ΟΙ ΛΗΣΤΑΙ του Γιόχαν Κρίστοφ Φρίντριχ φον Σίλερ

Χρήστος Καλαβρούζος  Καρλ Γιάννης Αργύρης Μαξιμιλιανός φον Μόορ

The Robbers (Die Räuber)

Φρίντριχ Σίλερ Μέγας γερμανός δραματικός συγγραφέας και ποιητής. Γεννήθηκε στο Μάρμπαχ της Βυρτεμβέργης στις 10 Νοεμβρίου του 1759 και πέθανε στη Βαϊμάρη στις 10 Μαΐου 1805. Η καταγωγή του ήταν ταπεινή και η ζωή του γεμάτη δυσχέρειες. Σπούδασε νομικά και ιατρική. Το πρώτο ώριμο έργο του είναι το δράμα "Οι ληστές" (Die Rauber, 1783), μια τολμηρή διακήρυξη ελευθερίας εναντίον της τυραννικής και διεφθαρμένης ηθικά κοινωνίας.Το 1783 εκδίδεται το δραματικό έργο "Η συνωμοσία του Φιέσκο στην Γένουα"· το 1784 το "Ραδιουργία και έρως" και το 1787 το "Δον Κάρλος". Την ίδια χρονιά γράφει την "Ωδή στη Χαρά" και εγκαθίσταται στη Βαϊμάρη. Γνωρίζεται με τον Γκαίτε (1788) και διορίζεται καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Ιένας (1789). Ασχολείται με την συγγραφή ιστορικών έργων, σημαντικότερο εκ των οποίων είναι η "Ιστορία του τριακονταετούς πολέμου".Το 1790 νυμφεύεται την Σαρλόττε φον Λέγκενφελτ και αποκτά δυο γιους και δυο κόρες. Το 1791 ασθενεί σοβαρά από υπερκόπωση και κινδυνεύει να πεθάνει. Μεταφράζει αρχαίους έλληνες και λατίνους συγγραφείς και γράφει ορισμένα από τα πιο γνωστά του ποιήματα. Παράλληλα ασχολείται με την μελέτη της φιλοσοφίας του Καντ, καρπός της οποίας είναι θαυμάσια φιλοσοφικά και αισθητικά δοκίμια, όπως το "Περί αφελούς και αισθηματικής ποίησης". Το 1794 αναθερμαίνεται η φιλία του με τον Γκαίτε και αρχίζει η περίοδος της ωριμότητας. Γράφει μερικά από τα ωραιότερά του ποιήματα και μπαλλάντες.Τα δραματικά έργα της περιόδου αυτής είναι: η τριλογία του "Βαλλενστάιν" (1800), Μαρία Στούαρτ (1801), "Η παρθένος της Ορλεάνης (1801), "Η νύμφη της Μεσσήνης" (1803), "Γουλιέλμος Τέλλος (1804) και το ημιτελές "Δημήτριος". Μετέφρασε πλήθος ξένων δραματικών έργων κυρίως αγγλικών και γαλλικών (Μάκβεθ, Φαίδρα κλπ.) Διηύθυνε τα περιοδικά "Οι ώρες" και "Ημερολόγιο των Μουσών". Μαζί με τον Γκαίτε έγραψαν τα σατιρικά δίστιχα "Ξένια".

