντας τους άλλους να νέμονται την εξουσία. Όταν, όμως, οι ιστορικές συνθήκες το απαιτούν και ο εχθρός απειλεί τη Βασιλεύουσα και τη Θεσσαλονίκη, υψώνει το ανάστημά του και γίνεται πάλι ο ικανός πολεμιστής. Ζώντας διαρκώς σε μια πάλη με τον ίδιο του τον εαυτό, αγωνιώντας για τη σωτηρία της ψυχής του, ο Μιχαήλ θα βρει τελικά τη λύτρωση μέσα από τη βαθιά πίστη του στη χριστιανική θρησκεία, επιλέγοντας τη μοναχική ζωή. Ο Τερζάκης, σε αυτό το προδρομικό έργο που χαρακτηρίστηκε από την κριτική ως 'η εντελέστερη απόπειρα ιστορικής τραγωδίας', αναδύει την ατμόσφαιρα όλης της ζωής του Βυζαντίου, της αυτοκρατορικής αυλής και του στρατού: τις δολοπλοκίες, το μυστικισμό και τη διαφθορά που κυριαρχούν σε ένα κράτος που βαδίζει προς τον όλεθρο.

Προσαρμογή για το ραδιόφωνο Νίκος Φιλιππόπουλος
Παίζουν οι ηθοποιοί: Πέτρος Φυσσούν, Νίκος Φιλιππόπουλος, Κώστας Καφάσης, Νίκος Τζόγιας, Φοίβος Ταξιάρχης, Γιώργος Μάζης, Γιώργος Ζαχαριάδης, Δημήτρης Ζακυνθινός, Γιώργος Νέζος, Μιχάλης Μπαλής, Σπύρος Ολύμπιος, Νίκος Χατζίσκος, Τζούλια Αργυροπούλου, Αννυ Πασπάτη, Γιάννης Αργύρης, Γιώργος Κυριακίδης, Τιτίκα Νικηφοράκη,

