ΦΟΝ ΔΗΜΗΤΡΑΚΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΨΑΘΑ

1942. Κατοχή. Ο Δημήτρης Χαρίτος έχει μια μεγάλη φιλοδοξία: να γίνει υπουργός! Όμως όλες του οι προσπάθειες αποτυγχάνουν. Και εκτός των άλλων ο γιος του βγήκε αντάρτης στο βουνό δυσκολεύοντας ακόμα περισσότερο την ανέλιξή του στην πολιτική. Παράλληλα, ο αδελφός του Λεωνίδας, καθηγητής φιλολογίας πριν την Κατοχή, ανοίγει ένα μπακάλικο στο οποίο εργάζεται η κόρη του Χαρίτου, Άννα.

Στην πραγματικότητα όμως το μαγαζί είναι μόνο η βιτρίνα. Κάτω απ’ τις πατάτες και τις τομάτες που μεταφέρονται στα γύρω χωριά, κρύβονται όπλα και πολεμοφόδια που προορίζονται για τους αντάρτες. Ο Χαρίτος βέβαια δεν ξέρει τίποτα για τις δραστηριότητες του αδερφού και της κόρης του. Ώσπου του παρουσιάζεται επιτέλους η ευκαιρία να γίνει υπουργός, όταν μεσολαβεί υπέρ του ο κ. Ζαρλάς, ένας Έλληνας πράκτορας των Γερμανών…

 Στη ΦΩΤΟ Μάκης Ρευματάς (Ζαρλάς), Γιάννης Μιχαλόπουλος (Φον Δημητράκης), Πέπη Μεταλλίδου (Μαρία).

Ο Φον Δημητράκης, του Ψαθά, δεν είναι ένα Ναζί. Δεν είναι καν θαυμαστής του Γερμανικού μεγαλείου. Είναι ένας δειλός που τρέμει και μόνο στην ιδέα της Κομαντατούρ, και που δίνει με την μία τους συνεργάτες του γιου του που έχει βγει αντάρτης στο βουνό. Όμως, ούτε η δειλία του είναι ο λόγος που θα συνεργαστεί. Δεν χρησιμοποιεί καν σαν άλλοθι την σωτηρία της πατρίδας, όπως έκαναν οι περισσότεροι της κυβέρνησης Τσολάκογλου και Ράλλη. Δεν είναι «ρεαλιστής», όπως ισχυρίζονταν οι συνεργαζόμενοι πολιτικοί και πολίτες. Δεν τον έχουν πείσει να προσχωρήσει στη νέα εποχή τα κείμενα δημοσιογράφων στα Κατοχικά φύλλα, τα λαχανόφυλλα, όπως τα αποκαλούσαν τότε. Ο Δημήτρης Χαρίτος γίνεται Φον και συνεργάτης των δυνάμεων Κατοχής για την υπουργική καρέκλα. Είναι ένας μεσοαστός πολιτικός που έχει φάει την προίκα της συζύγου του προσπαθώντας σε αλλεπάλληλες εκλογές να γίνει βουλευτής. Όνειρο του και μεράκι του η υπουργική καρέκλα. Γι΄ αυτήν αγωνίζονταν, για αυτήν εκφωνούσε δεκάρικους, για αυτήν χτυπούσε τις πόρτες των ψηφοφόρων. Για ένα «κύριε υπουργέ» θα θυσίαζε τα πάντα: την κόρη του, τον γιο του, τον αδελφό του, και γι΄ αυτό θα έστελνε σύσσωμο τον Ελληνικό λαό στο σκοπευτήριο Καισαριανής. Και αυτό του το όνειρο, έρχονται να το κάνουν πραγματικότητα οι Γερμανοί. Του δίνουν το υπουργείο της Κρατικής Ασφάλειας που είναι προθάλαμος των κολαστηρίων της οδού Μέρλιν. Ο Φον Δημητράκης τρελαίνεται με την εξουσία, παθιάζεται, και μαζί του συμπαρασύρει την καθωσπρέπει σύζυγο του, που από συντηρητική κόρη καλής οικογενείας, μεταμορφώνεται σε μία κοσμική κότα που αποθεώνει τους Ναζί στα σαλόνια της.

