ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΣΤΡΟΦΗ του Τζων Πρίσλεϋ

Υπόθεση: Η ιστορία μιας ομάδας φίλων, που κάτω από τις φιλικές σχέσεις τους κρύβεται ένα τρομακτικό μίσος, που έρχεται τελικά στο φως και δημιουργεί ένα σωρό προβλήματα.
 Το ερώτημα που τίθεται είναι: Πρέπει τελικά να μαθαίνει κανείς την αλήθεια ή όχι;


Η "Επικίνδυνη στροφή" ηχογραφήθηκε για την Ελληνική Ραδιοφωνία το 1977, σε σκηνοθεσία και μετάφραση Γιώργου Θεοδοσιάδη και μουσική επιμέλεια Στέλιου Μακρή.


Ακούγονται οι ηθοποιοί: Μίρκα Παπακωνσταντίνου, Αλίκη Αλεξανδράκη, Τάσος Χαλκιάς, Γιάννης Κατράνης, Αγνή Βλάχου, Κώστας Κοντογιάννης και Κική Γρηγορίου.
Εισηγητής ρεπερτορίου είναι ο Βάιος Παγκουρέλης

Για το έργο ευχαριστούμε πολύ τον ΓΧ από την Θεσσαλονίκη

ΤΖΩΝ ΠΡΙΣΛΕΫ και το ΕΡΓΟ του:

Ο John Boynton Priestley γεννήθηκε το 1894 στο Bradford της Αγγλίας. Από μικρός βρέθηκε στο δρόμο της δουλειάς σας απλός υπάλληλος. Η έμφασή του στο γράψιμο τον ώθησε στα πρώτα του Άρθρα ως δόκιμος Δημοσιογράφος και το τέλος του Α΄ Παγκ. Πολέμου το 1918, τον βρίσκει στο Λονδίνο σαν ελεύθερο Δημοσιογράφο. Το ταλέντο του μεγάλο, η πένα του οξύτατη, λυρική, κοινωνική και ερευνητική τον κάνει να γίνει γνωστός με Κριτικές, Δοκίμια, Νουβέλες και Διηγήματα.

Το 1932 ξεκινάει το Μεγάλο ΘΕΑΤΡΙΚΟ του ΕΡΓΟ με πρώτο δημιούργημά του την "ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΣΤΡΟΦΗ". Έργο που άρεσε στο Κοινό αλλά δεν είχε καλή υποδοχή από την κριτική. Με αυτό το έργο ξεκινάνε τα περίφημα "ΕΡΓΑ ΧΡΟΝΟΥ" του ΠΡΙΣΛΕΫ. Ακολουθούν το "ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ" (1937) και το "ΕΧΩ ΞΑΝΑΒΡΕΘΕΙ ΕΔΩ" (1937). Με τα έργα αυτά ο ΠΡΙΣΛΕΫ αρχίζει να μεγαλουργεί καθώς δημιουργεί ΣΟΚ στο Βρεταννικό Θέατρο ξεπερνώντας τα σύνορα της χώρας του. Στη συνέχεια περνάει το έργο του και στον Κινηματογράφο με σενάρια. Το 1964 προσφέρει ένα έργο πνοής για τον ίδιο, το "Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ και ο ΧΡΟΝΟΣ". Ο Β΄ Παγκ. Πόλεμος τον βρίσκει ανταποκριτή του BBC και μετά το 1944 εκλέγεται αντιπρόσωπος στην UNESCO. Στα δημιουργήματά του ανήκουν επίσης τα: "Ο ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗΣ ΕΡΧΕΤΑΙ" (1945), "ΦΛΑΜΟΥΡΙΑ" (1947), "LABURNUM GROVE" (1933), "EDEN END" (1934), "JOHNSON over JORDAN" (1939).

"Ο ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗΣ ΕΡΧΕΤΑΙ" ("An Inspector Calls") θεωρείται το ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΕΡΓΟ του και εκείνο με την ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ καθώς ανεβαίνει έκτοτε σε όλες τις Αίθουσες του Κόσμου μέχρι σήμερα. Πρεμιέρα έγινε το 1946 στο Λονδίνο, στο Old Vic αλλά η επίσημη πρώτη έγινε στη ΜΟΣΧΑ το 1945.

Τα ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ του ΠΡΙΣΛΕΫ είναι περισσότερο ΤΑΞΙΚΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ και ΑΞΙΕΣ παρά ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΑ ΑΤΟΜΑ. Και εδώ είναι η ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑ του. Το έργο του δεν ανάγεται στην περιγραφή και στην συμπτωματολογία ΑΤΟΜΙΚΩΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΩΝ και ΠΑΘΟΓΕΝΝΕΣΕΩΝ αλλά έχει ΤΑΞΙΚΗ και ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ.

Ο Ίδιος ανήκει στη ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΓΛΙΚΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΓΕΝΙΑ που ηγεμόνευε ιδεολογικά μέχρι το 1950 όπως ήδη είπαμε. Έγραφε με ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΘΥΜΟ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΟ και "ΕΥΓΕΝΗ". Σε έναν ΚΟΣΜΟ ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙ "ΑΘΩΟΥΣ" και "ΑΝΕΥΘΥΝΟΥΣ". Έχει και παίζει με το "ΧΡΟΝΟ" ένα παράξενο και μαγευτικό "παιχνίδι" ανατροπής. Τα όρια "ΠΑΡΟΝ" "ΠΑΡΕΛΘΟΝ" είναι ΑΣΑΦΗ και ΧΑΛΑΡΑ.

ΜΑΡΙΑ ΣΤΟΥΑΡΤ του Friedrich Johann von Schiller

Μέγας γερμανός δραματικός συγγραφέας και ποιητής. Γεννήθηκε στο Μάρμπαχ της Βυρτεμβέργης στις 10 Νοεμβρίου του 1759 και πέθανε στην Βαϊμάρη στις 10 Μαΐου 1805. H καταγωγή του ήταν ταπεινή και η ζωή του γεμάτη δυσχέρειες. Σπούδασε νομικά και ιατρική. Το πρώτο ώριμο έργο του είναι το δράμα Οι Ληστές (Die Rauber, 1781), μια τολμηρή διακήρυξη ελευθερίας εναντίον της τυραννικής και διεφθαρμένης ηθικά κοινωνίας.

