Ο ΛΩΡΕΝΣ ΤΗΣ ΑΡΑΒΙΑΣ του Τέρενς Ράντιγκαν

Αγαπητοί φίλοι καλησπέρα σας! Ήταν πραγματικά μεγάλη η έκπληξή μου, όταν εντόπισα στο αρχείο που μας πρόσφερε ο  Γ. Χ από Θεσσαλονίκη- ανάμεσα σε πλήθος θεατρικών έργων - τον Λόρενς της Αραβίας. Μα η τόσο γνωστή και πολυβραβευμένη ταινία έχει υπάρξει και ως θεατρικό έργο; Αναρωτήθηκα. Μάλιστα  το έχει γράψει ο πολύ σημαντικός Άγγλος θεατρικός συγγραφέας Τέρενς Ράτιγκαν, γνωστός σε εμάς από άλλα έργα (ΕΔΩ).

T.E. Laurence

Ο Τόμας Έντουαρντ Λόρενς(υπαρκτό πρόσωπο), που έμεινε γνωστός ως Λόρενς της Αραβίας, ήταν Εγγλέζος αξιωματικός την εποχή του Ά Παγκοσμίου Πολέμου.Υπήρξε ένα πρόσωπο στο μεταίχμιο δύο κόσμων, που κατάφερε να συνεγείρει το Αραβικό Έθνος, να του δώσει ενιαίο όραμα, κοινή συνείδηση και να το εξωθήσει να εκδηλωθεί σαν σύμμαχος των αντιγερμανικών δυνάμεων. Αυτό έφερε σαν αποτέλεσμα να μεταβληθεί ο πολιτικός χάρτης ολόκληρης της περιοχής. Ο Λόρενς με τη δράση του στα πεδία των μαχών (θυμηθείτε τη γνωστή ομότιτλη ταινία) πέρασε στα όρια του θρύλου. Παρ' όλα αυτά δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι ο Λόρενς ήταν μια πολυσχιδής προσωπικότητα:  ικανότατος αρχαιολόγος, διπλωμάτης, ιστοριοδίφης, συγγραφέας και εμψυχωτής των λαών.
Αγαπητοί φίλοι, πόσο εύκολο είναι ξεφορτωθούμε την ισχυρή εντύπωση που οι εικόνες και οι σκηνές της ταινίας έχουν εγκαταστήσει στη μνήμη μας, δεν το γνωρίζω. Ωστόσο αυτό που όλοι οι ραδιοθεατρόφιλοι έχουμε ως εμπειρία, είναι ότι εκπαιδευμένοι πλέον ως ακροατές και αφημένοι στη μαγική πένα του Ράτιγκαν, χωρίς αμφιβολία θα απολαύσουμε το έργο σκηνοθετώντας ο καθένας για τον εαυτό του.
                                                 ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΑΚΡΟΑΣΗ!

Η ηχογράφηση για το ραδιόφωνο έγινε το 1977 για την εκπομπή από το Ελληνικό και Ξένο Δραματολόγιο. Παίζουν με τη σειρά που θα ακουστούν οι ηθοποιοί: Μαρία Βούλγαρη, Νίκος Δενδρινός, Βασίλης Πλατάκης, Νίκος Σκιαδάς, Χρήστος Πάρλας( Λόρενς της Αραβίας), Γιώργος Βουτσίνος, Γιώργος Σταμάτης, Τρύφων Καρατζάς, Θόδωρος Κατσαδράμης, Γιώργος Κωσταντής, Δημήτρης Ποταμίτης, Γιώργος Βελέτζας, Βασίληε Μαυρομάτης, Γιάννης Σαβαΐδης, Κώστας Αρζόγλου, Γιάννης Παπαϊωάννου, Χρήστος Δαχτυλίδης, Δημήτρης Κοντογιάννης, Γιώργος Γεωγλερής, Γιάννης Σμυρναίος, Δημήτρης Νικολαΐδης.
Η μετάφραση και η ραδιοφωνική διασκευή είναι της Ντόρας Βολανάκη.
Η ραδιοσκηνοθεσία είναι του Δημήτρη Νικολαΐδη
Το ηχητικό αρχείο προέρχεται από τη συλλογή του Γ.Χ από Θεσ/κη, τον οποίο ευχαριστούμε και με αυτήν την ευκαιρία θερμά

Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΓΗΡΑΙΑΣ ΚΥΡΙΑΣ του Φρίντριχ Ντίρενματ (Der Besuch der alten Dame, 1955)

Αγαπητοί φίλοι, σήμερα μοραζόμαστε μαζί σας το έργο του Φρ. Ντίρενματ Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΓΗΡΑΙΑΣ ΚΥΡΙΑΣ, το οποίο από πολλούς θεωρείται το κορυφαίο του. Τον Ντύρενματ το έχουμε γνωρίσει σε δύο προηγούμενες αναρτήσεις μας: ΟΙ ΦΥΣΙΚΟΙ ΕΔΩ και ΠΕΡΙ ΟΝΟΥ ΣΚΙΑΣ ΕΔΩ
Αντί οποιασδήποτε άλλης παρουσίασης του έργου προκρίναμε το σημείωμα από το site logotexnia.gr
"Η μεταμόρφωση των κατοίκων μιάς κωμόπολης σε επιφανειακούς μοραλιστές και εξαγοράσιμους ανθρώπους και η εξέλιξη του πρωταγωνιστή Ιλ σε ηθική τραγική φιγούρα αποτελούν τους δύο άξονες γύρω από τους οποίους διαδραματίζεται η τραγική κωμωδία του Dϋrrenmatt, που έχει σαν κύριο σκοπό την κοινωνική κριτική καταδεικνύοντας τη διαφθορά του δυτικού πολιτισμού.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ 1961

Οι κάτοικοι της μικρής πόλης περιμένουν την επίσκεψη της πάμπλουτης γηραιάς κυρίας στην πατρίδα της με την ελπίδα να τους βοηθήσει οικονομικά, καθώς η πόλη κινδυνεύει να καταστραφεί. Λόγω της σχέσης τους επιστρατεύεται ο νεανικός έρωτας της γηραιάς κυρίας Αλφρέδος Ιλ με σκοπό να την πείσει να επενδύσει στην πόλη. Η δραματική κορύφωση έρχεται όταν η γηραιά κυρία ανακοινώνει στους κατοίκους ότι θα τους δώσει ένα αμύθητο ποσό με τον όρο όμως να σκοτώσουν τον Ιλ. Ο ίδιος την είχε αφήσει έγκυο χωρίς όμως να αναγνωρίσει την πατρότητα. Έτσι η γηραιά κυρία αναγκάστηκε να φύγει από την πατρίδα της και να γίνει πόρνη. Αργότερα βέβαια παντρεύτηκε πολλούς και πλούσιους άντρες με αποτέλεσμα να τους κληρονομήσει. Τώρα θέλει δικαιοσύνη και εκδίκηση. Οι συμπολίτες αρχικά από ανθρωπιά, όπως ισχυρίζονται, απορρίπτουν την πρόταση, σιγά σιγά όμως πέφτουν όλο και περισσότερο στον πειρασμό και τελικά αποφασίζουν να τον σκοτώσουν λόγω της παλαιότερης πράξης του. Παράλληλα ο ίδιος ο Ιλ που εξαπάτησε στο παρελθόν τη γηραιά κυρία αναγνωρίζει το λάθος του και καθαίρεται με το θάνατό του.