Το έργο του Ψαθά έχει το εύρος μιας μολιερικής κωμωδίας και την δύναμη μιας κρυμμένης τραγωδίας. Είναι η στρεβλή ματιά που μεταμορφώνει τον Μάκβεθ σε Κατοχικό υπουργό. Ο Σαιξπηρικός ήρωας πνίγεται στο αίμα, ο κωμικός αντίστοιχος στην χλεύη. Δεν είναι όμως αθώος του αίματος τούτου. Ανάμεσα στην 2η και την 3η πράξη, όσο οι θεατές πίνουν και καπνίζουν στο φουαγιέ, αμέτρητα εγκλήματα συντελούνται στα γραφεία του Υπουργείου του Φον. Εγκλήματα που, όπως στις αρχαίες τραγωδίες, μένουν στο παρασκήνιο. Ο Φον Δημητράκης έχει στα χέρια του το αίμα αμέτρητων πολιτών. Είτε γιατί υπέγραψε την εκτέλεση τους, είτε γιατί πέθαναν από πείνα όσο αυτός παιζογελούσε με τον Φον Στάινμπεργκ. Σ΄ αυτά τα ίδια χέρια με τα οποία χαϊδεύει την καρέκλα του υπουργού στο φινάλε, πριν υποβάλλει την παραίτηση του, κάτω από το τελεσίγραφο του ίδιου του γιου του, που τον προειδοποιεί ότι θα κατέβει μια νύχτα από το βουνό.

Της Άννας Χατζησοφιά

Κα Χαρίτου: Σ΄ έπιασε και σένα η μόδα της επανάστασης.
Άννα:Μόδα το λες, μαμά.
Κα Χαρίτου: Μόδα, και μάλιστα της λαού. Επαναστάτες, παιδί μου, είναι παντού και πάντα οι πεινασμένοι. Λαός! Από σπίτια καθώς πρέπει δεν βγαίνουν επαναστάτες!

Ηθοποιοί: Χλόη Λιάσκου, Βιβέτα Τσιούνη, Ουρανία Μαμάη, Ουανία Μπασλή, Μάκης Πανώριος, Γιάννης Κάσδαγλης, Τόλης Πολάτος, Θεοδόσης Ισαακίδης, Κώστας Χατζούδης, Αντώνης Κουτσελίνης

Στο ρόλο του Φον Δημητράκη, ο Σταύρος Παράβας

Σκηνοθεσία: Ντίνος Δημόπουλος

Μουσική Επιμέλεια: Ανακρέων Παπαγεωργίου
Ακορντεόν παίζει ο Βαγγέλης Αποστολίδης
Ρύθμιση Ήχου: Δημήτρης Πουλόπουλος
Επιμέλεια Ήχων: Δόμνα Ακατογλίδου
Παραγωγή: Βίκυ Μουνδρέα

ΑΓΓΕΛΑ του Γιωργου Σεβαστικογλου

Η «Αγγέλα» του Γιώργου Σεβαστίκογλου αποτελεί μια από τις εμβληματικότερες ηθογραφίες του νεοελληνικού θεάτρου.Το πιο πρόσφατο ανέβασμα του έργου έγινε το καλοκαίρι του 2012 σε μια πραγματική αυλή (ο τυπικός σκηνικός χώρος πάμπολλων ηθογραφιών) στο Μεταξουργείο.

Το πρόγραμμα της συγκεκριμένης –εξαιρετικής- παραστασης μας πληροφορεί αναφορικά με τον καμβά του έργου: «Αθήνα, 1950. Μετεμφυλιακή Ελλάδα. Μετανάστευση. Αθήνα του σήμερα. Απώλειες. Η Αγγέλα φτάνει από το χωριό της με μια βαλίτσα όνειρα να δουλέψει υπηρέτρια. Η μοίρα των τάξεων. Η μαστροπεία, η σήψη, τα λαϊκά μπλούζ, ο ιταλικός κινηματογράφος, μια Ελλάδα που μάχεται. Μνημόνια και κρίση. Αδιέξοδο. Αυλή και ιστορία. Υπόγειο και καημός. Όνειρα που κλείνουν σε ντουβάρια 1x1. Κινηματογραφικοί ήρωες σε ξεθωριαμένα πανιά με ασπρόμαυρα όνειρα και έρωτες. Επιβίωση και ματαιότητα. Ανασφάλεια... σ’ έναν τόπο όπου οι άνθρωποι πιάνουν ένα μπράτσο μόνο τις Κυριακές.