Καληνύχτα έρωτα, του Αλέκου Λιδωρίκη

Δεν υπάρχουν πια λουλούδια κάθε μέρα, σκέφτεται ο Χάρης Μαργέλης


Ένα ωραίο αισθηματικό έργο, σας παρουσιάζουμε σήμερα αγαπητοί ακροατές. Σε κάποιον από τους τρεις πρωταγωνιστές θα συναντήσετε τον εαυτό σας. Ο Χάρης Μαργέλης με τη φωνή του Γρηγόρη Βαφιά θα σας πείσει ότι συνάντησε μια ειλικρινή ανοιξιάτικη αγάπη στο φθινόπωρο της γεμάτης κενά ζωής του. Η Θεανώ Ιωαννίδου που ενσαρκώνει την Ιωάννα Λεοντίδη θα σας συγκινήσει και θα σας προβληματίσει με τα ερωτήματά της: ήταν αιτία ο αλκοολισμός της για την κατηφόρα που έχει πάρει η ζωή της ή είναι το αποτέλεσμα της μοναξιάς που της επέβαλε ο άντρας της με τις περιπέτειες και τη δουλειά του; Την Λένα Πετράλη, φρέσκια, χρωματιστή, τρυφερή, αληθινή, από τη φωνή της Βέρας Ζαβιτσιάνου θα την ερωτευτείτε κι εσείς. Πιο πολύ θα σας πείσει όμως η πένα του Αλέκου Λιδωρίκη. Η νομοτελειακή έκβαση της υπόθεσης θα σας αφήσει με αμηχανία να αναρωτιέστε ποιο είναι τελικά το happy end σ' αυτή την ιστορία, στην άλλη, στη δικιά σας, στου Γιώργου, στης Μαρίας ....

Ο Αλέκος Λιδωρίκης (1907-1988) γεννήθηκε στην Αθήνα, γιος του δημοσιογράφου, θεατρικού συγγραφέα, θιασάρχη και πολιτικού Μιλτιάδη Λιδωρίκη. Σπούδασε στο πανεπιστήμιο της Σορβόννης και παράλληλα άρχισε να συνεργάζεται ως δημοσιογράφος, κριτικός και χρονογράφος με αθηναϊκές εφημερίδες (όπως η Καθημερινή, η Ακρόπολις, η Ελευθέρα Γνώμη, το Έθνος, τα Νέα) αλλά και με τον Εθνικό Κήρυκα της Νέας Υόρκης. Ως δημοσιογράφος γνώρισε μεγάλη επιτυχία, κυρίως στο χώρο των συνεντεύξεων, επιτυγχάνοντας να συνομιλήσει με πολλές μεγάλες προσωπικότητες της πολιτικής, του πνεύματος και της τέχνης. Έζησε πολλά χρόνια στις Η.Π.Α. και από το 1945 ως το 1959 εργάστηκε στην κινηματογραφική εταιρεία Twentieth Century Fox. Στο χώρο της λογοτεχνίας πρωτοεμφανίστηκε το 1925 με θεατρικά μονόπρακτα έργα, που ανέβηκαν από ερασιτεχνικούς θιάσους και το 1933 ο θίασος Αλίκης-Μουσούρη ανέβασε το τρίπρακτο "Η μεγάλη στιγμή". Έργα του παραστάθηκαν από τους θιάσους Κοτοπούλη, Αρώνη-Μουσούρη, του Εθνικού Θεάτρου και άλλους, ενώ το σύνολο της παραγωγής του αριθμεί είκοσι περίπου τίτλους. Έγραψε επίσης διηγήματα, μυθιστορήματα και μια ποιητική συλλογή. Γενικός γραμματέας της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, βραβεύτηκε το 1940 με το Κρατικό Βραβείο Θεάτρου. Πέθανε το 1988. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Αλέκου Λιδωρίκη βλ. Γεωργουσόπουλος Κώστας, «Λιδωρίκης Αλέκος», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό 5. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1986 και Καρνασιώτης Κώστας, «Λιδωρίκης Αλέκος», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας 9. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ. (Πηγή: http://www.biblionet.gr)

 

Παίζουν οι ηθοποιοί: Γρηγόρης Βαφιάς, Βίκτωρ Παγουλάτος, Κώστας Καστανάς, Νόρα Κατσέλη, Άννα Φόνσου, Θεανώ Ιωαννίδου, Βέρα Ζαβιτσιάνου    Καλή Ακρόαση !

ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ, του Σοφοκλη

Η τραγωδία του Σοφοκλή "Φιλοκτήτης" διδάχθηκε το 409 π.χ.

Ο μύθος τού Φιλοκτήτη υπήρξε το θέμα τριών ομώνυμων τραγωδιών που συνέθεσαν οι τρείς μεγάλοι τραγικοί, σώζεται όμως μόνο αυτή τού Σοφοκλή.

