ΑΝΘΙΣΜΕΝΗ ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ του Δημήτρη Γιαννουκάκη

Αγαπητοί φίλοι καλησπέρα σας!

Με άξονα τον έρωτα που αναπτύχτηκε  ανάμεσα στον ποιητή Γ. Δροσίνη και την Μαρίνα, μια όμορφη κι ευαίσθητη κοπέλα,  ο Δημήτρης Γιαννουκάκης, αριστοτεχνικά  χειριζόμενος μυθοπλαστικά αλλά και πραγματολογικά στοιχεία για την εποχή,  μας ταξιδεύει σε μια αθηναϊκή γειτονιά στα τέλη  του 19^ου αιώνα. Έτσι από την πλατειούλα και τα στενά, πλακόστρωτα δρομάκια  με το καφενείο , την εκκλησία, τα παστρικά  λαϊκά σπίτια, παρελαύνουν ο νεροκράτης, ο φανοκόρος, τα κουτσαβάκια – μαχαιροβγάλτες, ο διώκτης τους αστυνόμος Μπαϊρακτάρης αλλά και επιφανείς προσωπικότητες  όπως ο μάγειρας Τσελεμεντές και ο ποιητής Γεώργιος Σουρής. Μπορεί ο αμοιβαίος έρωτας  του Δροσίνη με της  Μαρίνας να μην είχε αίσια κατάληξη, ωστόσο άφησε το ίχνος του στο πέρασμα του  χρόνου.  Το μελοποιημένο από τον Γεώργιο Κωστή – ράπτη από το Άργος-ποίημά του  τραγουδιέται ως τις μέρες μας και ποιος ξέρει για πόσο ακόμα. Αυτός ο πολυτραγου-

δισμένος έρωτας έδωσε την ιδέα στον Γιαννουκάκη και έπλεξε γύρο του το σημερινό μας έργο, μια

ιστορική ηθογραφία, που μεταφέρθηκε και στον κινηματογράφο το 1959 με τους Ανδρέα Μπάρκουλη και Κάκια Αναλυτή. Καλή σας ακρόαση!

Ο Γεώργιος Δροσίνης

Η εξαδέλφη του που τον ενέπνευσε

    Ετίναξε την ανθισμένη αμυγδαλιά
    με τα χεράκια της
   και γέμισ' από τ΄ άνθη η πλάτη, 

   η αγκαλιά και τα μαλλάκια της.

Την εποχή εκείνη, ο Δροσίνης δημοσίευε τα ποιήματά του, με το ψευδώνυμο “Αράχνη”. Η “Ανθισμένη Αμυγδαλιά” δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1882, στο σατυρικό περιοδικό “Ραμπαγάς”.

Το τραγούδι του πολέμου 

Η “Ανθισμένη Αμυγδαλιά” μελοποιήθηκε από τον Γεώργιο Κωστή, ένα ράπτη απ’ το Άργος, κατά τη διάρκεια της επιστράτευσης του 1885. Αποτέλεσμα της επιστράτευσης, ήταν ότι το μελοποιημένο ποίημα του Γεώργιου Δροσίνη, διαδόθηκε σε όλο το στράτευμα. Κάθε στρατιώτης σιγοτραγουδούσε, για τα άνθη που έλουσαν τα μαλλιά και την πλάτη μίας κοπέλας, καθώς όδευε προς ένα πιθανό πόλεμο. Έγινε και καντάδα, που ακουγόταν κάτω από τα παράθυρα των ωραίων δεσποινίδων της εποχής. Σε όλη την Ελλάδα δεν υπήρχε άνθρωπος, που να μην το ψιθύρισε σε μια ρομαντική στιγμή, ή να μην το τραγούδησε σε μία παρέα.(Από το ιστολόγιο ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ /Περισσότερα )

Βιογραφικό του Δ. Γιαννουκάκη

Ο Δημήτρης Γιαννουκάκης, θεατρικός συγγραφέας, ευθυμογράφος και σατιρικός ποιητής, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1899. Σπούδασε Νομικά και από το 1930 εργάστηκε ως δημοσιογράφος, γράφοντας για τις περισσότερες εφημερίδες και τα περιοδικά που κυκλοφορούσαν τον καιρό εκείνο. Έργα του έχουν μεταφερθεί στο θέατρο -συνολικά 235 έργα, κυρίως κωμωδίες και μονόπρακτα. Πέθανε στην Αθήνα το 1974 και θα μείνει γνωστός όχι μόνο για τις κωμωδίες του, αλλά και για τα θεμέλια που έθεσε στη διαμόρφωση μιας θεατρικής τεχνικής και γλώσσας. (από την σελίδα του ΕΚΕΒΙ)