Το θεατρικό έργο του Dϋrrenmatt αποτελεί την πραγματοποίηση της 

 θεωρίας του για την κωμωδία. Το γκροτέσκο είναι το βασικό στοιχείο της τραγικής κωμωδίας, που στην ουσία θέλει να δείξει το παράδοξο της ύπαρξης. Ο ίδιος λέει ότι γράφει κωμωδίες γιατί “οι τραγωδίες προϋποθέτουν ενοχή, φταίξιμο, υπευθυνότητα. Στη σημερινή εποχή όμως είμαστε όλοι ένοχοι και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό, που στην ουσία δεν υπάρχουν πλέον φταίχτες. Η ενοχή υπάρχει μόνο σε προσωπικό επίπεδο”. Έτσι σε προσωπικό επίπεδο  ο Ιλ καθαίρεται όχι όμως και η κοινωνία. Ο θάνατος του παραμένει για την κοινωνία άνευ σημασίας, αφού εκείνη δεν καθαίρεται σε αντίθεση με την τραγωδία, όπου ο ένας σαν μέρος του συνόλου εξαγνίζει και ολόκληρη την κοινωνία. Η κωμωδία είναι για τον Dϋrrenmatt ο καθρέφτης ενός κόσμου που βρίσκεται σε αταξία. Στο κωμικό ενυπάρχει το επικίνδυνο, το ηθικό. Αυτός είναι και ο λόγος που οι κωμωδίες του δεν έχουν χιούμορ, γιατί το χιούμορ φέρνει το θεατή σε μιά βολική κατάσταση, ο σκοπός όμως του Dϋrrenmatt. είναι να τον κάνει να νιώσει άβολα. Μέσω του γκροτέσκου αποκαλύπτεται η δυσαρμονία ανάμεσα στον άνθρωπο και τον κόσμο του, η ανάποδη τάξη της κοινωνίας, το παράδοξο. Η γηραιά κυρία, μιά γκροτέσκα φιγούρα από μόνη της, εισβάλει απρόβλεπτα σε μια φαινομενικά εν τάξει κοινωνία και την κάνει να δείξει το πραγματικό απάνθρωπο πρόσωπό της, η χαμένη τάξη δεν μπορεί να επανέλθει. Έχει λοιπόν επέλθει η χειρότερη τροπή στην υπόθεση. Και η χειρότερη δυνατή τροπή που μπορεί να πάρει μιά υπόθεση είναι η τροπή στο κωμικό , γιατί στην τραγικότητα κρύβεται το ανθρώπινο πρόσωπο, ενώ στην κωμωδία το απάνθρωπο. Ακριβώς επειδή η κοινωνία δεν καλυτερεύει με το θάνατο του Ιλ ο θεατής έρχεται αντιμέτωπος με μια παράδοξη πραγματικότητα. Το παράδοξο που αποβλέπει στο να μην υπάρξει ταύτιση μεταξύ ηρώων και θεατών, αλλά αποστασιοποίηση ενυπάρχει στην ίδια την υπόθεση. Η υπόθεση είναι παράδοξη, όχι η τεχνική ή η σκηνοθεσία, όπως στον Brecht.  Ετσι σύμφωνα με τον Dϋrrenmatt ο κόσμος είναι αμετάβλητος, δεν μπορεί να αλλάξει. Η τάξη μπορεί να επανέλθει μόνο σε προσωπικό επίπεδο, η κοινωνία όμως παραμένει υπεύθυνη, αφού “οτιδήποτε αφορά όλους μπορούν μόνο όλοι μαζί να το λύσουν. Οποιαδήποτε προσπάθεια ενός να λύσει ό,τι αφορά όλους είναι καταδικασμένη να αποτύχει”.

   Νοέμβριος 2003

   Ίρις Βατσέλλα 

Η πρώτη ραδιοφωνική μετάδοση έγινε το 1986 για την εκπομπή ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΒΡΑΔΙΑ. Ο Γιώργος Μιχαϊλίδης σκηνοθέτησε και έπαιξαν με αλφαβητική σειρά οι ηθοποιοί: Κ. Γαλανάκης, Γ. Ευδαίμων, Κ Ιγερινού, Τζ. Καλύβα, Κ.Καραμπέτη, Α. Λεμπεσόπουλος, Σ. Μπιμπίλας, Ν. Μπιρμπίλης, Κ.ΠανουργιάςΖ. Ρόχας, Μ.Τζανακάκης, Μ. Τζιραλίδου, Γ. Τσιτσόπουλος, Μ. Χατζησάββας. Στο ρόλο της Κλαίρης Τσαχανασιάν η Όλγα Τουρνάκη.

Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΓΗΡΑΙΑΣ ΚΥΡΙΑΣ παίχτηκε για πρώτη φορά στη χώρα μας από το ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ το 1961 σε σκηνοθεσία του Αλέξη Μινωτή με την Κατίνα Παξινού στον ρόλο της Κλαίρης Τσαχανασιάν, τον ίδιο τον Μινωτή και πολλούς άλλους γνωστούς ηθοποιούς. Τα σκηνικά και τα κοστούμια είχε επιμεληθεί ο Γιάννης Τσαρούχης. Για περισσότερες πληροφορίες  ΕΔΩ
Βιογραφικά στοιχεία για τον Ντίρενματ σε προηγούμενες αναρτήσεις. 

ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΑΚΡΟΑΣΗ!

ΕΝΑ ΦΕΓΓΑΡΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΚΟΓΕΝΝΗΜΕΝΟΥΣ του Ευγένιου Ο' Νηλ

Το έργο που γράφτηκε το 1943 είναι μια ελεγεία για τον αδελφό του Τζέιμς Ο' Νηλ. Ο Φιλ Χόγκαν είναι ένας από τους ήρωες του έργου. Ο Χόγκαν προσπαθεί να πείσει την κόρη του Τζόσι να παντρευτεί τον Τζιμ Τάιροουν για τη δική της ευτυχία και για να εξασφαλίσουν το κτήμα που νοικιάζουν και ανήκει σε αυτόν. Η συνάντηση των δύο θα γίνει κάτω από το φως του φεγγαριού και θα φέρει στην επιφάνεια την αθέατη πλευρά των χαρακτήρων των ηρώων. Η αγάπη πέρα από τις ατομικές και εγωιστικές πλευρές της, κατακλύζει το έργο.

ΕΥΓΕΝΙΟΣ Ο 'ΝΗΛ

Η ιστορία εκτυλίσσεται στο Κονέκτικατ, στο σπίτι του αγρότη Φίλ Χόγκαν, ο οποίος νοικιάζει το χτήμα που καλλιεργεί. Χρόνος: αρχές Σεπτεμβρίου. Από το μεσημέρι της μιας ημέρας ως το ξημέρωμα της επομένης.

Η πρώτη ηχογράφηση - ραδιοφωνική μετάδοση έγινε το 1964 για την εκπομπή ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. Τη ραδιοσκηνοθεσία είχε κάνει ο Μιχάλης Μπούχλης σε μετάφραση της Μήτσης  Κουγιουμτζή και τους ρόλους ερμήνευσαν οι εξής ηθοποιοί: Άννα Συνοδινού, Γιώργος Τζώρτζης, Κώστας Καζάκος, Νίκος Βασταρδής, Αντώνης Αντωνίου.
Η διάρκεια του αρχείου είναι 1ω 46λ και το μέγεθος 42,6 ΜΒ

Παραθέτουμε τα εξώφυλλα δύο εκδόσεων που μαζί με τον τίτλο της ανάρτησης δίνουν την διαφορετικότητα στην προσέγγιση των μεταφραστών.

ΣΥΝΑΠΑΝΤΗΜΑ ΣΤΗΝ ΠΕΝΤΕΛΗ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΘΕΟΤΟΚΑ

"Το έργο μάς μεταφέρει στην αρχή της ειρηνικής, πολύχρονης βασιλείας του Γεωργίου Α', σ' ένα θρυλικό 19ο αιώνα με κρινολίνα, φουστανέλες , γενειοφόρους κυρίους που μιλούν στην καθαρεύουσα, ξένους περιηγητές του ρομαντισμού, μια Γαλλίδα ποιήτρια που γυρνά την Ελλάδα αναζητώντας τους θεούς και έναν νεαρό Σκωτσέζο λόρδο που, άθελά του, προκαλεί περίπλοκα ζητήματα. Συναντάμε επίσης τους ληστές με το μαύρο μαντήλι στο κεφάλι να διασκεδάζουν έξω από την Αθήνα και τους χωροφύλακες του παλιού καλού καιρού, με γαλάζιες στολές, μεγάλα μουστάκια και βουνίσιες νοσταλγίες. Όλα αυτά ο συγγραφέας τα χρησιμοποιεί σαν στοιχεία ενός καθαρού παιχνιδιού της φαντασίας, που δεν υπηρετεί καμιά ιστορικότητα, επικαιρότητα ή σκοπιμότητα, αλλά μόνο το ανυστερόβουλο πνεύμα της κωμωδίας."( Από το πρόγραμμα του ΚΘΒΕ που ανέβασε το έργο την περίοδο 1974-1975)

