Η ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΣ ΤΟΥ ΕΝΤΜΟΝ ΡΟΣΤΑΝ

Υπόθεση: Το έργο αναφέρεται στη συνάντηση του Ιησού με τη Σαμαρείτιδα στο πηγάδι.

'Εφτασε (Ο Ιησούς) σε μια πόλη της Σαμάρειας που λεγόταν Συχάρ...Εκεί βρισκόταν το πηγάδι του Ιακώβ... 'Έρχεται τότε μια γυναίκα από τη Σαμάρεια να βγάλει νερό. Ο Ιησούς της λέει: «Δώσ' μου να πιω»... Η γυναίκα του απάντησε: «Εσύ είσαι Ιουδαίος κι εγώ Σαμαρείτισσα. Πως μπορείς να ζητάς να σου δώσω νερό να πιεις;» (επειδή οι Ιουδαίοι αποφεύγουν κάθε επικοινωνία με τους Σαμαρείτες). Ο Ιησούς της απάντησε: «Αν ήξερες τι δώρο ετοιμάζει ο Θεός για τους ανθρώπους, και ποιος είναι αυτός που σου λεει «δώσ' μου να πιω», τότε εσύ θα του ζητούσες ζωντανό νερό και θα σου το 'δινε». Του λέει η γυναίκα: «Κύριε, εσύ δεν έχεις ούτε καν κουβά, και το πηγάδι είναι βαθύ από πού, λοιπόν, το 'χεις το τρεχούμενο νερό;». Ο Ιησούς της απάντησε: «Όποιος πίνει απ' αυτό το νερό θα διψάσει πάλι, όποιος όμως πιει από το νερό που θα του δώσω εγώ δε θα διψάσει ποτέ, αλλά το νερό που θα του δώσω θα γίνει μέσα του μια πηγή που θα αναβλύζει νερό ζωής αιώνιας»... Τότε του λέει η γυναίκα: «Κύριε, βλέπω ότι εσύ είσαι προφήτης. οι προπάτορές μας λάτρεψαν το Θεό σ' αυτό το βουνό (το Γαριζεί). εσείς όμως λέτε ότι στα Ιεροσόλυμα βρίσκεται ο τόπος όπου πρέπει κανείς να τον λατρεύει». Της απαντά τότε ο Ιησούς, «Πίστεψέ με, γυναίκα, είναι κοντά ο καιρός που δε θα λατρεύετε τον Πατέρα ούτε σ' αυτό το βουνό ούτε στα Ιεροσόλυμα ...... Είναι κοντά ο καιρός, ήλθε κιόλας που όσοι πραγματικά λατρεύουν , θα λατρέψουν και τον Πατέρα με την δύναμη του Πνεύματος που αποκαλύπτει την αλήθεια, γιατί έτσι τους θέλει ο Πατέρας που τον λατρεύουν . Ο Θεός είναι πνεύμα . Και αυτοί που τον λατρεύουν πρέπει να τον λατρεύουν με την δύναμη του Πνεύματος που φανερώνει την αλήθεια .» Και του λέει τότε η γυναίκα : «Ξέρω ότι θα έλθει ο Μεσσίας, δηλαδή ο Χριστός, όταν έρθει εκείνος θα μας τα εξηγήσει όλα». Και της απαντά ο Ιησούς «Εγώ είμαι, αυτός που σου μιλάω αυτή την στιγμή». (Ιωαν. 4, 5-26)

Γράφτηκε από τον Ροστάν το 1897 ενώ ο ίδιος βρισκόταν σε μια περίοδο κατάθλιψης μετά από το ανέβασμα του θεατρικού έργου La Princesse Lointaine που δεν πήγε καλά και αναγκάστηκε να κατέβει μετά από τριάντα παραστάσεις αν και πρωταγωνίστρια ήταν η Σάρα Μπερνάρ που βρισκόταν στο απόγειο της καριέρας της. Αλλά η Σάρα Μπερνάρ είχε ακόμη πίστη στο πρόσωπό του, και του ανέθεσε ένα έργο σε στίχο για την εβδομάδα του Πάσχα. Έτσι έγραψε το La Samaritaine, που έτυχε θερμής υποδοχής τόσο από Τύπο και τους κριτικούς.
Για το ραδιόφωνο: Χρονολογία Ηχογράφησης 13 Απριλίου 1979 ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΤΑΡΤΗΣ
Πρώτη εκπομπή: 18 Απριλίου 1979, Επαναληπτικές εκπομπές: 2 Απριλίου 1980, 21 Απριλίου 1997 ΣΥΓΓΡΑΦΗ Εντμόν Ροστάν, ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Λάμπρος Κωστόπουλος, ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Μύρτα Πολύζου, ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Πόπη Κόντου