Άγγελος Τερζάκης (1907-1978). Ο Άγγελος Τερζάκης γεννήθηκε στο Ναύπλιο, γιος του τότε δημάρχου της πόλης Δημητρίου Τερζάκη και της Αγγελικής το γένος Πανοπούλου. Το 1915 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στην Αθήνα, όπου ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του και γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου, της οποίας αναγορεύτηκε διδάκτωρ το 1927. Από το 1929 και για δυο χρόνια άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου. Το 1925 πρωτοεμφανίστηκε στο χώρο της λογοτεχνίας με τη δημοσίευση της συλλογής διηγημάτων του Ο ξεχασμένος. Το 1929 εξέδωσε την Φθινοπωρινή Συμφωνία. Ακολούθησε η έκδοση του μυθιστορήματός του Δεσμώτες, που μαζί με τον Πρίγκηπα του Θράσου Καστανάκη θεωρήθηκαν από την κριτική ως τα πρώτα πεζογραφήματα της γενιάς του '30 και Η παρακμή των Σκληρών, που επαινέθηκε από τον Κωστή Παλαμά, ενώ με μεγάλη επιτυχία εκδόθηκε το 1937 Η μενεξεδένια πολιτεία. Το 1936 παντρεύτηκε τη Λουΐζα Βογάσαρη, με την οποία απέκτησε ένα γιο το Δημήτρη. Τον ίδιο χρόνο παραστάθηκε στο Εθνικό Θέατρο η βυζαντινή τραγωδία του Αυτοκράτωρ Μιχαήλ. Το 1937 ανέλαβε τη Γραμματεία του Εθνικού Θεάτρου, όπου κατέλαβε διαδοχικά διάφορες διοικητικές θέσεις, φθάνοντας ως εκείνη του υπηρεσιακού γενικού διευθυντή (με αίτησή του παρέμεινε ως το 1960 στη θέση του διευθυντή δραματολογίου, την οποία κατέλαβε το 1940). Από το 1940 και ως τη λήξη του πολέμου υπηρέτησε στο Αλβανικό Μέτωπο.Τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Θεάτρου (1939), το Α' Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος (1958 για τη Μυστική Ζωή), το Βραβείο Δοκιμίου των Δώδεκα (1964 για τον τόμο δοκιμίων Προσανατολισμός στον αιώνα), το Αριστείο Γραμμάτων της Ακαδημίας Αθηνών (1969, για το Μυστήριο του Ιάγου). Ταξίδεψε στη Ρουμανία (1958), τη Σοβιετική Ένωση (1959), τις Η.Π.Α. (1966, όπου έδωσε διαλέξεις στα Πανεπιστήμια Princeton και Tufts), την Ουγγαρία (1966), το Ρήνο (1974). Διετέλεσε μορφωτικός σύμβουλος του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών (1966) και μέλος της Ακαδημίας Αθηνών (εκλέχτηκε το 1974). Το λογοτεχνικό έργο του Άγγελου Τερζάκη κινείται στα πλαίσια του τραγικού που γεννάται από το αναπόφευκτο της καταστροφής στην οποία οδηγούνται οι ήρωές του. Επηρεασμένος από συγγραφείς όπως ο Κνουτ Χάμσουν, ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι αλλά και ο Δημοσθένης Βουτυράς, δημιούργησε πρόσωπα αδύναμα να αντιδράσουν στην μιζέρια της ζωής του, πρόσωπα που ασφυκτιούν στο οικογενειακό και το ευρύτερο κοινωνικό τους περιβάλλον και εκπροσωπούν το αίσθημα απογοήτευσης και παραίτησης του συγγραφέα. Την ελπίδα τοποθέτησε στο χώρο των ιδανικών που ξεπερνούν πολιτικές και άλλες κατηγοριοποιήσεις, καθώς και στο χώρο της μεταφυσικής αναζήτησης. Από τα έργα του σημειώνουμε ενδεικτικά την Πριγκηπέσσα Ιζαμπώ, τη Μυστική ζωή, τη Μενεξεδένια Πολιτεία, ενώ πρέπει επίσης να αναφερθεί το σημαντικό δοκιμιακό έργο του που άσκησε επίδραση τόσο στη λογοτεχνική όσο και στη θεατρική παραγωγή του. Θεατρικά του έργα παραστάθηκαν από το Εθνικό Θέατρο, τους θιάσους Αιμίλιου Βεάκη (1942), Κατσέλη - Γληνού - Παρασκευά (1949), Κατερίνας (1959), Δημήτρη Χορν (1962), το Πειραματικό Θέατρο της Μαριέτας Ριάλδη (1970), το Αμφιθέατρο του Σπύρου Ευαγγελάτου (1995), καθώς και από άλλους θιάσους της Ελλάδας και του εξωτερικού. Έργα του μεταφράστηκαν σε ξένες γλώσσες και ο ίδιος μετέφρασε έργα των Τζόζεφ Κόνραντ, Μπεν Τζόνσον, Ανρί Μπεργκσόν και Ευριπίδη. Διετέλεσε διευθυντής των βραχύβιων λογοτεχνικών περιοδικών Πνοή και Λόγος (1929) και του περιοδικού Εποχές (1963), και από το 1947 συνεργάστηκε σε τακτική βάση με την εφημερίδα Το Βήμα. Πέθανε στην Αθήνα. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Άγγελου Τερζάκη βλ. Ζήρας Αλεξ., «Τερζάκης Άγγελος», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό 9β. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1988, Μπερλής Άρης, «Άγγελος Τερζάκης», Η μεσοπολεμική πεζογραφία• Από τον πρώτο ως τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο (1914-1939) Η΄, σ.188-213. Αθήνα, Σοκόλης, 1993 Τερζάκης Άγγελος, «Βιογραφικόν Σημείωμα», Νέα Εστία 108, Χριστούγεννα 1980, αρ.1283, σ.2-4, Φαρμάκης Φρ., «Τερζάκης Άγγελος», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας 12. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ. και «Χρονογραφία του Άγγελου Τερζάκη», Προσφορά στον Άγγελο Τερζάκη• Για τα εβδομηντάχρονά του, Τετράδια Ευθύνης 4, 12/1977, σ.101-103 (Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