Για το ραδιόφωνο η ΑΝΘΙΣΜΕΝΗ ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ ηχογραφήθηκε το 1973 σε ραδιοσκηνοθεσία του Ίωνος Νταϊφά με τους: Ντίνο Ηλιόπουλο, Αγνή Βλάχου, Δημήτρη Μαλαβέτα, Γιάννη Αργύρη,  Βούλα Χαριλάου, Κούλα Αγαγιώτου, Λουκιανό Ροζάν κ.ά.

Την εποχή εκείνη, ο Δροσίνης δημοσίευε τα ποιήματά του, με το ψευδώνυμο “Αράχνη”. Η “Ανθισμένη Αμυγδαλιά” δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1882, στο σατυρικό περιοδικό “Ραμπαγάς”. Το τραγούδι του πολέμου Η “Ανθισμένη Αμυγδαλιά” μελοποιήθηκε από τον Γεώργιο Κωστή, ένα ράπτη απ” το Άργος, κατά τη διάρκεια της επιστράτευσης του 1885. Η Βουλγαρία είχε μόλις καταλάβει την περιοχή της Ανατολικής Ρωμυλίας και στα Βαλκάνια είχαν ξεσπάσει αναταραχές. Τότε, αποφασίστηκε γενική επιστράτευση, που διήρκησε οχτώ μήνες. Οι ελληνικές δυνάμεις προχώρησαν μέχρι τα ελληνοτουρκικά σύνορα στην Ήπειρο και τη Θεσσαλία, για να είναι σε ετοιμότητα. Τότε γράφτηκε η μελωδία. Αποτέλεσμα της επιστράτευσης, ήταν ότι το μελοποιημένο ποίημα του Γεώργιου Δροσίνη, διαδόθηκε σε όλο το στράτευμα. Κάθε στρατιώτης σιγοτραγουδούσε, για τα άνθη που έλουσαν τα μαλλιά και την πλάτη μίας κοπέλας, καθώς όδευε προς ένα πιθανό πόλεμο. Από τους στρατιώτες, έφτασε και στον υπόλοιπο κόσμο. Έγινε και καντάδα, που ακουγότα...

Διαβάστε όλο το άρθρο: www.mixanitouxronou.gr/gia-pia-gineka-egrapse-o-drosinis-tin-anthismeni-amigdalia/

Την εποχή εκείνη, ο Δροσίνης δημοσίευε τα ποιήματά του, με το ψευδώνυμο “Αράχνη”. Η “Ανθισμένη Αμυγδαλιά” δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1882, στο σατυρικό περιοδικό “Ραμπαγάς”. Το τραγούδι του πολέμου Η “Ανθισμένη Αμυγδαλιά” μελοποιήθηκε από τον Γεώργιο Κωστή, ένα ράπτη απ” το Άργος, κατά τη διάρκεια της επιστράτευσης του 1885. Η Βουλγαρία είχε μόλις καταλάβει την περιοχή της Ανατολικής Ρωμυλίας και στα Βαλκάνια είχαν ξεσπάσει αναταραχές. Τότε, αποφασίστηκε γενική επιστράτευση, που διήρκησε οχτώ μήνες. Οι ελληνικές δυνάμεις προχώρησαν μέχρι τα ελληνοτουρκικά σύνορα στην Ήπειρο και τη Θεσσαλία, για να είναι σε ετοιμότητα. Τότε γράφτηκε η μελωδία. Αποτέλεσμα της επιστράτευσης, ήταν ότι το μελοποιημένο ποίημα του Γεώργιου Δροσίνη, διαδόθηκε σε όλο το στράτευμα. Κάθε στρατιώτης σιγοτραγουδούσε, για τα άνθη που έλουσαν τα μαλλιά και την πλάτη μίας κοπέλας, καθώς όδευε προς ένα πιθανό πόλεμο. Από τους στρατιώτες, έφτασε και στον υπόλοιπο κόσμο. Έγινε και καντάδα, που ακουγότα...

Διαβάστε όλο το άρθρο: www.mixanitouxronou.gr/gia-pia-gineka-egrapse-o-drosinis-tin-anthismeni-amigdalia/