Η ραδιοφωνική εκδοχή του προηγήθηκε, αφού μεταδόθηκε το1973 στα πλαίσια του Θεάτρου της Κυριακής . Τη ραδιοσκηνοθεσία έκανε ο Γιάννης Παπακυριάκου και τους ρόλους ερμήνευσαν οι ηθοποιοί:  Λουκιανός Ροζάν, Κυριάκος Δανίκας, Άννα Κυριακού, ΔημήτρηΝτουνάκης, Νίκος Βανδώρος, Μιχάλης Μπαλής, Νίκος Μπακογιάννης, Γιώργος Βουτσίνος, Γιώτα Σοϊμήρη, Γιώργος Σταμάτης, Γιώργος Σαλάχας, Κώστας Κατσαρόπουλος, Θόδωρος Δημήτριεφ, Κώστας Θεοδόσης, Πάνος Χατζηκουτσέλης, Γιάννα Ολυμπίου, Ντίνα Γιαννακού, Βασίλης Παπανίκας, Ευάγγελος Πρωτοπαπάς, Φοίβος Ταξιάρχης, Νίκος Παγκράτης, Γιώργος Κωνσταντής

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα.

Ο Γιώργος Θεοτοκάς γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή το 1922, η οικογένεια Θεοτοκά εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Στην πρωτεύουσα ο Θεοτοκάς φοίτησε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία αποφοίτησε το 1927. Στη συνέχεια μετέβη στο Παρίσι και στο Λονδίνο και σπουδάζει νομικά, ιστορία, φιλοσοφία. Επέστρεψε λίγο αργότερα στην Αθήνα και εργάστηκε ως δικηγόρος. Παράλληλα, δραστηριοποιήθηκε έντονα στον πνευματικό χώρο. Η Ακαδημία Αθηνών τον βράβευσε με το Bραβείο πεζογραφίας το 1939 για το μυθιστόρημά του Το Δαιμόνιο. Το έργο του διακόπηκε όμως προσωρινά λόγω του ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940. Bραβεύτηκε πολλές φορές για το έργο του. Διετέλεσε διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου τις περιόδους 1945-1947 και 1952-1953. Ακόμη, υπήρξε ο πρώτος πρόεδρος του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος από το 1961, έτος ίδρυσης του. Πέθανε το 1966 στην Αθήνα.

Πολυταξιδεμένος και καλλιεργημένος ο Γιώργος Θεοτοκάς άφησε ένα πλούσιο λογοτεχνικό έργο με πολυάριθμα δοκίμια, θεατρικά έργα, κριτικές, μυθιστορήματα, ταξιδιωτικά, κ.λπ., που μεταφράστηκαν σε πολυάριθμες ξένες γλώσσες. Ο Θεοτοκάς υπήρξε ένθερμος οπαδός του δημοτικισμού. Μάλιστα, για τη δράση του αυτή κινδύνευσε να αποβληθεί από το Πανεπιστήμιο Αθηνών, κάτι που τελικά δεν έγινε και έτσι ολοκλήρωσε τις σπουδές του. Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η θεατρική του παραγωγή. Τα έργα του βασίζονται στην ελληνική παράδοση, από την αρχαιότητα μέχρι την πρόσφατη ιστορία. Εμπνέονται από θρύλους, δημοτικά τραγούδια ή ιστορικά γεγονότα.(πηγή wiki)