QVO VADIS ΤΟΥ ΕΡΡΙΚΟΥ ΣΙΕΝΚΕΒΙΤΣ

ΥΠΟΘΕΣΗ: Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην κραταιή και διεφθαρμένη Ρώμη. Κανείς δεν φανταζόταν ότι θα υπήρχε κάποια δύναμη, ανώτερη από την πανίσχυρη ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Ο Χριστιανισμός όμως ήταν μία πραγματικότητα και η θρησκεία που κήρυττε την αγάπη ήταν πιο ισχυρή από τη διαφθορά και την εξαχρείωση της αυτοκρατορίας. Ο Μάρκους Βινίσιους, θριαμβευτής πολεμιστής, επιστρέφει με τις λεγεώνες του στην αιώνια πόλη για να απολαύσει τις χαρές που έχει να του προσφέρει. Ο αυτοκράτορας Νέρων έχει προετοιμάσει μία μεγάλη φιέστα γι’ αυτόν. Όταν ο Μάρκους συναντά την όμορφη Λυγία, γοητεύεται και η έλξη είναι αμοιβαία. Όταν όμως μαθαίνει ότι η Λυγία και ο αδελφός της ανήκουν στη ριζοσπαστική αίρεση που έχει αρχίσει να εξαπλώνεται στην πόλη, βρίσκεται σε μεγάλο δίλημμα…

Η κλασική νουβέλα του Ερίκου Σιένκεβιτζ μεταφέρεται στο ραδιόφωνο ΣΕ ΔΥΟ ΜΕΡΗ


Μετάφραση-Ρ/Φ προσαρμογή: Ιουλία Ιατρίδη
Ραδιοσκηνοθεσία: Γρηγόρης Γρηγορίου
Μουσική επιμέλεια: Σοφία Μιχαλίτση-Τάγκα
Επιμέλεια ήχων: Γίτσα Βαλμά
Ρύθμιση ήχου: Θανάσης Πολίτης

Παίζουν οι ηθοποιοί: Μάκης Ρευματάς-Βινίκιος, Ματίνα Καρρά-Λυγία, Δημήτρης Μαλαβέτας-Νέρων, Γιώργος Μετσόλης- Πετρώνιος, Ρίτα Μουσούρη-Ποππαία, και μια γυναίκα, Γιώργος Χαραλαμπίδης- Ούρσος, Γιώργος Χριστόπουλος- Πέτρος, Γρηγόρης Τσουμάκης-Παύλος, Γιώργος Ζαχαριάδης- Κρότων, και Ναζερός, Γιώργος Νέζος-Πλαύτος, και εκατόνταρχος, Μιράντα Ζαφειροπούλου-Μύριαμ, και Ευνίκη, Νόρα Κατσέλη- Ακτή, και μια κοπέλα, Μιχάλης Μπαλής- Τιγκελίνος, Νάσος Κεδράκας- Γλαύκος, και στρατηγός Γιούνιος, Σπύρος Ολύμπιος-Χείλων.
Γιώργος Βουτσίνος- αφηγητής

Επιμέλεια εκπομπής: Μάρα Καλούδη
 

Προκήρυξη Διαγωνισμού Συγγραφής Ραδιοφωνικού Θεατρικού Έργου

Ακονίστε το μυαλό σας. Σκεφτείτε πρωτότυπα. Εκφράστε κρυφές σκέψεις και επιθυμίες. Αναπάντητες απορίες. Ανθρώπινα συναίσθημα και πάθη. Λύστε άλυτα προβλήματα με τους τρόπους που εσείς θέλετε. Βάλτε κανόνες εκεί που δεν πρέπει και διαλύστε κάθε τάξη εκεί που υπάρχει. Δημιουργήστε υπεράνθρωπους με γυάλινα πόδια και πείτε τα μυστικά τους εκεί που δεν πρέπει.