Μια Ελλάδα που προσπαθεί να αναγεννηθεί μέσα από τις στάχτες της, εκεί που ξεπηδούν οι πρώτοι πίνακες του Τσαρούχη, η ποίηση του Ρίτσου, οι πρώτες νότες του Θεοδωράκη και οι μελωδίες του Χατζιδάκι, οι παραστάσεις του Κουν, τα αηδόνια του ρεμπέτικου και οι χορδές των μπουζουκιών, του Χιώτη και του Τσιτσάνη... η Αγγέλα είναι η Ελλάδα που παλεύει ανάμεσα σε όνειρα και εφιάλτες.

Ο Γιώργος Σεβαστίκογλου με την Αγγέλα, εκφράζει αυτή τη νέα πραγματικότητα που προήλθε από τον Εμφύλιο και σχημάτισε τη μικροαστική κοινωνία και το θέατρο στη μεταπολεμική Ελλάδα: το δίπολο της μεταπολεμικής ζωής μας σε πολλές εικόνες αλλά μόνο δύο πράξεις, όνειρο και διάψευση. Άραγε άλλαξε τίποτα τα τελευταία 60 χρόνια;».

Η σκηνοθεσία του έργου για την Κρατική Ραδιοφωνία έγινε από τον Γιαννη Νικολαιδη,ενώ τους ρολους ερμηνευουν οι ηθοποιοι: Τζενη Στεφανακου, Ζωζω Ζαρπα. Βαλεντινη Μουταφη, Μαιρη Βενεζη, Γιαννης Νικολαιδης, Αλεκος Μανδηλας, Χαρα Κανδρεβιωτου, Γιωργος Παπαδημητρακης, Ακης Δρακουλινακος.

 

ΟΙ ΑΓΡΙΟΦΡΑΟΥΛΕΣ του Ινγκμαρ Μπεργκμαν

Οι «Αγριοφράουλες» αποτελούν την πιο σημαντική, ίσως, ταινία του Ινγκμαρ Μπέργκμαν, που καταπιάνεται με τα αγαπημένα θέματα του δημιουργού της: τις σχέσεις του ζευγαριού, τη ζωή, την ευτυχία, τις αναμνήσεις, το θάνατο. Κύριο πρόσωπο της ταινίας ο Ισαακ Μποργκ, ένας γέρος καθηγητής που ξεκινάει για ένα ταξίδι για να τιμηθεί από το πανεπιστήμιό του για τα 50 χρόνια της καριέρας του.

Μαζί του και η νύφη του, που αρχικά τον αντιμετωπίζει εχθρικά γιατί της θυμίζει τον άντρα της τον οποίο έχει αποφασίσει να εγκαταλείψει. Στο δρόμο θα συναντήσουν κι άλλα πρόσωπα, αφορμή για ένα στοχασμό πάνω στις ανθρώπινες σχέσεις, το φλερτ, τη ζηλοτυπία, την πίκρα, αλλά και τις μικρές χαρές της ζωής.