Για καλύτερη γνωριμία με τον θεατρικό Θεοτοκά επισημαίνουμε στους φίλους του blog  ότι υπάρχει ανάρτηση με το έργο του " Το παιχνίδι της τρέλας και της φρονιμάδας". Πηγαίνετε γρήγορα εκεί με τη βοήθεια του υπερσυνδέσμου που ακολουθεί.  ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΑΚΡΟΑΣΗ!

http://radio-theatre.blogspot.gr/2009/10/blog-post_10.html

Η ΨΕΥΤΟΫΠΗΡΕΤΡΙΑ του Μαριβό

Μία πλούσια κληρονόμος, μεταμφιεσμένη σε άντρα, έρχεται στον Πύργο της Κόμισσας για να μπορέσει να γνωρίσει έτσι καλύτερα τα αισθήματα και τον χαρακτήρα ενός ευγενούς με τον οποίο η οικογένειά της την είχε σχεδόν παντρέψει δια αλληλογραφίας. Εκεί τον περιμένουν πολλές εκπλήξεις. Η Κόμισσα την ερωτεύεται και ο μέλλων σύζυγός της εμπιστεύεται τα πραγματικά του σχέδια. Η αποκάλυψη δεν αργεί να έρθει. Ο Μαριβό χρησιμοποιώντας με μαεστρία το λόγο φθάνει στο βάθος της ανθρώπινης ψυχής, όπου είναι καλά κρυμμένα η αλήθεια και τα πραγματικά αισθήματα των ηρώων του. Με το υποδόριο χιούμορ του, μας δίνει μια ανάγλυφη εικόνα της εποχής του, μιας εποχής, όπου οι άνθρωποι χρησιμοποιούν ο ένας τον άλλον, για να εξασφαλίσουν μία θέση, ή για να ανέλθουν κοινωνικά. Μια εποχή που κυοφορεί την γαλλική επανάσταση. 

Το έργο, το οποίο γράφτηκε από τον Μαριβό το 1724, μεταφράστηκε στα ελληνικά από τον ποιητή Γιάννη Βαρβέρη (1955-2011) και "ανέβηκε στο ραδιοφωνικό σανίδι" σε σκηνοθεσία της Πέπης Οικονομοπούλου. Τους ρόλους ερμήνευσαν οι παρακάτω ηθοποιοί:

Δημήτρης Οικονόμου, Θανάσης Καραγιάννης, Ρένη Πιττακή, Γιώργος Μπιράκης, Δημήτρης Κουλουμτζής, Ράνια Οικονομίδου, Γιάννης Μάινος

Το ηχητικό αρχείο είναι 96ΜΒ και η διάρκειά του 1ω 45λ

Η ΦΑΡΣΑ ΤΟΥ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ ΠΙΕΡ ΠΑΤΛΕΝ

Αγαπητοί φίλοι του ραδιοφωνικού θεάτρου, σήμερα σας παρουσιάζουμε το έργο: Η ΦΑΡΣΑ ΤΟΥ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ  ΠΙΕΡ ΠΑΤΛΕΝ, άγνωστου συγγραφέα. Είναι πολύ σπάνιες οι περιπτώσεις "ορφανών" από συγγραφέα θεατρικών έργων.Συγκεκριμένα η δεύτερη που έχουμε συναντήσει σε αυτά τα τριάμισι χρόνια ζωής του blog. Θέλοντας να τονίσουμε αυτήν την ιδιαίτερη πλευρά της ανάρτησής μας, τοποθετήθηκε το μεγάλο ερωτηματικό.(ΠΡΟΣΟΧΗ! ΚΟΙΤΑΞΤΕ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ!)
  Συμπληρώνουμε όμως ότι το ίδιο ερωτηματικό υπονοεί και την ενδεχόμενη ερώτηση από μέρους σας: " Πού είναι η παρουσίαση που κατά κανόνα συνοδεύει μια ανάρτηση; "  Σκεφτήκαμε να μεγιστοποιήσουμε το σασπένς, αφήνοντας "ορφανή" και πάλι την ανάρτηση, χωρίς δηλαδή την παραμικρή πληροφορία για το περιεχόμενό του. Έτσι ο καθένας ανυποψίαστος και απροετοίμαστος θα απολαύσει την πλοκή του έργου.