Το 1783 εκδίδεται το δραματικό έργο Η συνωμοσία του Φιέσκο στην Γένουα (Die Verschworung des Fiesco zu Genua)• το 1784 το Ραδιουργία και. Έρως (Kabale und Liebe), και το 1787 το Δον Κάρλος (Don Carlos). Την ίδια χρονιά γράφει την Ωδή στη Χαρά (Lied an die Freude) και εγκαθίσταται στην Βαϊμάρη. Γνωρίζεται με τον Γκαίτε (1788) και διορίζεται καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Ιένας (1789). Ασχολείται με την συγγραφή ιστορικών έργων, σημαντικότερο εκ των οποίων είναι η Ιστορία του Τριακονταετούς Πολέμου.

Το 1790 νυμφεύεται την Σαρλόττε φον Λέγκενφελτ και αποκτά δυο γιους και δυο κόρες. Το 1791 ασθενεί σοβαρά από υπερκόπωση και κινδυνεύει να πεθάνει. Μεταφράζει αρχαίους έλληνες και λατίνους συγγραφείς και γράφει ορισμένα από τα πιο γνωστά του ποιήματα. Παράλληλα ασχολείται με την μελέτη της φιλοσοφίας του Καντ, καρπός της οποίας είναι θαυμάσια φιλοσοφικά και αισθητικά δοκίμια, όπως το Περί αφελούς και αισθηματικής ποίησης (Uber naive und sentimentalische Dichtung). To 1794 αναθερμαίνεται η φιλία του με τον Γκαίτε και αρχίζει η περίοδος της ωριμότητας. Γράφει μερικά από τα ωραιότερά του ποιήματα και μπαλλάντες.

Τα δραματικά έργα της περιόδου αυτής είναι: η τριλογία του Βαλ-λενστάιν (Wallenstein, 1800), Μαρία Στούαρτ (Maria Stuart, 180l), Η παρθένος της Ορλεάνης (Die Jungfrau von Orleans, 180l), Η νύμφη της Μεσσήνης (Die Braut von Messina, 1803), Γουλιέλμος Τέλλος (Wilhelm Tell, 1804) και το ημιτελές Δημήτριος (Demetrius). Μετέφρασε πλήθος ξένων δραματικών έργων κυρίως αγγλικών και γαλλικών (Μάκβεθ, Φαίδρα κλπ.). Διηύθυνε τα περιοδικά Οι Ώρες (Die Horen) και Ημερολόγιο των Μουσών (Musenalmanach). Μαζί με τον Γκαίτε έγραψαν τα σατιρικά δίστιχα Ξένια (Xenien).

Ο Schiller λατρεύτηκε όσο κανένας άλλος Γερμανός ποιητής αλλά συγκέντρωσε πάνω του και τα περισσότερα στερεότυπα από οποιονδήποτε άλλον.Ήταν ο ποιητής της ελευθερίας, αυτός που έγραψε τους "Ληστές" αλλά και τον "Γουλιέλμο Τέλο", ο φίλος του Γκαίτε που ήταν έτοιμος να θυσιάσει τα πάντα για τη φιλία του αλλά και τη δημιουργία και την ελευθερία. Έγινε εθνικός ποιητής της Γερμανίας και πάντα απο την ημέρα που πέθανε συνοδευε τη γερμανική Ιστορία σε κάθε βήμα της.

Η λατρεία όμως που του έδειχναν οι περασμένες γενιές στέρεψε τα χρόνια μετά τον πόλεμο.Το όνομα του Schiller ως εθνικού ποιητή αποκαθηλώθηκε. Τα μεταπολεμικά χρόνια στη Γερμανία ότι είχε σχέση με πατρίδα εθεωρείτο ύποπτο και επικίνδυνο. Ίσως να είχε ξεχαστεί το όνομα του, εάν σε κάποια σχολεία δεν δίδασκαν ακόμα το έργα του και αν κάποια θέατρα δεν συνέχιζαν να επιμένουν κλασικά.
1.- ΜΑΡΙΑ ΣΤΙΟΥΑΡΤ
με τη ΒΑΣΩ ΜΑΝΩΛΙΔΟΥ και την ΜΑΙΡΗ ΑΡΩΝΗ

Η Μαίρη Αρώνη το 1955 ερμήνευσε το ρόλο της Ελισάβετ στο έργο του Φρειδερίκου Σίλερ «Μαρία Στιούαρτ» (Εθνικό Θέατρο).(Φωτογραφία ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ απο το λεύκώμα «Μαίρη Αρώνη» Εκδόσεις Ergo.)

ΤΟ ΕΡΓΟ ΑΝΕΒΗΚΕ ΤΟ 1955 , ΑΠΟ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΜΕ ΒΑΣΙΚΕΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΡΙΕΣ ΤΗ ΒΑΣΩ ΜΑΝΩΛΙΔΟΥ και την ΜΑΙΡΗ ΑΡΩΝΗ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΚΑΙ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ ΑΛΕΞΗ ΣΟΛΟΜΟΥ.

Το έργο

Η «Μαρία Στιούαρτ» γραμμένη στα 1800, είναι η ιστορία της σύγκρουσης της Ελισάβετ της Αγγλίας με τη Μαρία των Σκώτων διακόσια χρόνια πριν.Πρόκειται για την πιο διάσημη πολιτική τραγωδία του γερμανού ποιητή - μετά τα έργα του Σαίξπηρ - που πραγματεύεται την αντιπαράθεση δύο δυναμικών γυναικών της αναγεννησιακής περιόδου. Ανάμεσα σε διαπλεκόμενα πολιτικά συμφέροντα, θρησκευτικό φανατισμό και προσωπικά μίση, η βασίλισσα Ελισάβετ έρχεται σε απόλυτη σύγκρουση με τη Μαρία της Σκωτίας σε μια συνάντηση που δεν έγινε ποτέ. Μια συνάντηση που γέννησε η πένα του Σίλερ.