Οι Έλληνες πολιορκητές της Τροίας παίρνουν χρησμό ότι, για να εκπορθήσουν την πόλη πρέπει να συμμετάσχουν στον αγώνα και τα τόξα του Ηρακλή, που τα είχε στα χέρια του ο Φιλοκτήτης. Επειδή όμως εκείνος είχε εγκαταλειφθεί ήδη στην αρχή της εκστρατείας από τους Έλληνες στη Λήμνο, αποστέλλεται κατά το δέκατο έτος του πόλεμου ο Οδυσσέας μαζί με τον γιο του Αχιλλέα, Νεοπτόλεμο, για να πείσουν τον ήρωα να έρθει με τα όπλα του στην Τροία. Εκείνος αρνείται, αλλά, τη στιγμή που καταλαμβάνεται από κρίση, ο Νεοπτόλεμος καταφέρνει να γίνει κάτοχος των τόξων. Στη συνέχεια ο Οδυσσέας πείθει με τα λόγια του τον Νεοπτόλεμο να του παραδώσει τα τόξα. Όταν συνέρχεται ο Φιλοκτήτης από την κρίση, ο Νεοπτόλεμος του δίνει πίσω τα όπλα του, συγκινημένος από τις συμφορές του. Το δράμα φτάνει σε αδιέξοδο, την κατάλληλη στιγμή όμως επέρχεται η λύση με τον από μηχανής θεό. Εμφανίζεται ο Ηρακλής από τους ουρανούς και πείθει τον Φιλοκτήτη να πάει στην Τροία για να εκπληρωθεί το θέλημα του Δία.

ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΜΕΡΟΣ ΜΕ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ΠΟΥ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ:

Οδυσσέας: ΣΤΕΛΙΟΣ ΒΟΚΟΒΙΤΣ

Νεοπτόλεμος: ΤΡΥΦΩΝ ΚΑΡΑΤΖΑΣ

Ναύτες: ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΝΔΡΕΟΠΟΥΛΟΣ, ΘΑΝΟΣ ΓΡΑΜΕΝΟΣ

Φιλοκτήτης: ΘΑΝΟΣ ΚΩΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

Έμπορος: ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ

Ηρακλής: ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΒΑΦΙΑΣ

Μετάφραση: ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΡΥΠΑΡΗΣ - Ραδιοσκηνοθεσία: ΜΗΝΑΣ ΧΡΗΣΤΙΔΗΣ

ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΗ 1963

Η ΕΓΩΙΣΤΡΙΑ ΤΟΥ ΝΤΑΡΙΟ ΝΙΚΟΝΤΕΜΙ

Ο Dario Niccodemi (Livorno, Italy, 1874 – Rome, Italy, 1934) ήταν Ιταλός συγγραφέας. Γνωστότερό του έργο είναι "η εχθρά".






Το έργο του "Η εγωίστρια", που σας παρουσιάζουμε σήμερα αγαπητοί ακροατές, έχει μια περίεργη υπόθεση, είναι λίγο μελό, η εποχή του είναι λίγο μακριά μας, αλλά οι ερμηνείες και οι αδροί χαρακτήρες γρήγορα θα σας παρασύρουν. Η σχέση του Ανδρέα Μπάρκουλη με τη Τζένη Ρουσσέα σ' αυτό το έργο δεν είναι αυτή που θα περίμενε κάποιος. Είναι μάννα και γιος. Απολαύστε τους σε ρεσιτάλ ερμηνείας.

