Σήμερα, σκέφτηκα να ανεβάσω το έργο της «Ο άλλος Αλέξανδρος». Η σημαντική συγγραφέας, που άφησε έντονο το στίγμα της στην ελληνική πεζογραφία αλλά και το θέατρο, συνδυάζει στα γραπτά της τον ρεαλισμό με τον λυρισμό. Ποιητική στο γράψιμό της, μπορεί κάποιος να εντοπίσει τις γαλλικές επιρροές, καθώς και έζησε στη Γαλλία, αλλά και έγραψε και στα γαλλικά. Όσο για το σημερινό μας έργο, είναι κι αυτό ένα κράμα ρεαλισμού, ποίησης και αλληγορίας. Εμπνευσμένο από τον εμφύλιο σπαραγμό, έχω την αίσθηση πως έχουμε να κάνουμε με ένα εξαιρετικό κείμενο, αν και όχι ιδιαίτερα γνωστό στο ευρύ κοινό. Εύχομαι σε όλους καλή ακρόαση.
ΥΠΟΘΕΣΗ
«Ο Αλέξανδρος έχει δύο αδερφές με το όνομα Αγλαΐα, δύο αδερφούς με το όνομα Φωκίονας, άλλους δύο με το όνομα Γρηγόρης, κι έναν με το όνομα Αλέξανδρος, ο άλλος Αλέξανδρος. Ο πατέρας του δημιούργησε δύο οικογένειες κι έδωσε στα παιδιά του τα ίδια ονόματα. Τα ετεροθαλή αδέρφια αγαπιούνται και μισούνται. Και ο Αλέξανδρος… Ποθεί να γνωρίζει τον άλλον Αλέξανδρο, τον άλλο εαυτό του…» Το έργο προλογίζει η συγγραφέας
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το έργο έχει ηχογραφηθεί πολλά χρόνια πριν. Υπάρχουν κάποια προβλήματα ήχου. Ωστόσο, έκανα ότι μπορούσα για να υπάρξει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ
ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Στέλιος Μακρής
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Γιώργος Μεσάλας
ΠΑΙΖΟΥΝ: Νικήτας Τσακίρογλου, Ράνια Οικονομίδου, Δάνης Κατρανίδης, Λυκούργος Καλλέργης, Θάνος Δαδινόπουλος, Γιώργος Μεσάλας, Νεφέλη Ορφανού, Νατάσσα Ζούκα, Μαργαρίτα Λαμπρινού, Θεόδωρος Συριώτης, Κώστας Κοκκάκης, Κώστας Καληώρας, Δημήτρης Γεννηματάς, Πόπη Παπαδάκη, Μπάμπης Γιωτόπουλος, Γιώργος Γεωργίου, Αντιγόνη Κουκούλη, Στέφανος Κυριακίδης, Γιάννης Μαργαρίτης, Γιώργος Τσιτσόπουλος
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 2 ώρες και 1 λεπτό
ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ: 1976 (9 Ιουλίου)
ΛΙΓΑ ΜΟΝΟ ΛΟΓΙΑ
Το σημερινό μας έργο, «Ο άλλος Αλέξανδρος» γράφτηκε σαν μυθιστόρημα αρχικά το 1949. Ωστόσο, το 1957 διασκευάστηκε από την ίδια τη συγγραφέα και μεταφέρθηκε στη θεατρική σκηνή. Τώρα, σχετικά με την πρεμιέρα του έργου, αν κι έχει γραφτεί το 1957, έγινε το 1975 στο Παρίσι. Στην Ελλάδα πρωτοπαίχτηκε από το Εθνικό θέατρο της θεατρική περίοδο 1976 – 77 σε σκηνοθεσία του Γιώργο Μεσάλα, ενώ πολλοί από τους ηθοποιούς είναι οι ίδιοι με της σημερινής μας ηχογράφησης.
Μαργαρίτα Λυμπεράκη (1919-2001). Η Μαργαρίτα Λυμπεράκη γεννήθηκε στην Αθήνα. Παιδί χωρισμένων γονιών μεγάλωσε με τον παππού της τον εκδότη Γεώργιο Φέξη, που της μετέδωσε την αγάπη για το βιβλίο. Σε παιδική ηλικία ταξίδεψε για πρώτη φορά στο Παρίσι και έμαθε γαλλικά. Τέλειωσε το Αρσάκειο γυμνάσιο και σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών, από όπου αποφοίτησε το 1943. Ασχολήθηκε επίσης με τη ζωγραφική. Παντρεύτηκε το συγγραφέα Γ. Καραπάνο, με τον οποίο απέκτησε μια κόρη, τη Μαργαρίτα Καραπάνου, που έγινε επίσης συγγραφέας. Την πρώτη της εμφάνιση στο χώρο της λογοτεχνίας έκανε το 1945 ως Μαργαρίτα Καραπάνου (χρησιμοποιώντας το επώνυμο του συζύγου της) με το μυθιστόρημα "Τα δέντρα", ενώ ένα χρόνο αργότερα εξέδωσε το έργο που την έκανε ευρέως γνωστή, το μυθιστόρημα "Τα ψάθινα καπέλα" (που μεταφράστηκε το 1950 στα γαλλικά με τίτλο "Trois etes"). Το 1946 πήρε διαζύγιο και έφυγε με την κόρη της για το Παρίσι, όπου συνδέθηκε με τους Καστοριάδη, Καμπά, Αξελό, Ελύτη και ήρθε σε επαφή με τα πρωτοποριακά ευρωπαϊκά καλλιτεχνικά ρεύματα της εποχής. Στο Παρίσι ολοκληρώθηκε ο "Άλλος Αλέξανδρος" (1950) και το 1952 εγκαινιάστηκε η ενασχόλησή της με τη θεατρική γραφή, άλλοτε στα γαλλικά και άλλοτε στα ελληνικά. Στο χώρο της λογοτεχνίας η Λυμπεράκη κινήθηκε αρχικά στα πλαίσια της ψυχογραφίας με έμφαση στη γυναικεία φύση. Με τον "Άλλο Αλέξανδρο" και κυρίως τα θεατρικά της έργα πέρασε σ’ έναν εντονότερα υπερβατικό χώρο και κινήθηκε στα όρια του συμβολισμού με την τελετουργική διονυσιακή γραφή, στην προσπάθειά της να προσδιορίσει τη θέση της σύγχρονης Ελλάδας ανάμεσα στην Ευρώπη και την Ανατολή μέσω του αρχετυπικών μύθων. Ανάλογος προβληματισμός κυριαρχεί και στο τελευταίο της πεζογράφημα με τίτλο "Το μυστήριο". Έγραψε επίσης τα σενάρια για τις ταινίες "Μαγική πόλη" του Νίκου Κούνδουρου (1955) και "Φαίδρα" του Ζυλ Ντασσέν (1962) και ασχολήθηκε με τη λογοτεχνική μετάφραση. Συνεργάστηκε με την εφημερίδα "Τα Νέα" (1975). Ήταν μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων.
Για το κείμενο ευχαριστούμε πολύ τον NikosPs
1 σχόλιο:
Σας ευχαριστώ είχα καιρό να ακούσω θέατρο στο ραδιόφωνο, λατρεύω το θέατρο με αυτό μεγάλωσα και μου αρέσει πολύ!
Δημοσίευση σχολίου