"Ο Σίλερ στοχάστηκε πολύ πάνω στην ουσία του τραγικού και στη δυναμική της φόρμας. Κατά τη γνώμη μου η «Μαρία Στιούαρτ» είναι μαζί με τον «Βαλενστάιν» (έργο ακόμη άπαιχτο στην Ελλάδα) τα κοντινότερα στο επιδιωκόμενο μέσω του ρομαντισμού τραγικό ιδεώδες του Σίλερ.
Μέσα στη σύγκρουση των δύο βασιλισσών δεν αποκαλύπτονται μόνο και ιδιοφυώς δύο γυναικείες φύσεις, δύο ανθρώπινοι τύποι ή δύο φυλετικά αρχέτυπα· δεν αποκαλύπτονται μόνο και ιδιοφυώς δύο τρόποι ζωής ή δύο «πολιτικές» επιλογές. Αποκαλύπτονται δύο μηχανισμοί παραγωγής ιστορικών γεγονότων. Το πάθος και η διάνοια είναι δύο αρχαίοι γονότυποι που παράγουν ιστορία από την εποχή που συγκρούεται ο Προμηθέας με τον Δία, η Αντιγόνη με τον Κρέοντα, ο Φιλοκτήτης με τον Οδυσσέα και η Μήδεια με τον Ιάσονα. Σ' όλες τις αρχετυπικές συγκρούσεις η μίμησις καθαίρεται καταφάσκοντας στο πάθος. H τραγωδία είναι η ήττα της Λογικής. Στη «Μαρία Στιούαρτ», η Μαρία, η άπληστη και σπάταλη, η παραδομένη στα πάθη, η ερωτική και δολοφόνος, η μαυλίστρια και τρωτή γυναίκα, η καιομένη και ματαιόδοξη, θριαμβεύει πεθαίνοντας εις βάρος της Ελισάβετ, της ψυχρής και φιλάργυρης, της κρυφής και δυσάρεστης, της άτρωτης και πυρίμαχης, της φιλόδοξης και ανασφαλούς. Αυτές οι ιδιότητες δεν είναι χαρακτηριστικά μόνο των ιστορικών μορφών που δραματοποιούνται, είναι και ποιότητες πολιτισμών, προφάνειες ιστορικών καταστάσεων, είναι μεγέθη της ιστορίας καθολικά. Όταν συγκρούεται ο λογισμός με τ' όνειρο, επικρατεί βέβαια πάντα ο λογισμός αλλά δικαιώνεται το όνειρο. Αυτό είναι το τραγικό και φιλοσοφικό δίδαγμα της ιστορίας.
Αυτή τη διάσταση έπιασε ο Σίλερ και την έκανε μεγάλη ποίηση μέσα σε μια φόρμα που γεωμετρεί τα πάθη και τρικυμίζει τα επιχειρήματα. Πράγματι, ο Σίλερ ακολουθώντας τη σοφή τεχνική της παράλληλης δράσης οδηγεί τα πράγματα στη μοιραία (ιστορικά ανύπαρκτη) συνάντηση των δύο γυναικών, μοιραία δραματουργικά για να καθορίσει πλέον αυτή η σύγκρουση τη νομοτελειακή κατάληξη. Θέλω να πω πως ο Σίλερ έπλασε μια φόρμα με εντελέχεια, με μια δηλαδή καλπάζουσα εσωτερικά αναγκαία πορεία προς το «τέλος»."
ΚΩΣΤΑΣ ΓΕΩΡΓΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ (ΤΑ ΝΕΑ 2004)

ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΗ 1967
ΠΡΟΛΟΓΙΖΕΙ η Αιμιλία Κτενά
ΤΟ ΕΡΓΟ ΜΕΤΑΔΟΘΗΚΕ ΣΕ ΔΥΟ ΣΥΝΕΧΕΙΕΣ
ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ:

ΕΛΛΗ ΞΑΝΘΑΚΗ (Γιαννούλα Κέννεντυ) - ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΧΕΙΜΑΡΑΣ (Πώλετ) - ΒΑΣΩ ΜΑΝΩΛΙΔΟΥ (Μαρία Στούαρτ, Βασίλισσα της Σκωτίας) - ΝΙΚΟΣ ΒΑΣΤΑΡΔΗΣ (Μόρτιμερ, ανηψιός του Πωλέτ)- ΦΟΙΒΟΣ ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ (Βαρώνος Μπέρλι) - ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ (Ντάβισον, γραμματέας του κράτους) - ΝΑΣΟΣ ΚΕΡΔΑΚΑΣ (Κόμης Κεντ) - ΑΡΗΣ ΜΑΛΛΙΑΓΡΟΣ (Κόμης Ομπέσπιν)- ΜΑΙΡΗ ΑΡΩΝΗ (Ελισάβετ, Βασίλισσα της Αγγλίας)- ΟΡΕΣΤΗΣ ΡΑΦΤΟΠΟΥΛΟΣ (Κόμης Μπελλιέβρ) - ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΒΑΦΙΑΣ (Γεώργιος Τάλμποτ) - ΝΙΚΟΣ ΤΖΟΓΙΑΣ (Κόμης Λέστερ) ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΑΚΟΜΗ: ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΣΜΟΠΟΥΛΟΣ, ΑΘΗΝΟΔΩΡΟΣ ΠΡΟΥΣΣΑΛΗΣ, ΑΛΙΚΗ ΖΕΒΕΡΔΙΝΟΥ, ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΝΤΖΑΡΗΣ, ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ, ΚΩΣΤΑΣ ΣΚΟΚΟΣ.

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΣ ΣΤΑΥΡΟΥ
ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΕΤΑΞΑ
ΡΑΔΙΟΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΚΩΣΤΗΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ

 Ευχαριστούμε θερμά για άλλη μια φορά τον φίλο μας Γ.Χ από Θεσ/νίκη τόσο για το ηχητικό αρχείο όσο και για το συνοδευτικό κείμενο.

ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΟΥΜΕ του ΑΝΡΙ ΝΤΕ ΜΟΝΤΕΡΛΑΝ

Ηχογράφηση 1967

Παίζουν οι ηθοποιοί: Σταύρος Ξενίδης, Ελένη Γαβριήλ, Βίλμα Κύρου, Γρηγόρης Τσουμάκης, Ορφέας Ζάχος.