Ενα ταξίδι που φέρνει τον Μποργκ αντιμέτωπο με το παρόν αλλά και το παρελθόν, άλλοτε μέσα από τις πραγματικές συναντήσεις (το μεσήλικο ζευγάρι που καβγαδίζει), άλλοτε από τις φανταστικές, σε φλας μπακ, συναντήσεις του με την οικογένειά του, το κορίτσι με το οποίο ήταν ερωτευμένος στα νεανικά του χρόνια, κι όπου, σε μία «συνάντησή» τους στο δάσος τού προσφέρει άγριες φράουλες, κι άλλοτε μέσα από τους εφιάλτες του, ιδιαίτερα εκείνον στην αρχή της ταινίας, με τον Μποργκ να περπατά σε μία έρημη πόλη και να βλέπει μία νεκροφόρα να κατρακυλά στο δρόμο και ν' αναποδογυρίζεται το φέρετρο όπου μέσα είναι ο ίδιος - σύμβολο για το θάνατο που έχει αρχίσει να απασχολεί τον Μποργκ. Ταινία γεμάτη θαυμάσιες σκηνές, δοσμένες με φαντασία και πρωτοτυπία από έναν από τους πιο σημαντικούς σκηνοθέτες του παγκόσμιου κινηματογράφου.

Η προσαρμογή της ταινίας στην ραδιοφωνική της εκδοχή έγινε από την Ροζίτα Σώκου.

Την ραδιοσκηνοθεσία επιμελήθηκε ο Λαμπρος Κωστοπουλος, ενώ τους ρόλους ερμηνεύουν οι: Λυκουργος Καλλεργης (Ισαακ Μποργκ), Χλοη Λιασκου, Μαρια Φωκα,Τρυφων Καρατζας, Στρατος Χαδουλης, Ριτα Μουσουρη, Ματινα Καρρα, Στεφανος Μεσσηνης, Λευτερης Ελευθεριαδης, Ντινα Γιαννακου, Λοισκα Αβαγιανου, Ριτα Μπενσουσαν, Μαρια Ραζη, Δωρα Λιτινακη, Δημητρης Πουλικακος, Νικητας Τσακιρογλου, Ορφεας Ζαχος, Σουλα Διαβατη, Αβα Σφακιανακη, Σπυροα Καλογηρου, Μαρια Αλκαιου, Μακης Ρευματας, Γιαννης Μορτζος, Δημητρης Κοντογιαννης.

Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΜΗΤΣΑΚΗ

 Βρισκόμαστε στις αρχές της δεκαετίας του πενήντα. Ένα σπίτι σε προσφυγικό συνοικισμό επαρχιακής μεγαλούπολης από αυτά που χτίστηκαν βιαστικά και παράνομα για την εκμετάλλευση της εσωτερικής μετανάστευσης της εποχής. Γύρω του υψώνονται ντουβάρια από τα διπλανά σπίτια που το … προστατεύουν από τον ήλιο και τα μάτια του κόσμου. Δίνει την αίσθηση πως οι άνθρωποι που το κατοικούν είναι κυνηγημένοι πρόσφυγες που το διάλεξαν περισσότερο για να κρυφτούν παρά για να ζήσουν ….

             Τα πρόσωπα του έργου:
       Μάνα, Δημήτρης, Ηλίας, Νάσος, Κατερίνα, Πατέρας, Χωροφύλακας.

Ο Βασίλης Μητσάκης είναι ηθοποιός, σκηνοθέτης και θεατρικός συγγραφέας. Γεννήθηκε το 1935 στους Σοφάδες Καρδίτσας και σπούδασε στη Σχολή Θεάτρου Τέχνης του Καρόλου Κουν, από όπου αποφοίτησε το 1960.  Επίσης σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη Σχολή Καλών Τεχνών.

Το 1982 δημιουργεί τον προσωπικό θίασο "Θεατές" και τον στεγάζει στο θέατρο της Οδού Κεφαλληνίας, όπου επί πέντε χρόνια ανεβάζει, σκηνοθετεί και ερμηνεύει τα ακόλουθα έργα του: "Η δική μας οικογένεια", "Ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε", "Τα σιαμαία του Βόλου". Το 1985 ανεβάζει την "Αντιγόνη" του Σοφοκλή στη Ρωμαϊκή Αγορά, στο πλαίσιο του εορτασμού "Αθήνα - Πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης". Έχει εργαστεί και με τις τρεις ιδιότητές του στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση. Τελευταία του συγγραφική δουλειά για την τηλεόραση είναι "Ο επισκέπτης της ομίχλης". Έχει επιχειρήσει δύο φορές καλλιτεχνική αποκέντρωση στην επαρχία, το 1975 στα Γιάννινα και το 1992 στον Βόλο, όμως αμφότερες οι προσπάθειές του δεν ευοδώθηκαν.

