ΟΙ ΜΑΥΡΟΛΥΚΟΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΠΕΤΣΑΛΗ - ΔΙΟΜΗΔΗ ( 1η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821)

Οι Μαυρόλυκοι είναι μια προσπάθεια να ξαναζωντανέψουν τα χρόνια της τουρκοκρατίας, τα χρόνια της μεγάλης σκλαβιάς, και το αργό και συγκινητικό ξύπνημα της συνειδήσεως του ελληνισμού, που στα εκατό πρώτα χρόνια της δουλείας κινδύνεψε να σβήσει οριστικά. Μέσα από φοβερές και επώδυνες περιπέτειες, που κράτησαν κοντά τέσσερις αιώνες, το Γένος μας κατόρθωσε να ξαναβρεί τη συνείδησή του και μαζί το δρόμο που θα το έφερνε στο δρόμο της ελευθερίας.

Η οικογένεια των Μαυρόλυκων - με τα πολλά κλαδιά και παρακλάδια της- καλύπτει τους μακρούς αυτούς αιώνες της δουλείας και ένα μεγάλο τμήμα του υπόδουλου ελληνικού χώρου. Οι Μαυρόλυκοι μετέχουν σε όλους τους σκληρούς αγώνες για την επιβίωσή του, ακολουθούν τα πάθια του, τις άθλιες πτώσεις του και τις άξαφνες δόξες του. Είναι κατά κάποιο τρόπο οι Μαυρόλυκοι ένα σύμβολο του ελληνισμού, που όλο αγωνίζεται, κάμπτεται, γονατίζει, ψυχορραγεί, και πάντα βγάζει καινούρια φύτρα για να ξεκινήσει πάλι." Θανάσης Πετσάλης-Διομήδης

Ο Θανάσης Πετσάλης (1904-1995) γεννήθηκε στην Αθήνα. Ο πατέρας του Νικόλαος ήταν γιατρός και καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασε Νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι, όπου παράλληλα σπούδασε και στη Σχολή Πολιτικών Επιστημών. Ταξίδεψε στην Ευρώπη για σπουδές (1920-1924) και στη συνέχεια επέστρεψε στην Αθήνα, όπου φοίτησε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου (1924-1928). Το 1928 διορίστηκε στην Τράπεζα της Ελλάδος, όπου εργάστηκε στο τμήμα μελετών και στο δικαστικό τμήμα ως το 1946. Το 1932 πολιτεύτηκε με το κόμμα του Γ.Καφαντάρη. Πρωτοεμφανίστηκε στο χώρο της λογοτεχνίας το 1923 με δημοσιεύσεις ποιημάτων και το 1925 εξέδωσε τη συλλογή διηγημάτων "Μερικές εικόνες σε μια κορνίζα", με έντονες επιρροές από το χώρο του γαλλικού νατουραλισμού και του αισθητισμού. Ακολούθησε μια συνειδητή στροφή του προς το είδος του αστικού μυθιστορήματος, ενταγμένου στα πλαίσια της λεγόμενης μυθιστορηματικής τοιχογραφίας, μιας κατά το δυνατό αντικειμενικής θεώρησης της κοινωνικής ζωής και αληθοφανούς αναπαράστασής της, εντάσσοντας τα μυθιστορήματά του σε μεγαλύτερες, χρονικά διαδοχικές ενότητες. Για το λογοτεχνικό του έργο τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών το 1950 και με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος (1956 και 1963). Το 1948 αναγορεύτηκε μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Λογοτεχνών (θέση από την οποία παραιτήθηκε το 1950), το 1977 μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και το 1994 επίτιμος διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έργα του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά και αγγλικά. Πέθανε στην Αθήνα.

Το έργο μεταδόθηκε για πρώτη φορά το 1967 σε 'εξι(6) συνέχειες. Πρόκειται για τη θεατρική διασκευή των έργων ΟΙ ΜΑΥΡΟΛΥΛΟΙ και ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΟΡΘΡΟΣ, που έκανε ο Μάριος Βαλέρης.

Ραδιοσκηνοθεσία:Γρηγόρης Γρηγορίου

Παίζουν οι ηθοποιοί: Φυσσούν Πέτρος, Βρασιβανόπουλος Γιώργος, Δαχτυλίδης Χρήστος, Τζόγιας Νίκος, Ρευματάς Μάκης, Βενιέρη Ρένα, Εξαρχος Θεόδωρος, Βαλάση Μπέτυ, Αλεξίου Στράτος, Μετσόλης Γιώργος, Γαροφάλλου Νίκος, Νέζος Γιώργος, Ανδρονίδης Βάσος, Ξανθάκη Ελλη, Κριτή Ελένη, Αγαγιώτου Κούλα, Καρατζάς Τρύφων, Δημήτριεφ Θεόδωρος, Μητσάκης Βασίλης, Βέλιας Πάνος, Χριστογιαννόπουλος Αθανάσιος, Χαραλαμπίδης Γιώργος