Όσοι φίλοι ανήκετε σε θεατρικές ομάδες ενημερώστε τους δασκάλους σας δημιουργήστε ομαδικά.

Από τον Ανδρέα Φλουράκη (θεατρικό συγγραφέα, κάτοχο μάστερ στην γραφή ραδιοφωνικού έργου) λάβαμε την παρακάτω ενδιαφέρουσα ενημέρωση:

Προκήρυξη Διαγωνισμού Συγγραφής Ραδιοφωνικού Θεατρικού Έργου

Το Τμήμα Ραδιοφωνικών και Μουσικών Προγραμμάτων του ΡΙΚ, προκηρύσσει Διαγωνισμό Συγγραφής Ραδιοφωνικού Θεατρικού ΄Εργου.

1. ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ
1.1. Τα έργα που θα υποβληθούν πρέπει να είναι γραμμένα σε θεατρική ραδιοφωνική γραφή στην Πανελλήνια δημοτική.
1.2. Το θέμα του έργου είναι ελεύθερο.
1.3. Ο αριθμός των προσώπων που λαμβάνουν μέρος στο έργο δεν πρέπει να υπερβαίνει τα οχτώ. Στην αρχή του έργου να γίνεται σύντομη περιγραφή των χαρακτήρων των προσώπων.
1.4. Τα έργα που θα υποβληθούν πρέπει να μην έχουν υποβληθεί σε άλλο Διαγωνισμό, να μην έχουν μεταδοθεί από το Ρ.Ι.Κ. ή από άλλο Ραδιοτηλεοπτικό Σταθμό, να έχουν διάρκεια 60 περίπου λεπτών, να είναι δακτυλογραφημένα σε 40 περίπου σελίδες (Α4) στην μία πλευρά της κόλλας και να υποβληθούν σε τρία αντίγραφα. (Μέγεθος γραμμάτων 14 New Roman, διάστημα γραμμών 1,5).
1.5. Κάθε συγγραφέας μπορεί να υποβάλει ένα μόνο έργο.

2. ΠΡΟΘΕΣΜΙΑ ΚΑΙ ΤΡΟΠΟΣ ΥΠΟΒΟΛΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ
2.1. Οι συμμετοχές πρέπει να αποσταλούν σε φάκελο ταχυδρομικώς, ως συστημένη επιστολή, στη διεύθυνση:
Ραδιοφωνικό ΄Ιδρυμα Κύπρου
Διευθυντή Ραδιοφωνικών και Μουσικών Προγραμμάτων
Διαγωνισμός Συγγραφής Ραδιοφωνικού Θεατρικού ΄Εργου.
Τ.Θ. 24824
1397 ΛΕΥΚΩΣΙΑ
2.2. Τελευταία ημερομηνία αποστολής των συμμετοχών ορίζεται η 31 Μαίου 2012. Κάθε εκπρόθεσμη συμμετοχή θεωρείται άκυρη. Η ταχυδρομική σφραγίδα αποτελεί επίσημη ένδειξη της ημερομηνίας αποστολής.
2.3. Τα έργα υποβάλλονται με ψευδώνυμο και αριθμό και συνοδεύονται από κλειστό φάκελο, έξω από τον οποίο είναι γραμμένο το ψευδώνυμο και ο αριθμός. Μέσα στο φάκελο αναγράφονται τα πλήρη στοιχεία του συγγραφέα, (ονοματεπώνυμο, διεύθυνση και τηλέφωνο) μαζί με το ψευδώνυμο και τον αριθμό. Ο κλειστός φάκελος θα ανοιχθεί μετά την βαθμολόγηση των έργων από την κριτική επιτροπή.
2.4. Το ΡΙΚ δεν φέρει καμία ευθύνη για τη μη έγκαιρη παραλαβή των φακέλων.

3. ΚΡΙΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑΣ
3.1. Την κριτική επιτροπή για το διαγωνισμό θα απαρτίζουν:
- Εκπρόσωπος του Ρ.Ι.Κ, ως πρόεδρος της κριτικής επιτροπής.
- Σκηνοθέτης του Τμήματος Ραδιοφωνικών και Μουσικών Προγραμμάτων του ΡΙΚ.
- Εκπρόσωπος του Κυπριακού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου.
- Εκπρόσωπος της Εταιρείας Θεατρικών Συγγραφέων Κύπρου.
- Εκπρόσωπος της ΄Ενωσης Ηθοποιών Κύπρου.
Τα μέλη της κριτικής επιτροπής, διορίζονται από τους φορείς που συμμετέχουν στην επιτροπή.
3.2. Κύρια κριτήρια βαθμολόγησης των έργων:
- Πρωτοτυπία
- Ενδιαφέρον του θέματος
- Κατά πόσον υπηρετεί το ραδιόφωνο ως μέσον
- Αν υπάρχουν ολοκληρωμένοι χαρακτήρες
- Αν υπάρχει θεατρική γραφή
- Επιδέξιος χειρισμός της γλώσσας
3.3. Η απόφαση της κριτικής επιτροπής που θα ορίσει το ΡΙΚ είναι τελεσίδικη.

4. ΒΡΑΒΕΙΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑΔΟΣΕΙΣ
4.1. Θα δοθούν τα εξής βραβεία:
Πρώτο Βραβείο 2.500 ευρώ
Δεύτερο Βραβείο 2.000 ευρώ
Τρίτο Βραβείο 1.500 ευρώ
4.2. Τα έργα που θα βραβευτούν θα μεταδοθούν από το Α΄ Πρόγραμμα Ραδιοφώνου του ΡΙΚ χωρίς άλλη αμοιβή του συγγραφέα.
4.3. Θα μεταδοθούν επίσης όσα άλλα έργα κριθούν κατάλληλα και οι συγγραφείς θα αμειφθούν σύμφωνα με το αμοιβολόγιο του ΡΙΚ.
4.4. ΄Οσα έργα δεν κριθούν κατάλληλα δεν θα επιστραφούν.

5. ΓΕΝΙΚΟΙ ΟΡΟΙ
5.1. Το ΡΙΚ έχει το δικαίωμα, για οποιοδήποτε λόγο κρίνει αναγκαίο, να αναβάλει ή να ακυρώσει τον εν λόγω διαγωνισμό.
5.2. Το ΡΙΚ διατηρεί το δικαίωμα να αναθεωρήσει ή να τροποποιήσει μονομερώς τόσο τους παρόντες κανονισμούς όσο και τη διαδικασία που θα ακολουθηθεί, χωρίς την προηγούμενη σύμφωνη γνώμη των συμμετεχόντων.
5.3. Τυχόν μη συμμόρφωση με οποιοδήποτε όρο του παρόντος κανονισμού δίνει τη δυνατότητα στο ΡΙΚ να προχωρήσει με αποκλεισμό της συμμετοχής από το διαγωνισμό.
5.4. Για πληροφορίες, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται στο τηλέφωνο 22862500 ή/ και στη Γραμματεία του Τμήματος Ραδιοφωνικών και Μουσικών Προγραμμάτων στο τηλέφωνο 22862013.
5.5. Η προκήρυξη και οι κανονισμοί του διαγωνισμού έχουν καταχωρηθεί στην επίσημη ιστοσελίδα του ΡΙΚ, www.cybc.com.cy.
5.6. Χορηγός του Διαγωνισμού Συγγραφής Ραδιοφωνικού Θεατρικού ΄Εργου 2012 είναι η ΣΠΕ Καϊμακλίου.

ΤΟ ΖΑΜΠΕΛΑΚΙ του ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΡΩΜΑ

Άρης Βλαχόπουλος (Πλατύνερος), Γιώργος Βουτσίνος (Κόντε Μερκάτης), Θάνος Λειβαδίτης (Καρρέρ), Θόδωρος Σαρρής (Νιόνιος), Άρης Μαλλιαγρός (Κόντε Ντανατάλες).