Το 1994 αναλαμβάνει καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης, απ' όπου παραιτείται πριν από τη λήξη του συμβολαίου του και αποσύρεται στο Πήλιο, όπου διαβάζει, γράφει και καλλιεργεί τον μπαξέ του. Κι όταν του λείπουν οι "Θεατές" του και οι θεατές, δημιουργεί καλλιτεχνικές βραδιές με ποίηση, θέατρο, μουσική και τραγούδι, που τις παρουσιάζει σε επιλεγμένους από τον ίδιο χώρους..Σύζυγος της ηθοποιού Αμαλίας Γκίζα.

Για το ραδιόφωνο:

Παίζουν οι ηθοποιοί: Αμαλία Γκιζά, Δημήτρης Παπακωνσταντίνου, Σπύρος Ιωάννου, Ντίνος Σούτης, Μαρία Λιαπίκου, Βασίλης Μητσάκης, Δημήτρης Τζουμάκης.

 

 

Η ΑΡΛΕΖΙΑΝΑ ΤΟΥ ΑΛΦΟΝΣΟ ΝΤΩΝΤΕ

 

L'Arlésienne - The Girl from Arles

Υπόθεση: Το έργο διαδραματίζεται στην Προβηγκία της Γαλλίας. Ένας αγρότης ο Φρέντερι είναι ερωτευμένος με μια όμορφη κοπέλα από την πόλη Αρλες της νότιας Γαλλίας και πρόκειται να την παντρευτεί. Την ημέρα του γάμου του μαθαίνει ότι η γυναίκα που τόσο αγαπά τον έχει απατήσει. Ο Φρέντερι τρελαίνεται και παρά τις προσπάθειες της οικογένειας του δίνει τέρμα στη ζωή του.

Alphonse Daudet

(Γάλλος συγγραφέας 1840 – 1897)

Για το ραδιόφωνο:

Παίζουν οι ηθοποιοί: Χριστόφορος Χειμάρας, Καρούσος, Στράτος Χαδούλης, Αννα Ραφτοπούλου, Κλεώ Σκουλούδι, Χρήστος Πάρλας, Δήμος Σταρένιος, Μπάμπης Ανθόπουλος, Γιάννης Ευαγγελίδης, Ελλη Ξανθάκη, Λουκιανός Ροζάν, Στέλλα Γερμενή, Θεόδωρος Ζηζίκος.

 

ΕΡΝΑΝΗΣ ΤΟΥ ΒΙΚΤΩΡΟΣ ΟΥΓΚΟ

Hernani (1830)

25 Φεβρουαρίου: Πρεμιέρα στο Παρίσι του θεατρικού έργου του Ουγκό Ερνάνης, που δημιούργησε μεγάλη διαμάχη μεταξύ των υποστηρικτών του κλασικού και του ρομαντικού θεάτρου.

Υπόθεση: Στην Ισπανία του 1519. Ο Δον Ζουάν του Aragon έχει χάσει τον τίτλο και τον πλούτο του κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου. Αλλάζοντας όνομα και ως Ernani πλέον, γίνεται επικεφαλής μιας ομάδας φυγόδικων στα βουνά. Εκεί, αποκαλύπτει στους άνδρες του τον ερωτά του για την Elvira και μοιράζεται μαζί τους παράτολμο σχέδιό του: να τη σώσει από τον επικείμενο, υποχρεωτικό γάμο με τον ηλικιωμένο θείο της, Don Ruy Gomez de Silva. Οι άνδρες του Ernani που διψάνε για δράση, ξεκινούν μαζί του για το κάστρο της Elvira…