Παίζουν οι ηθοποιοί: Χρήστος Τσάγκας, Βάσος Ανδρονίδης, Γιώργος Μοσχίδης, Κώστας Γαλανάκης, Αγγελος Γιαννούλης, Δημήτρης Κοντογιάννης, Ελλη Κωνσταντίνου, Ηλίας Λογοθέτης, Θόδωρος Μορίδης, Ιάκωβος Ψαρράς, Κώστας Κοσμόπουλος, Ελένη Κισκίρα, Χλόη Λιάσκου, Μάκης Ρευματάς, Γιώργος Σαμπανίδης, Σοφία Μυρμηγκίδου, Τάκης Παναγόπουλος, Δημήτρης Παπαγιάννης, Γιάννης Παπαδογιαννάκης, Σοφία Χάνου.

Ο Ροστάν (1868-1918) γεννήθηκε στη Μασσαλία από εύπορη οικογένεια. Ο πατέρας του ήταν οικονομολόγος και ποιητής. Σπούδασε λογοτεχνία, ιστορία και φιλοσοφία στο κολέγιο Στανισλάς στο Παρίσι. Συνέχισε με νομικές σπουδές και παράλληλα έγραψε το πρώτο θεατρικό του έργο: "Le Gant rouge" ("Το κόκκινο γάντι") και αρκετά ποιήματα χωρίς καμία επιτυχία. Το 1890 εγκαταλείπει τις νομικές σπουδές και, αν κι έχει πάρει την άδεια, δεν θα ασκήσει ποτέ το επάγγελμα του δικηγόρου. Θα αφοσιωθεί στη λογοτεχνία. Η πρώτη του ποιητική συλλογή εμφανίζεται το 1890: "Les Musardises" ("Οι ματαιοσχολίες"). Την ίδια χρονιά παντρεύεται την ποιήτρια Rosemonde Gerard, με την οποία θα αποκτήσει δύο γιους. Το 1891, γράφει το έργο "Les deux Pierrots" ("Οι δύο Πιερρότοι"), αλλά η επιτυχία έρχεται, το 1894 με τους "Ρομαντικούς" ("Les Romanesques"). Στη συνέχεια γράφει για τη Σάρα Μπερνάρ δύο έμμετρα έργα: "La Princesse Lointaine" ("Η απόμακρη πριγκίπισσα"), που ανεβαίνει το 1895, και "La Samaritaine" ("Η Σαμαρίτιδα") το 1897. Τη χρονιά εκείνη ανεβαίνει στο Πορτ Σαιν-Μαρτέν και ο "Συρανό ντε Μπερζεράκ", που υπήρξε ένας θρίαμβος σπάνιος για τα θεατρικά χρονικά. Το "Aiglon" ("Αετιδέας"), έργο γραμμένο για την Μπερνάρ, που ανεβαίνει το 1900, γνωρίζει ανάλογη επιτυχία. Αυτή η διπλή επιτυχία θα τον οδηγήσει, το 1901, στη Γαλλική Ακαδημία. Είναι τριάντα τριών ετών. Η υγεία του όμως, εύθραυστη πια λόγω μιας πνευμονίας, τον αναγκάζει να αποσυρθεί στο Κάμπο, στη Χώρα των Βάσκων, όπου θα γράψει το "Chantecler", το οποίο ανεβαίνει στο Παρίσι το 1910, χωρίς επιτυχία. Την ίδια τύχη θα έχει και η "Τελευταία νύχτα του Δον Ζουάν" που θα παρουσιαστεί μετά το θάνατό του. Ο Εντμόν Ροστάν πεθαίνει από πνευμονία στο Παρίσι στις 2 Δεκεμβρίου 1918.