Ιστορική κωμωδία του Δ. Ρώμα, βασισμένη σε υπαρκτά προσωπα, που στον καιρό τους παίζανε σημαντικό ρόλο στη ζωή της Ζακύνθου.

Πρόκειται για τον μουσουργό Παύλο Καρρέρ (Καρρέρης) και την Ισαβέλλα Γιατρά, την πρώτη επαγγελματία υψίφωνο.

Το έργο περιγράφει με ρομαντικό τρόπο το ειδύλλιο τους, την εποχή του Όθωνα, με όλη την γραφικότητα της αρχοντικής ζωής του νησιού. Μια κωμωδία πλοκής που φτάνει μέχρι την φάρσα.
"Γράφοντας την κωμωδία αυτή θέλησα να μεταχειρισθώ διάφορες σκόρπιες παλιές ζακυνθινές ανεκδοτολογικές παραδόσεις και να τις πλέξω έτσι, σαν ένα πολύχρωμο στεφάνι, γύρω από την συναισθηματική ζωή του Παύλου Καρρέρ. Σκοπός μου δεν ήταν να κάνω μια σοβαρή και συνοφρυομένη βιογραφική μελέτη, αλλά ένα έργο ελαφρό, γοργό και διασκεδαστικό."
Δ. ΡΩΜΑΣ (για την παράσταση, από τον θίασο της Τζ. Καρέζη, στη Ζάκυνθο - 1961)

Πρώτη παρουσιασή του το 1957 από το Εθνικό Θέατρο. Το έργο επαναλήφθηκε το 1970, στην ραδιοφωνική ηχογράφηση της ίδιας χρονιάς, συμμετέχουν σχεδόν όλοι οι συντελεστές αυτής της παράστασης.
(Η Ελένη Χαλκούση και ο Άρης Μαλλιαγρός, συμμετείχαν στους αντίστοιχους ρόλους και στην παράσταση του 1957)

ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ:

Άννα Κυριακού - Ελένη Ζαφειρίου - Ρίτα Μυράτ - Ελένη Χαλκούση - Κάρμεν Ρουγγέρη - Βάντα Καρακατσάνη - Ευαγγελία Σαμιωτάκη - Άρης Μαλλιαγρός - Γιώργος Βουτσίνος - Άρης Βλαχόπουλος - Θόδωρος Σαρρής - Νεφέλη Ορφανού - Δημήτρης Ντουνάκης - Θάνος Λειβαδίτης

ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ολυμπία Κυριακάκη
ΡΑΔΙΟΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Στέλιος Παπαδάκης

* Ο Παύλος Καρρέρ (Ζάκυνθος 1829 – 1896) συνέθεσε κυρίως μουσική για μελόδραμα αλλά και για πολλά άλλα μικρότερα έργα (χοροί, τραγούδια, καντάδες κλπ.). Η αποτυχία της προσπάθειας του να ανεβούν μελοδραματικές του συνθέσεις στη Σκάλα του Μιλάνου, τον οδήγησαν να δεθεί πνευματικά με την πατρίδα του και ν' αρχίσει να αποθησαυρίζει δημοτικά τραγούδια. Την δημοτική αυτή μουσική την περιέλαβε σαν κύριο θέμα στις μελωδίες του. Έτσι, εμπνέεται το μελόδραμα "Μάρκος Μπότσαρης", που πρωτοπαίχτηκε το 1861 στην Πάτρα. Τον ίδιο χρόνο παίζεται στη Ζάκυνθο η "Ρεβεντίνα" με πρωταγωνίστρια την Ίσαβέλλα Γιατρά.

Για το έργο ευχαριστούμε πολύ τον ΓΧ από την Θεσσαλονίκη.