Για το ραδιόφωνο παίζουν οι ηθοποιοί:
Θάνος  Καλλιώρας, Κώστας Καστανάς, Τάκης Χρυσούλης, Σαράντος Φράγκος, Μάριος Παπαγεωργίου, Χλόη Λιάσκου, Γιάννης Κάσδαγλης, Θοδωρος Σειριώτης, Ντίνος Δουλγεράκης, Δημήτρης Αρώνης, Αλίκη Αλεξανδράκη,

ΕΝΑ ΔΩΜΑΤΙΟ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΣΙΜΕΝΟΥ

Υπόθεση:
Ο Παύλος Αλεξίου νοικιάζει ένα από τα δωμάτια στο σπίτι του  κ. Θάνου που μένει με τις κόρες του Χριστίνα και Άννα. Κατά τη διάρκεια της εκεί παραμονής του θα γνωρίσει το χαρακτήρα του καθενός και θα ακούσει τα όνειρα και τους προβληματισμούς τους. 

Ο Κώστας Σιμενός (Σημαιόπουλος) γεννήθηκε στο Αίγιο και φοίτησε στο οικονομικό και πολιτικό τμήμα του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Στην Αθήνα τελείωσε τη δραματική σχολή του Εθνικού Ωδείου και συνέχισε τέσσερα χρόνια στο Παρίσι, όπου εργάστηκε κι έκανε μαθήματα υποκριτικής για το θέατρο και τον κινηματογράφο. Εκεί, ξεκίνησε και τη συγγραφική του δραστηριότητα γράφοντας ένα μυθιστόρημα.

Επιστρέφοντας στην Αθήνα, πρωταγωνίστησε σε πολλές τηλεοπτικές σειρές, ταινίες και θεατρικά έργα, ενώ πήρε και κρατικό βραβείο για το θεατρικό του έργο, "Ένα δωμάτιο ευκαιρίας" που ανέβηκε στο δημοτικό θέατρο Πειραιώς.

Έκτοτε, συνεχίζει, ανελλιπώς μέχρι σήμερα, τη καλλιτεχνική του παρουσία ως ηθοποιός και σεναριογράφος, ενώ αρθρογράφησε κατά διαστήματα και σε Αθηναϊκές εφημερίδες.

Έγραψε πολλά σενάρια για τηλεοπτικές σειρές και ταινίες, μέρος των οποίων, όπως η "Χειμερινή έξοδος", οι "Επαγγελματίες" κ.ά., γυρίστηκαν και παίχτηκαν σε κρατικά και ιδιωτικά κανάλια.

Για το ραδιόφωνο
Παίζουν οι ηθοποιοί: Τάνια Σαββοπούλου, Γρηγόρης Βαφειάς, Χρίστος Πολίτης, Ελένη Ράντου, Σοφία Χάνου, Τρύφων Καρατζάς,

Η ΜΑΣΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ του Λουίτζι Κιαρέλι

La maschera e il volto   -  Luigi Chiarelli

Κατά τη διάρκεια μιας απογευματινής συγκέντρωσης φίλων στη βίλλα του στη Λίμνη Κόμο, ο οικοδεσπότης Πάολο Γκαρσία διαβεβαιώνει τους καλεσμένους του πως αν μάθαινε ότι η γυναίκα του τον απατά θα τη σκότωνε.

Το ίδιο κιόλα απόγευμα αποκαλύπτεται μπροστά σε όλους η προδοσία της συζύγου του Σαβίνας.

Η σύζυγος εξαφανίζεται. Ο απατημένος σύζυγος αντέδρασε λοιπόν με τον τρόπο που πριν από λίγη ώρα θεωρούσε ως μόνη απάντηση στην προδοσία;…….

Για το ραδιόφωνο

Παίζουν οι ηθοποιοί: Κωνσταντίνα Σαββίδη, Ηλίας Κατέβας, Μαρία Μπενέκου, Νίκος Κάπιος, Γιώργος Μάζης, Μαρία Σάββα, Νίκος Γαλανός, Κατερίνα Μαραγκού, Ν’ικος Πόγκας, Λευτέρης Ελευθεριάδης, Κώστας Μπακάλης, Δέσποινα Πολυχρονίδου, Γιώργος Σαπανίδης,