Για το έργο ευχαριστούμε πολύ τον ΓΧ από τη Θεσ/κη

O Aνρί ντε Mοντερλάν (Henry Million de Montherlant} γεννήθηκε το 1895 από οικογένεια με ρίζες καταλανικές και φοίτησε στο Jeanson-de-Sailly και το Sainte-Croix de Neuilly, τόποι που τον επηρέασαν αργότερα στη συγγραφή του.
Yπηρετώντας στον στρατό στα χρόνια του A' Παγκοσμίου Πολέμου, και σημαδεμένος από την εμπειρία αυτή, γράφει το αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα Songe, καθώς και το Chant funebre pour les morts de Verdun, με αναφορές στο στοιχείο του ηρωισμού κατά τον Mεγάλο Πόλεμο.
Στο ίδιο μοτίβο, με αναφορές σε χαρακτήρες ηθικώς άμεμπτους και στις έννοιες της αδελφοσύνης και αρρενωπότητας, είναι και τα έργα της επόμενης περιόδου, όπως: Les Bestiaires, Les Olympiques, Aux fontains du desir, κ.λπ. Στην τετραλογία του Les jeunes filles, αφήνει να διαφανούν οι τάσεις μισογυνισμού του, εγγίζοντας όμως παράλληλα και την αναγνωστική επιτυχία και αναγνώριση. Tην ίδια περίοδο ταξιδεύει πολύ στη Mεσόγειο, κυρίως σε Iσπανία, Iταλία και Aλγερία. Mετά τον B' Παγκόσμιο Πόλεμο ασχολείται με τη συγγραφή θεατρικών έργων όπως τα La reine morte και Pasiphae.
Στη δύση της ζωής του θα επιστρέψει στο μυθιστορηματικό είδος, με τα έργα Le chaos et la nuit, Les garcons και Un assassin est mon maitre.
Aπό το 1960 μέχρι τον θάνατό του διετέλεσε μέλος της Γαλλικής Aκαδημίας. Έδωσε τέλος στη ζωή του αυτοκτονώντας στις 21 Σεπτεμβρίου 1972.

Ακούστε, αγαπητοί ακροατές, έναν Σταύρο Ξενίδη κολοσσό. Έναν μεγάλο ηθοποιό,  έναν ήρεμο άνθρωπο, χωρίς στόμφο, χωρίς εξάρσεις που παίζει εσωτερικά και νιώθεις κάθε τσάκισμα της φωνής του. Ακούστε ένα Ξενίδη που δεν έχετε ξανακούσει, σε ένα έργο προκλητικά κυνικό, απίστευτα αληθινό, ευγενικό και χυδαίο, τρυφερό και σκληρό, λογικό και παράλογο. Τι πιστεύετε για τον έρωτα ενός "ώριμου" άνδρα προς μια πολύ νεώτερή του γυναίκα; Θα σας ενοχλήσει ο φαλλοκράτης Ραβιέ ή θα τον συγχωρήσετε επειδή είναι ειλικρινής και τρυφερός; Θα θυμώσετε με τη μοιρολατρία και τη δουλικότητα της δεσποινίδας Αντριό ή θα την βρείτε ευγενή; Θα ερωτευτείτε την αλαζονική και θρασεία Χριστίνα Βιλανσί ή θα τη μισήσετε; Πού θα βρείτε την αλήθεια; 

• "Θέλετε να δείτε τον Ρούμπενς μου;"
• "Όσο σκέφτομαι ότι δεν γνωρίζω το γραφικό σας χαρακτήρα..." 
• "Πρέπει να είστε πολύ απλή μ' αυτούς που σας αγαπούνε, πολύ απλή", 
• "Αυτή η μικρή ήρθε ύπουλα, ύπουλα και μ' έκανε να το μάθω πως ήμουν γέρος. Κι όλο σ' αυτό επανέρχεται. είναι άφταστη στο να με πληγώνει στα καίρια σημεία." 
• "Ν' ακουμπήσω και μόνο το πρόσωπό μου στο δικό της... Όχι θα της το κατέστρεφα το φρουτένιο της μουτράκι..." 
• "Κι άλλο να μην αποζητώ παρά την παρουσία της. Την παρουσία της. Την παρουσία της με τα όχι της... Προτιμώ ένα όχι δικό της από χίλια ναι των άλλων. Αγαπώ τις αναίδειές της. Αγαπώ το κρύο βλέμμα της. Το κρύο, το σκληρό βλέμμα της που ακουμπά πάντα σ' ότι δεν είμ' εγώ. Αγαπώ το κακό που μου κάνει" 
• "Αν κάτι την ανάγκαζε να περάσει τη νύχτα στο σπίτι μου. Αν κάτι την ανάγκαζε θα την έβλεπα να κοιμάται χωρίς να την αγγίξω" 
• "Εγώ, εγώ που δεν αγαπώ τίποτα, λατρεύω αυτή την κοπέλα" 
• "Δεν έχω δει πιο γελοία κίνηση από αυτή που κάνει για να κατεβάζει τη φούστα της όταν κάθεται" 
• "Μη νομίζετε ότι σας βρίσκω όμορφη δεσποινίς Βιλανσί. Δε μ' αρέσετε. Τίποτα από σας δε μ' αρέσει. Όμως, όμως σας αγαπώ."

Προσέξτε ιδιαίτερα τη σκηνή ανάμεσα στις δυο γυναίκες. Ρεσιτάλ θεατρικού λόγου. 
Απολαύστε αυτό το έργο, αγαπητοί ακροατές. Είναι απλά υπέροχο.
                                                                                                                              Ρίθμη Σισίχου

Ο ΔΙΑΣΗΜΟΣ 702 του Αλεξέι Μιροντάν

The Famous 702 - Celebrul 702

Alexandru Mirodan - (Alexandru Zissu Saltman)

Παίζουν οι ηθοποιοί: Στέφανος Ληναίος, Ελλη Φωτίου, Σταύρος Ξενίδης, Γιώργος Μιχαλακόπουλος, Αθηνά Μιχαλακοπούλου, Χρήστος Δακτυλίδης, Δημήτρης Πετράτος, Ντίνα Κώνστα, Κώστας Θέμος, Γιώργος Βασιλείου, Νίκος Κροντηράς, Ερση Μαλικέντζου.

Από τον Στέφανο Ληναίο λίγα λόγια για το έργο και τον συγγραφέα.

ΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΤΟΥ Γκριγκόρι Γκόριν

Ο ένας μετακινεί αντικείμενα … προς κάθε κατεύθυνση .. όχι με τα χέρια αλλά με τη σκέψη

Ο άλλος βλέπει μέσα από τοίχους … ευκολότερα αν είναι σύγχρονης κατασκευής γιατί οι παλαιότεροι είναι ογκώδεις
Ο τρίτος μαντεύει τη σκέψη των άλλων
Είναι όντως άνθρωποι φαινόμενα;
Οι ειδικές επιτροπές τι θα αποφανθούν;

Για το ραδιόφωνο
Χρονολογία Ηχογράφησης 26 Ιανουαρίου 1987
Πρώτη εκπομπή: 22 Μαρτίου 1987
Επαναληπτικές εκπομπές: 7 Δεκεμβρίου 1997

ΤΕΧΝΙΚΟΣ Τζένη Ιγνατιάδη,
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Νίκος Περέλης,
ΠΑΡΑΓΩΓΗ Βίκη Μουνδρέα,
ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Νίκος Κροντηράς,
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Κατερίνα Ζορμπαλά,

Παίζουν οι ηθοποιοί: Νίκος Σκιαδάς, Τόνια Μάνεση, Τάσος Παλαντζίδης, Τάσος Χαλκιάς, Χάρης Καστανιάς, Μαρίνα Γαζετά, Θωμάς Κινδύνης.

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΛΟΦΟΥ ΓΚΕΛΕΡ ΤΟΥ ΚΑΡΙΛΙ

Kαroly Gyφrgy, γεννημένος 31 Αυγούστου, 1953 είναι Ούγγρος ποιητής και συγγραφέας.

Ηχογράφηση 1978

Παίζουν οι ηθοποιοί:
Βέρα Κρούσκα, Κώστας Αρζόγλου.

Για το έργο ευχαριστούμε πολύ τον ΓΧ από την Θεσσαλονίκη.

Λόφος του Γκέλλερτ
Gellért Hegy

Ονομάστηκε προς τιμή του Επισκόπου Γκελέρτ ο οποίος διέδωσε τον χριστιανισμό την Ουγγαρία. Μετά το θάνατο του Αγ.Στεφάνου του Χριστιανού βασιλιά της Ουγγαρίας, ο θρύλος λέει ότι οι επαναστάτες παγανιστές Μαγυάροι σφράγισαν τον Γκελέρτ μέσα σε ένα βαρέλι και τον πέταξαν από την πλαγιά του λόφου. Στην κορυφή του λόφου υπάρχει ένα φρούριο που χτίσθηκε από τους Βούρκους της Αυστρίας του 1850-1854 με σκοπό να ελέγχουν την πόλη μετά την αναστολή της Ουγγρικής επανάστασης για την ανεξαρτησία. Αυτό το φρούριο ήταν αρχικά 200μ σε μήκος με τα τείχη τους να ξεπερνούν τα 6 μ σε μ και 3 μ σε πάχος. Όταν οι Αψβούργοι έφυγαν από τη Βουδαπέστη το 1907, το φρούριο έπεσε στην δικαιοδοσία της πόλης. Τα τείχη του γκρεμίστηκαν, ως συμβολισμός νίκης κατά των Αυστρουγγαρών, αλλά το φρούριο χρησιμοποιήθηκε για να στεγάσει τον Ουγγρικό στρατό. Κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου οι ιστορικοί αναφέρουν ότι οι Γερμανοί εξ αιτίας του φρουρίου κατόρθωσαν απόλυτο έλεγχο στην πόλη. Σήμερα το φρούριο έχει μετατραπεί σε τουριστικό ξενοδοχείο και προσφέρει στους επισκέπτες καταπληκτική θέα της πόλης και του ποταμού Δούναβη. Στην κορυφή του λόφου το 1947 οι Σοβιετικοί έστησαν ένα μνημείο για την απελευθέρωση της πόλης από τους Ναζί . Στο λόφο υπάρχει επίσης ένα σπηλαίο όπου από το 1926 χρησιμοποιείται ως εκκλησία.

«ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΛΥΚΟΥ ΕΠΑΝΕΡΧΟΝΤΑΙ» ΖΥΡΑΝΝΑ ΖΑΤΕΛΗ

Διαβάζει η συγγραφέας
Ραδιοφωνική σκηνοθεσία: Γιώργος Ευσταθίου
Μουσικές στίξεις: Δημήτρης Αρσενόπουλος
Τεχνικοί ήχου: Γιάννης Λαμπρόπουλος, Θάνος Καλέας

Πρόκειται για το εμβληματικό μυθιστόρημα της Ζυράννας Ζατέλη με τον τίτλο: «Και με το φως του λύκου επανέρχονται» που κυκλοφόρησε το 1993 από τις εκδόσεις Καστανιώτη και αγαπήθηκε αμέσως, όσο ελάχιστα βιβλία από το ευρύ αναγνωστικό κοινό, (Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 1994).
«Οι λύκοι, έτσι κι έρθει η ώρα τους, προβάλλουν απ’ όλες τις μεριές και τα μάτια τους είναι στιλπνά και διεισδυτικά όσο τίποτα... Οι λύκοι όχι με τον καθιερωμένο φόρτο, όχι απαραιτήτως ως εχθροί, μα ως ενέχυρα της μνήμης – αυτής της στοργικής αγρύπνιας που σπάει κόκκαλα, και τη φοβούνται όσοι φοβούνται να υπάρξουν».
Με την ανεξιχνίαστη περιστροφή που θα ακολουθούσε ένα ηλιοτρόπιο της νύχτας, η τέχνη της Ζυράννας Ζατέλη αποδεικνύει ότι μπορεί κανείς να γράφει σαν να προσπαθεί να λύσει τα μάγια του κόσμου ή να ξορκίζει τη λύση τους.
Το διάχυτο θέμα αυτών των ιστοριών, το πως δηλαδή γεύεται κανείς το μέλι πάνω στο τσεκούρι, είναι και η απάντηση στη συναρπαστική αδυναμία της αφηγήτριας, που ανίκανη να αντέξει το μαράζι της σιωπής, γιατρεύει τη σιωπή της με τη λογοτεχνία.
Ο αναγνώστης ή μάλλον ο ακροατής στη περίπτωσή μας, έχει τη σπάνια τύχη να μπει σ’ έναν εραλδικό κόσμο, όπου οι άνθρωποι υπάρχουν σαν διαλυμένα είδωλα, τα οποία εμπλέκονται στο αφηγηματικό υφάδι με τον αινιγματικό τρόπο που μια μουσική φράση παρεισφρέει αναπάντεχα σε ένα ζωγραφικό πίνακα.
Η ανάγνωση του έργου έγινε από την συγγραφέα. Το δε εγχείρημα της ραδιοφωνικής μεταφοράς του, ανέλαβε ο παραγωγός ραδιοφώνου Γιώργος Ευσταθίου ο οποίος συνδέεται με μακρόχρονη και στενή σχέση φιλίας μαζί της. Η εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του είχε σαν αποτέλεσμα να ανταποκριθεί θετικά η Ζυράννα Ζατέλη σ’ αυτή την πρόταση συνεργασίας που της έγινε από την Γενική Διεύθυνση Ραδιοφωνίας της ΕΡΤ. Η ηχογράφηση διήρκεσε δύο μήνες (Νοέμβριος – Δεκέμβριος 2011) .