Η ΑΛΙΚΗ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ

Οι Περιπέτειες της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων (Alice’s Adventures in Wonderland), αποτελεί ένα από τα αριστουργήματα της παγκόσμιας παιδικής λογοτεχνίας. Πρόκειται για κλασικό έργο παιδικής και φανταστικής λογοτεχνίας του Βρετανού συγγραφέα και μαθηματικού Τσαρλς Λούτγουϊτζ Ντότζσον, περισσότερο γνωστού με το ψευδώνυμο Λιούις Κάρολ, που κυκλοφόρησε σε πρώτη έκδοση το 1865. Περιγράφει με λεπτή φαντασία καιπαιδικό αυθορμητισμό τις περιπέτειες ενός κοριτσιού, της Αλίκης, η οποία μετά την πτώση της σε μία λαγότρυπα, περιπλανιέται σε ένα φανταστικό κόσμο. Η ιστορία χαρακτηρίζεται από έντονα στοιχεία αλληγορίας, μέσα από τα οποία, ο Κάρολ καυτηριάζει γεγονότα και αντιλήψεις της εποχής του.
Το έργο ερμηνεύεται επίσης ως μια ενδελεχής έρευνα των συστημάτων της κοινωνικής συμπεριφοράς, της λογικής και της γλώσσας. Υποστηρίζεται ότι μέρος του κειμένου μπορεί να εκτιμηθεί και κατανοηθεί περισσότερο από ενήλικους αναγνώστες, ειδικότερα η σάτιρα και οι συμβολισμοί του έργου. Κοινή θέση αποτελεί το γεγονός πως ο Κάρολ επιχειρεί συχνά να παρωδήσει άλλα λογοτεχνικά έργα που απευθύνονται σε παιδιά ή με αντικείμενο την παιδική ηλικία.
Το βιβλίο αναφέρεται πιο συχνά με τον συντομότερο τίτλο Η Αλίκη στηΧώρα των Θαυμάτων, ο οποίος τελικά καθιερώθηκε, κυρίως μέσω της χρήσης του σε μεταγενέστερες κινηματογραφικές ή τηλεοπτικές μεταφορές του έργου. Την εποχή του θανάτου του Κάρολ, ήταν το πιο δημοφιλές βιβλίο παιδικής λογοτεχνίας στην Αγγλία, ενώ μέχρι το πρώτο μισό του 20ου αιώνα αποτελούσε ίσως το διασημότερο βιβλίο του είδους του στον κόσμο.

Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μία αυτοσχέδια ιστορία, που έπλασε ο Ντόντγκσον το 1862, κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού με πλοίο στον Τάμεση. Συνταξίδευε με τρία αδερφάκια, τη 13χρονη Λορίνα Σαρλότ Λίντελ, τη 10χρονη Άλις (Αλίκη) Πλέζανς Λίντελ και την 8χρονη Εντίθ Μέρι Λίντελ, που έδειχναν να πλήττουν. Θέλοντας, λοιπόν, να διασκεδάσει την ανία τους, προθυμοποιήθηκε να τους πει μία ιστορία. Κεντρικό πρόσωπο ήταν ένα κοριτσάκι, ονόματι Αλίκη, που βαριόταν κι έψαχνε για μια περιπέτεια. Ονειροπολώντας, ταξίδεψε σ' έναν τόπο, όπου κουνέλια έτρεχαν πιεσμένα από το χρόνο, αόρατοι γάτοι έκαναν μαγικά, μπισκότα και μανιτάρια άλλαζαν τις διαστάσεις του ανθρώπου και η Ντάμα Κούπα της τράπουλας έκοβε τα κεφάλια των υπηκόων της.
Τα κορίτσια ξετρελάθηκαν από την υπόθεση και η μικρή Άλις ζήτησε από τον Ντόγκσον να της γράψει την ιστορία. Της έδωσε το χειρόγραφο το Φεβρουάριο του 1863, με τίτλο Οι περιπέτειες της Αλίκης κάτω από τη Γη. Αυτό το πρωτότυπο καταστράφηκε, πιθανότατα, από τον ίδιο τον Ντόγκσον, όταν ετοίμασε ένα πιο επιμελημένο αντίγραφο και το χάρισε στην Άλις ως χριστουγεννιάτικο δώρο, στις 26 Νοεμβρίου 1864.
Ένα αντίγραφο του βιβλίου έδωσε και στον φίλο και μέντορά του Τζορτζ ΜακΝτόναλντ, ο οποίος τον συμβούλευσε να το εκδώσει, όπως κι έκανε, αφού προηγουμένως το εμπλούτισε με μερικές ακόμα περιπέτειες. Η πρώτη έκδοση του βιβλίου κυκλοφόρησε στις 26 Νοεμβρίου του 1865, με τίτλο Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων και εικονογράφηση του Τζον Τένιελ. Ο ίδιος ο Ντόγκσον υπέγραψε με το ψευδώνυμο Λιούις Κάρολ.
Αρχικώς τυπώθηκαν 2.000 αντίγραφα, τα οποία όμως δεν βγήκαν ποτέ στις προθήκες των βιβλιοπωλείων, καθώς ο Τένιελ έκρινε ότι η ποιότητα της εκτύπωσης ήταν κακή. Η νέα έκδοση κυκλοφόρησε σε λιγότερο από τέσσερις μήνες και εξαντλήθηκε σχεδόν αμέσως.


