ΜΗΔΕΙΑ, του Ευριπίδη

ΑΣΠΑΣΙΑ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

ΕΥΡΙΠΙΔΗ

«ΜΗΔΕΙΑ»

σπαραγμένο πρόσωπο

μια ζωή κομματιασμένη

αγάπη, εκδίκηση, υπηρηφάνεια, κακία, πόνος, μίσος,

δύναμη και αδυναμία, οδύνη, τιμιότητα μοναξιά, τρυφερότητα,

ενωμένα μέσα σε μιαν ανθρώπινη ύπαρξη.

Τα νιώθει, τα ζει μέχρι τα ακραία τους όρια και προχωρεί

με την τελευταία της κραυγή προς το σύμπαν

στη ΜΕΓΑΛΗ ΘΥΣΙΑ – ΑΦΑΝΙΣΜΟ ΤΗΣ.

Υπάρχει μια σειρά σπουδαίων ηθοποιών (θεατρικών μορφών) που δεν ασχολήθηκαν με «θέατρο στο ραδιόφωνο» είτε γιατί δε θέλησαν είτε γιατί δε τους δόθηκε η ευκαιρία να ερμηνεύσουν κάτι από το ρεπερτόριό τους. Δεν ξέρω σε πια κατηγορία από τις προαναφερθείσες ανήκει η Ασπασία Παπαθανασίου. Εκείνο που μπορώ να πω με βεβαιότητα είναι ότι όποιος έτυχε να τη δει έστω για μια φορά δεν μπορεί να λησμονήσει τα συναισθήματα που του γεννά. Δεν παίζει ρόλους αυτή η σπουδαία ηθοποιός, είναι η ίδια οι ρόλοι που υποδύεται.

Προικίστηκε από τη φύση με ένα σπάνιο φωνητικό όργανο, το μέταλλό της είναι πολύτιμο και πολύσημο. Όμως ένα τέτοιο εφόδιο δεν αρκεί για να ευδοκιμήσει κανείς στο θέατρο και ιδίως στο ποιητικό αρχαίο ελληνικό δράμα. Μαθήτευσε κοντά στο μεγάλο δάσκαλο ήθους, υποκριτικής, γλώσσας και φωνής, Δημήτρη Ροντήρη. Στη Σχολή του καλλιέργησε τα προσόντα της, διεύρυνε τη γκάμα της και με τις κατάλληλες οδηγίες του ανακάλυψε τις πτυχές των «σωματικών ηχείων». Το φωνητικό όργανο της Παπαθανασίου είναι το όχημα με το οποίο η μεγάλη αυτή τραγωδός υπηρετεί το υποκριτικός της ήθος και αναδεικνύει την ουσία ενός κειμένου.

Σε τούτη την ανάρτηση ένα εξαιρετικά σπάνιο ντοκουμέντο. Η Ασπασία Παπαθανασίου ερμηνεύει ολόκληρο το ρόλο της Μήδειας. Στην εισαγωγή και στις ενδιάμεσες αφηγήσεις ακούγεται ο Κώστας Γεωργουσόπουλος, η ηχητική παρουσία του οποίου εξυπηρετεί τη «σύνδεση» των σκηνών.
Η μετάφραση του αρχαίου κειμένου είναι του Γιώργου Χειμωνά και τα μουσικά μέρη που ακούγονται ανήκουν στον Μιχάλη Χριστοδουλίδη.

ΣΧΟΛΙΑ

1. Η παρούσα ανάρτηση είναι η πρώτη ύστερα από περίοδο μεγάλης απουσίας μου. Χωρίς να ξεχωρίζω ή να υποτιμώ κανέναν από τους αξιότιμους αναγνώστες, θα ήθελα να την αφιερώσω στους υπόλοιπους τέσσερις συνδιαχειριστές της «ραδιοπαρέας». Όλο το διάστημα της μακράς απουσίας μου, δε με ξέχασαν. Ήταν πάντα εκεί… τους ευχαριστώ από καρδιάς.
2. Θαρρώ ότι τούτο το έργο μαζί με δυο άλλα είναι ό,τι πιο «ακριβό» έχει το σεντούκι με τους θησαυρούς μου. Καλώς σας ξαναβρίσκω.

ΚΑΛΗ ΑΚΡΟΑΣΗ

Με εκτίμηση

Seirios