Η φίλη του blog Α μας έστειλε τα 37 πρώτα επεισόδια και την ευχαριστούμε πολύ.

ΚΥΡΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑ

Με τον τίτλο Κύρου Παιδεία φέρεται σπουδαίο σύγγραμμα της αρχαιότητας που συνέγραψε ο Αθηναίος ιστορικός Ξενοφών, που αποτελείται από οκτώ βιβλία στα οποία περιγράφει τον βίο και τα κατορθώματα του Πέρση Βασιλέως Κύρου Β΄ του επονομαζόμενου Μέγα.

Στο σύγγραμμα αυτό, ο Ξενοφών, πέρα από την ανατροφή του Κύρου, εξετάζει και ολόκληρη τη ζωή του καθώς και τον τρόπο της διοίκησης και την οργάνωση που εφάρμοσε στην αχανή αυτοκρατορία του, που για την τότε εποχή δίκαια και αποκλήθηκε Μέγας.

Για το ραδιοφωνο: Γιώργος Θεοδοσιάδης - Ηχογράφηση: 1964

Παίζουν οι ηθοποιοί: Ανδρέας Φιλιππίδης, Γιώργος Μάζης, Σταρένιος, Αντιγόνη Γλυκοφρύδη, Νίκος Τζόγιας, Γιάννης Αποστολίδης, Σταύρος Ρωμανός, Δημήτρης Βορρές, Νάσος Κεδράκας, Χρήστος Τσάγκας, Λουκιανός Ροζάν, Γιώργος Τζώρτζης, Γιώργος Μιχαλακόπουλος, Γιώργος Πλούτης,

Ο ΚΥΛΙΝΔΡΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΟΥ

Ο “Κύλινδρος του Κύρου του Μεγάλου” θεωρείται ότι αποτελεί τον πρώτο καταστατικό χάρτη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Κατασκευάστηκε μετά από διαταγή του Πέρση βασιλιά Κύρου Β’ του Μεγάλου, είναι φτιαγμένος από πηλό και πάνω του είναι γραμμένο στην ακκαδική σφηνοειδή γραφή ένα ολόκληρο κέιμενο.

Ανακαλύφθηκε στην περιοχή της Βαβυλώνας το 1878, από τον ασσύριο αρχαιολόγο Χορμούζν Ρασάμ, στα θεμέλια του ναού Εσαγίλα, του κύριου ναού της Βαβυλώνας, μέσα στον οποίο είχε τοποθετηθεί. Ο κύλινδρος έχει μήκος 23 εκτοστά και διάμετρο 11 εκατοστά ενώ χρονολογείται περί τα 539 π.Χ., χρονιά που ο βασιλιάς των Περσών Κύρος ο Μεγάλος, κατέλαβε την Βαβυλώνα και ανέτρεψε τον βασιλιά της Ναβονίδη. Στο κείμενο του κυλίνδρου, ο Κύρος καταγγέλλει τον Ναβονίδη ενώ περιγράφει πως ο ίδιος βελτίωσε τη ζωή των πολιτών της Βαβυλώνας.

Το κείμενο του κυλίνδρου

Γραμμένο σε πρώτο ενικό πρόσωπο, διαβάζουμε

“Είμαι ο Κύρος, o βασιλιάς του κόσμου, o μεγάλος βασιλιάς, o δυνατός βασιλιάς, βασιλιάς της Βαβυλώνας, o βασιλιάς των Σουμέριων και των Ακκάδων, o βασιλιάς των τεσσάρων τετάρτων γιος του Καμβύση, του μεγάλου βασιλιά, του βασιλιά του Ανσάν, εγγονός του Κύρου, μεγάλου βασιλιά, βασιλιά του Ανσάν, απόγονος του Τεΐσπή, μεγάλου βασιλιά, βασιλιά του Ανσάν, από αιώνια γραμμή μοναρχών, των οποίων την ηγεσία αγάπησαν ο Μπελ και ο Ναμπού, των οποίων την μοναρχία επιθυμούν για να ευφρανθεί η καρδιά τους.

Όταν εισήλθα στην Βαβυλώνα με ειρηνικό τρόπο, εγώ ο πρίγκιπας της ειρήνης, ανέλαβα την κατοικία μου στο βασιλικό παλάτι μέσα σε χαρά και ευτυχία. Ο Μαρδούκ, ο μεγάλος Κύριος, καθιέρωσε ως μοίρα για εμένα μια μεγαλόψυχη καρδιά που αγαπά την Βαβυλώνα, και ανταποκρίνομαι καθημερινά στη λατρεία του”.

Ακολούθως περιγράφονται τα διατάγματα που εξέδωσε ο Κύρος για την επιστροφή των εικόνων των θεών στους ναούς κάθε υποτεταγμένου λαού, ενώ αναφέρονται και τα μέτρα που πήρε για να βοηθήσει την αποκατάσταση των ναών και την επιστροφή των ανθρώπων στις πατρίδες τους.

Το Βρετανικό Μουσείο και το αίτημα επιστροφής στην πατρίδα του!