Παίζουν με τη σειρά που ακούγονται οι ηθοποιοί: Τάσος Χαλκιάς, Λήδα Πρωτοψάλτη, Νίκος Μπουσδούκος, Γιάννης Καπετάνιος, Γιώργος Μοσχίδης
Ραδιοσκηνοθεσία: Πάνος Παπαϊωάννου




Η  διάρκεια του έργου είναι 1ω 30λ και το μέγεθός του 90 ΜΒ

Φίλος του blog και πολύ καλός γνώστης της ιστορίας του θεάτρου, ανταποκρινόμενος στην έκκλησή μας για περισσότερες πληροφορίες για τη ΦΑΡΣΑ ΤΟΥ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ μας έστειλε το παρακάτω κείμενο. Εμείς τον ευχαριστούμε ολόθερμα και ευελπιστούμε σε στενότερη συνεργασία για την περαιτέρω βελτίωση των αναρτήσεών μας.

 Η ΦΑΡΣΑ ΤΟΥ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ ΠΙΕΡ ΠΑΤΛΕΝ

Το έργο είναι μεσαιωνικό, γραμμένο τον 15ο αιώνα. Ανήκει στην όψιμη περίοδο του μεσαιωνικού γαλλικού θεάτρου. Κανείς δεν μπορεί να βοηθήσει στην επίλυση του μυστηρίου του αγνώστου συγγραφέως, διότι δεν έχει λυθεί ποτέ (και προφανώς δεν πρόκειται). Είναι αρκετά συνηθισμένο στον μεσαίωνα θεατρικά κείμενα να είναι «ορφανά». Είναι φάρσα (και μάλιστα από τις πρώτες φάρσες και από τις καλύτερες του γαλλικού θεάτρου) και υπήρξε ιδιαίτερα δημοφιλές θεατρικό κείμενο στην εποχή του, ενώ ήταν ο πρόδρομος του λαΐκού θεάτρου που ακολούθησε. Επηρέασε αρκετούς γάλλους θεατρικούς συγγραφείς του 16ου αιώνα, αλλά και μεταγενέστερους, όπως ο Μολιέρος. Από τη δράση και την πλοκή του υπολογίζεται ότι γράφτηκε από το 1464 ως 1469. Θεωρείται ιδιαίτερα ευφυές έργο, καθώς ο μύθος του εκτυλίσσεται με πανέξυπνο (για την εποχή πάντα) τρόπο.