Το εργο ηχογραφηθηκε για το ραδιοφωνο το 1959 σε σκηνοθεσια Γιωργου Θεοδοσιαδη.
Παιζουν οι ηθοποιοι: Αλίκη Βουγιουκλάκη, Νίκος Κούρκουλος, Νίκος Φιλιππόπουλος, Γιώργος Πλούτης, Κρινιώ Παππά, Λουίζα Ποδηματά, Αγνή Βλάχου, Σπύρος Ολύμπιος, Ολυμπία Παπαδούκα, Νίκος Παπαναστασίου, Αθηνά Μιχαηλίδου, Τάκης Γαλανός.

O Τσαρλς Λούτγουϊτζ Ντότζσον (Charles Lutwidge Dodgson, 27 Ιανουαρίου 1832 - 14 Ιανουαρίου 1898), γνωστός ως Λιούις Κάρολ, ήταν Άγγλος συγγραφέας, μαθηματικός, φωτογράφος και κληρικός. Γόνος μιας ιδιαίτερα συντηρητικής οικογένειας βορειοαγγλικής καταγωγής, ο Λιούις Κάρολ μεγάλωσε με δέκα αδέλφια στο Ντέρσμπουρυ. Στα επόμενα χρόνια, πήρε αρκετές υποτροφίες, έγινε λέκτορας σε κολλέγιο, δημοσίευσε βιβλία μαθηματικών και χρίστηκε διάκονος της Εκκλησίας της Αγγλίας χωρίς να ανελιχθεί περαιτέρω. Από νεαρή ηλικία, έγραφε ποιήματα και διηγήματα, στην αρχή της καριέρας του με ιδιαίτερα σατιρικό ύφος. Ο εκδότης του περιοδικού «The Train» υπήρξε ουσιαστικά ο νονός του, αφού εκείνος επέλεξε το ψευδώνυμο «Λιούις Κάρολ» ανάμεσα σε τέσσερα που του πρότεινε ο συγγραφέας. Τον Νοέμβριο του 1864 ο Λιούις Κάρολ παρουσίασε ένα χειρόγραφο με τον τίτλο «Οι περιπέτειες της Αλίκης κάτω από τη γη» και το εξέδωσε το 1865 ως «Οι περιπέτειες της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων» με εικονογράφηση του Σερ Τζον Τένιελ και είχε σημαντική εμπορική απήχηση, προσδίδοντας του μεγάλη φήμη.

Αλλα δημοφιλή λογοτεχνικά έργα του, ειναι το Μες τον καθρέφτη και τι ειδε η Αλίκη εκεί και τα ποιήματα Το Κυνήγι του Φιρχαρία (The Hunting of the Snark) και Jabberwocky.