Το σπάνιο αυτό αρχαίο αντικείμενο, τις τελευταίες δεκαετίες είχε μεταφερθεί στο Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου. Πολλοί ιστορικοί θεωρούν ότι το έκθεμα ανήκει στο Ιράν, αλλά μεταφέρθηκε στη Βρετανία.

Γι αυτό και ο Οργανισμός Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Ιράν, ζήτησε από τους υπεύθυνους του Μουσείου να το επιστρέψουν στην πατρίδα του! Εκείνοι διαβεβαίωσαν ότι έβλεπαν με θετική διάθεση ένα τέτοιο ενδεχόμενο, αλλά ο χρόνος κυλούσε χωρίς κάποια ουσιαστική κίνηση.

Αυτό είχε οδηγήσει τον Οκτώβριο του 2009, σε σκληρές ανακοινώσεις που μεταξύ άλλων ανέφεραν : “Το Ιράν σκέφτεται να κόψει τους δεσμούς του με το Βρετανικό Μουσείο αλλά και να ζητήσει από Διεθνείς Οργανισμούς, όπως η UNESCO, να επανεξετάσουν τις δικές τους σχέσεις μαζί του, αν το Μουσείο δεν τηρήσει την υπόσχεσή του να επιστρέψει έναν αρχαίο περσικό θησαυρό εκεί που ανήκει”.

Λίγο αργότερα το Ιράν είχε απαιτήσει από το Βρετανικό Μουσείο αποζημίωση 300.000 δολαρίων αφού όπως είχαν ανακοινώσει αξιωματούχοι της χώρας, αυτό ήταν το ποσό που δαπανήθηκε προκειμένου να εκτεθεί ο συγκεκριμένος αρχαιολογικός θησαυρός.

ΛΑΟΥΡΑ ΤΗΣ ΒΕΡΑΣ ΚΑΣΠΑΡΗ

Laura της Vera Louise Caspary

Το πορτρέτο μιας άγνωστης

Αστυνομικό

Είναι δυνατόν ένας μεγάλος και παράφορος έρωτας να γίνει ο εφιάλτης στη ζωής μιας δυναμικής γυναίκας;

Για το ραδιόφωνο: Ηχογράφηση 1958
Παίζουν οι ηθοποιοί: Λυκούργος Καλλέργης, Ανδρέας Φιλιππίδης, Γιώργος Μετσόλης, Ελένη Χατζηαργύρη.

Η Βέρα Κάσπαρη (1899 – 1987) ήταν αμερικανίδα συγγραφέας που έγγραφε νουβέλες, θεατρικά έργα, σενάρια και σύντομες ιστορίες. Η ποιό γνωστή από τις νουβέλες της ήταν η "Laura" που στη συνέχεια έγινε μια πολύ πετυχημένη ταινία για τον κινηματογράφο.

Δεν ήταν απλά μια συγγραφέας έργων μυστηρίου. Οι γυναικείοι χαρακτήρες των έργων της είναι γυναίκες που αναζητούν μέσα από ίντρικες και περιπέτειες να βρουν τον εαυτό τους και να αγαπηθούν.

Είναι δυναμικές, ανεξάρτητες και αντιπαθητικές μερικές φορές πάντοτε αρνητικές στο να διασωθούν υποχωρώντας.

Για το έργο που μεταδόθηκε σε 16 συνέχειες από το Τρίτο Πρόγραμμα. της ΕΡΤ ευχαριστούμε πολύ τον Σπύρο από την Κόρινθο.

ΟΙ ΜΑΓΙΣΣΕΣ ΤΟΥ ΣΑΛΕΜ ΤΟΥ ΑΡΘΟΥΡ ΜΙΛΛΕΡ

Τον κρύο χειμώνα του 1692, στο Σάλεμ της Μασαχουσέτης, δύο κορίτσια, η κόρη του αιδεσιμότατου Σάμιουελ Πάρις, Μπέτι, και η κηδεμονευομένη του, Άμπιγκειλ Ουίλιαμς, άρχισαν να παρουσιάζουν περίεργη συμπεριφορά. Μιλούσαν παράξενα, κρύβονταν κάτω από πράγματα και σέρνονταν στο πάτωμα.
Κανένας γιατρός δεν μπορούσε να εξηγήσει τα συμπτώματα, μέχρι που ένας εξ αυτών απεφάνθη στις 8 Φεβρουαρίου ότι τα κορίτσια ήταν δαιμονισμένα.
 Έτσι ο πάτερ Σάμιουελ και άλλοι ευλαβείς συμπολίτες του άρχισαν να πιέζουν τα δύο κορίτσια -και άλλα παιδιά που αργότερα παρουσίασαν ανάλογη συμπεριφορά- να κατονομάσουν τους ανθρώπους που τους οδήγησαν στα μονοπάτια του διαβόλου.

Οι τρεις πρώτες γυναίκες που κατηγορήθηκαν ήταν η Σάρα Γκουντ, η Σάρα Όσμπορν και η Τιτούμπα. Η Σάρα Γκουντ ήταν επαίτης, κόρη ενός γάλλου ξενοδόχου, που αυτοκτόνησε όταν η ίδια ήταν έφηβη ακόμα. Η Σάρα Όσμπορν ήταν μία κατάκοιτη ηλικιωμένη γυναίκα, που άρπαξε την περιουσία του πρώτου συζύγου της από τα παιδιά του και την έδωσε στον δεύτερο σύζυγό της. Η Τιτούμπα ήταν η ινδιάνα σκλάβα του αιδεσιμότατου Σάμιουελ Πάρις.

Οι τρεις αυτές γυναίκες κατηγορήθηκαν για μαγεία και την 1η Μαρτίου οδηγήθηκαν στη φυλακή. Ακολούθησαν δεκάδες ακόμα, και καθώς οι φυλακές του Σάλεμ, της Βοστόνης και των γύρω περιοχών γέμιζαν σιγά - σιγά, προέκυψε ένα νέο πρόβλημα: Λόγω της έλλειψης νομοθετικού πλαισίου, όλοι αυτοί οι κρατούμενοι δεν ήταν δυνατόν να δικαστούν. Τη λύση έδωσε στα τέλη Μαΐου ο βασιλικός κυβερνήτης της Μασαχουσέτης, σερ Ουίλιαμ Φιπς, αποφασίζοντας τη συγκρότηση ενός ειδικού δικαστηρίου για την περίπτωση. Στο μεταξύ, η Σάρα Όσμπορν είχε πεθάνει, η Σάρα Γκουντ είχε γεννήσει ένα κοριτσάκι, ενώ ο αριθμός των υπόδικων είχε φτάσει τους 80, πολλοί από τους οποίους είχαν αρρωστήσει.