ΔΟΝ ΧΟΥΑΝ, Ο ΑΠΑΤΕΩΝΑΣ ΤΗΣ ΣΕΒΙΛΛΗΣ ΤΟΥ ΤΙΡΣΟ ΝΤΕ ΜΟΛΙΝΑ

Σκίτσο από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

"Ο Δον Χουάν είναι γέννημα θρέμμα μιας εποχής, που στέκεται με το ένα πόδι στο Μεσαίωνα και με το άλλο στην Αναγέννηση. Είναι ένας νέος της εποχής του, που περνά μέσα από τη ζωή, διαπράττοντας συνεχώς απάτες, αντιβαίνοντας τους ισχύοντες νόμους και τους ηθικούς κανόνες. Γεμάτος ζωική ενέργεια και ερωτική δύναμη, γνήσιο τέκνο της Αναγέννησης, απειλεί θανάσιμα το συνεκτικό ιστό της κλειστής κοινωνίας που είναι χτισμένη πάνω στις αξίες του Μεσαίωνα" Με αυτά τα λόγια ο σκηνοθέτης Γιάννης Χουβαρδάς παρουσίασε το "Δον Χουάν", που για πρώτη φορά το 1989 ανέβηκε στην Ελλάδα από την Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. Και συνεχίζει:
"Στο τέλος του έργου μετά τις περιπλανήσεις του και τις αποπλανήσεις πολλών παρθένων, ο Δον Χουάν τελείως ανεξήγητα ξαναγυρίζει στη Σεβίλλη. Κρύβεται σε μια εκκλησία, όπου αποκαλύπτει τον τάφο του πατέρα μιας νέας, τον οποίο είχε σκοτώσει. Συνεπής με τον χαρακτήρα του προκαλεί το άγαλμα σε μονομαχία. Το άγαλμα δέχεται την πρόσκληση - πρόκληση. Ο Δον Χουάν βρίσκεται στο απόγειο της έπαρσής του και στην κορύφωση της κοσμοκής του ζωής. Πηγαίνει στο ραντεβού, έχοντας πλήρη συνείδηση του τι τον περιμένει..." (από εφημερίδες του 1989 όπως τις βρίσκουμε στο ΑΡΧΕΙΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ)
Για το ραδιόφωνο ηχογραφήθηκε στα πλαίσια των εκπομπών του ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ,  σε μετάφραση της Ιουλίας Ιατρίδη και ραδιοσκηνοθεσία Βίκτωρος Παγουλάτου." Παίζουν με τη σειρά που θα ακουστούν οι καλλιτέχναι: Λήδα Πρωτοψάλτη, Βασίλης Μαυρομάτης, Γιώργος Παλιός, Νίκος Βανδώρος, Ηλίας Κατέβας, Βασίλης Πολίτης, Μάκης Ρευματάς, Βούλα Χαριλάου, Δάνης, Γιάννης Ροζάκης, Απόστολος Πολάτος, Γιάννης Αργύρης, Λουκιανός Ροζάν, Ντίνα Γιαννακού, Σπύρος Κωνσταντόπουλος, Τρύφων Καρατζάς, Γίτσα Βαλμά, Γιώργος Κωσταντής, Λόης Καβαγιανού, Νίκος Παγκράτης, Ματίνα Καρρά, Αντρέας Λιάσκος, Γιάννης Σιδηρόπουλος

ΤΙΡΣΟ ΝΤΕ ΜΟΛΙΝΑ

 Ο Τίρσο δε Μολίνα γεννήθηκε στη Μαδρίτη. Η ακριβής ημερομηνία της γέννησής του δεν είναι γνωστή, αλλά πιθανολογείται ανάμεσα στα έτη 1571 και 1584. Σπούδασε στο περίφημο Πανεπιστήμιο της Αλκαλά δε Χενάρες (Alcala de Henares) και το 1601 ασπάσθηκε το μοναχικό σχήμα. Προσχώρησε στο Τάγμα της Παναγίας του Ελέους, ενώ χειροτονήθηκε μοναχός το 1610. Υπήρξε ιστορικός του τάγματος και έγραψε τη «Γενική Ιστορία του Τάγματος της Ελεούσας» (Historia general da la orden de la Merced, 1637). Υπήρξε επίσης διακεκριμένος θεολόγος. Έμεινε μερικά χρόνια στη Νότια Αμερική, όπου έδινε μαθήματα θεολογίας. Το 1645 έγινε ηγούμενος του μοναστηριού της ισπανικής πόλης Σόρια (Soria), όπου και πέθανε το 1648

Ο Τίρσο δε Μολίνα ασχολήθηκε με το δράμα από μια έμφυτη αίσθηση για το θέατρο και τις κοινωνικές αναταράξεις της εποχής του, ενώ εμπνεύστηκε τα θεατρικά έργα του από τα είδη θεάτρου που καθιέρωσε ο Λόπε δε Βέγκα, κυρίως τις “comedias”. Σε ορισμένα έργα του άντλησε το υλικό του από την παράδοση του ισπανικού θεάτρου.
Από το σύνολο της θεατρικής παραγωγής του Τίρσο δε Μολίνα, έχει διασωθεί μόνον ένα τμήμα της. Έγραψε περίπου 400 θεατρικά έργα, από τα οποία ογδόντα σώζονται σήμερα, που εκδόθηκαν μέσα στη δεκαετία από το 1627 μέχρι το 1636.( πηγή wikipedia)