Με συνοπτικές διαδικασίες, όλοι οι κατηγορούμενοι κρίθηκαν ένοχοι και καταδικάστηκαν σε θάνατο. Μόνο όσοι παραδέχτηκαν την ενοχή τους και κατέδωσαν άλλους, γλίτωσαν την εκτέλεση. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού απαγχονίστηκαν συνολικά 19 άτομα, μεταξύ των οποίων ένας σεβαστός υπουργός κι ένας πρώην αστυνομικός που αρνήθηκε να συνεχίσει τις συλλήψεις υποτιθέμενων μαγισσών. Από αυτούς, μόνον οι έξι ήταν άνδρες.

Οι δίκες μαγισσών είχαν σημαντικές επιπτώσεις σ' όλη την περιοχή. Οι σοδειές αφέθηκαν στα χωράφια και τα ζώα χωρίς φροντίδα, όσοι φοβούνταν μήπως συλληφθούν εγκατέλειψαν την περιοχή με τα υπάρχοντά τους και κατέφυγαν στη Νέα Υόρκη, το εμπόριο οπισθοδρόμησε, ενώ υπήρχαν και πληροφορίες ότι οι Ινδιάνοι ετοιμάζονταν να εξεγερθούν.

Οι δίκες σταμάτησαν στις 3 Οκτωβρίου του 1692, με απόφαση του κυβερνήτη της Μασαχουσέτης, μετά από έφεση ομάδας κληρικών από τη Βοστόνη. Ωστόσο, όσοι είχαν ήδη φυλακιστεί δεν αφέθηκαν ελεύθεροι.

Για το ραδιόφωνο:  ηχογράφηση 1966
Παίζουν οι ηθοποιοί: Ολυμπία Παπαδούκα, Αρης Βλαχόπουλος, Τάνια Σαββοπούλου, Ματίνα Καρρά, Μαίρη Λαλοπούλου, Βασίλης Κανάκης, Παπαδάκη, Κική Ρέππα,  Μάργαρη, Νίκος Τζόγιας, Ελλη Ξανθάκη, Βασίλης Μητσάκης, Λυκούργος Καλλέργης, Αρης Μαλιαγρός, Σταύρος Ξενίδης.

Σεμινάριο ΓΡΑΦΗΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ

Εισηγητής: ΑΝΔΡΕΑΣ ΦΛΟΥΡΑΚΗΣ

Το μονοήμερο σεμινάριο εισαγωγής στη Γραφή Ραδιοφωνικού Θεατρικού έργου βασίζεται στη μεθοδολογία του Central School of Speech and Drama, του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Έχει πρακτική κατεύθυνση και εισάγει τους τρόπους δημιουργίας και απόδοσης θεατρικών χαρακτήρων και κειμένου βασισμένο, μεταξύ άλλων, στις συνεδρίες της Kate Chapman (ραδιοφωνική παραγωγός και σκηνοθέτης) και της Sue Teddern (συγγραφέας ραδιοφωνικών έργων), και οι δύο με μεγάλη προϋπηρεσία στο τμήμα θεατρικών έργων του BBC.

Το σεμινάριο φιλοδοξεί να εξοικειώσει τους συμμετέχοντες με τις πλέον σύγχρονες δραματουργικές αναζητήσεις του ραδιοφωνικού θεάτρου και απευθύνεται σε όσους επιθυμούν να έρθουν σε επαφή με τη διαδικασία διαμόρφωσης ραδιοφωνικών θεατρικών έργων, καθώς σε όσους απλώς αγαπούν το ραδιοφωνικό θέατρο.

Βιογραφικό ΑΝΔΡΕΑ ΦΛΟΥΡΑΚΗ

Ο Ανδρέας Φλουράκης κατέχει μάστερ συγγραφής για το θέατρο, το ραδιόφωνο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση (Μ.Α. Writing for the Stage and Broadcast media) και δίπλωμα κινηματογράφου. Από 2001 διδάσκει τεχνικές Θεατρικής Γραφής στο Θέατρο Επί Κολωνώ, στο Θέατρο Των Αλλαγών, στο Πανεπιστήμιο Του Κάνσας, στο Κέντρο Θεάτρου Ι.Τ.Ι. Το 2003 διακρίνεται στον διαγωνισμό μονόπρακτων του Θεάτρου Τέχνης, το 2004 του απονέμεται η υποτροφία Fulbright ενώ το 2008 βραβεύεται στο Διαγωνισμό Μονόπρακτων του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρόδου και στο διεθνή Διαγωνισμό Μονοδράματος οργανωμένο από την UNESCO-Ι.Τ.Ι. Έργα του έχουν παρουσιαστεί στο Θέατρο του Νότου / Αμόρε (2001 και 2002), στην Πολιτιστική Ολυμπιάδα (2003) στο φεστιβάλ των Δελφών (2007), στο Επί Κολωνώ (2010, 2012), στο Royal Court Theatre (2001), Gate Theatre (2003), Tristan Bates (2009) του Λονδίνου, καθώς και στο Inge Theatre (2005), Hidden Hills (2005) και στο Hotink festival (2007) στις Η.Π.Α. κ.α.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Είδος Σεμιναρίου: Γραφή ραδιοφωνικού έργου
Ημερομηνία Σεμιναρίου: Σάββατο 12 Μαΐου 2012
Ώρα: 15.00-18.00
Διάρκεια: 3 ώρες
Κόστος σεμιναρίου: 30,00€

Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να δηλώσουν συμμετοχή στο τηλέφωνο 210-5138067 από Δευτέρα έως Παρασκευή 14.00-21.30, Σάββατο & Κυριακή 15.00-21.00. Πληροφορίες: aflourakis@yahoo.gr

θέατρο Επί Κολωνώ
Ναυπλίου 12, Κολωνός (από Λένορμαν 94)

Δηλώσεις συμμετοχής έως Πέμπτη 10 Μαΐου 2012