Θα ξαφνιαστείτε από την κατάχρηση του πληθυντικού της ευγενείας  στους διαλόγους που θα ακούσετε, και θα ερμηνεύσετε την υιοθέτησή του και στη ελληνική γλώσσα το 19ο αιώνα. Στα ελληνικά απευθυνόμασταν πάντα στον ενικό ακόμα και στα πιο σπουδαία και σεβαστά πρόσωπα (ελθέ και σκήνωσον, δος, άφες ημίν, -στο Θεό, χαίρε Νύμφη - Αυτοκράτωρ, Καίσαρ). Μέσα από την επιρροή της ευρωπαϊκής κουλτούρας -και δη της γαλλικής- εκόπιασε και στα ελληνικά ο πληθυντικός της ευγενείας και μπορούμε και μεις τώρα να λέμε "Κύριε Σαμιωτάκη, γυρίσααατεεε;"  και δεν διαννοούμαστε να ζητήσουμε άδεια από τον διευθυντή μας στον ενικό ("κύριε υπουργέ μου δίνεις μια τριήμερη σε παρακαλώ;").Περισσότερες πληροφορίες ΕΔΩ.

Παίζουν οι ηθοποιοί: Τζένη Ρουσσέα, Ανδρέας Μπάρκουλης, Γιώργος Χριστόπουλος, Καίτη Χρονοπούλου, Θεόδωρος Συριώτης, Ρίτα Μουσούρη, Σταύρος Ρωμανός, Κατερίνα Χέλμη, Γιώργος Σαντοριναίος, Αλίκη Γκούμα, Γρηγόρης Βαφιάς,

Καλή Ακρόαση

Ο ΚΑΤΑ ΦΑΝΤΑΣΙΑΝ ΑΣΘΕΝΗΣ,του Μολιερου

 “Ο κατά φαντασιαν ασθενής” είναι το τελευταίο έργο του Μολιερου. Πρωτοπαίχτηκε στις 10 Φεβρουαρίου του 1673, μεσα στις Αποκριες. Στην τέταρτη κιόλας παράσταση του ο Μολιέρος, που έπαιζε το ρολό του Αργκαν, επαθε πάνω στην σκηνή μια αιμοπτυση. Τον μετέφεραν βιαστικά στο σπίτι του, κι εκεί ξεψύχησε ύστερα από λίγες ώρες.

Συχνά έχει ειπωθεί πως οι κωμωδίες του Μολιέρου-τουλάχιστον οι καλύτερες ανάμεσα τους-έχουν ένα βάθος δραματικό.”Ο κατά φαντασιαν ασθενής” αποκτά την σημασία αυτή για ένα πρόσθετο λόγο: κουρασμένος από μια μακροχρόνια πάλη με την αρρώστια του ο ποιητής, χωρίς να έχει χάσει την καλοκάγαθη μακροθυμία του, βάζει στα στόματα των ηρώων του ένα τελευταίο σχόλιο για το προσωπικό του δράμα. Διακόπτει για μια στιγμή την ξεγνοιασιά της κωμωδίας και μας δείχνει το πρόσωπο του, φωτισμένο από ένα χαμόγελο μελαγχολικό.

Η μελέτη του κεντρικού χαρακτήρα έχει δώσει λαβή σε διχογνωμίες. Τι ακριβώς είναι ο κ.Αργκαν ; Είναι άραγε ένας υποχόνδριος, ένας άνθρωπος που κατατρύχεται από την ψύχωση της αρρώστιας και που γίνεται γελοίος, όχι μονό από τις υπερβολές του αλλά και γιατί, αντίθετα από ότι ο ίδιος ισχυρίζεται,έχει μια σπάνια υγεία; Με αλλά λόγια, είναι αυτό που ο τίτλος λέει, ένας “κατά φαντασιαν” άρρωστος; ή μήπως –κι αυτό υποστηρίζεται από τους νεώτερους μελετητές- ο Αργκαν δεν είναι παρά ένας εγωιστής που θέλει να τον περιποιούνται και να απασχολούνται με αυτόν, όπως ο ίδιος απασχολείται αποκλειστικά και μόνο με τον εαυτό του;

Απολαυστική η ερμηνεία του Κώστα Ρηγόπουλου ως πρωταγωνιστή, ενώ τους υπόλοιπους ρόλους ερμηνεύουν οι: Κλεο Σκουλουδη, Ζωη Ρηγοπουλου, Φραγκουλης Φραγκουλης, Δημητρης Γεννηματας, Τζενη Σαμπανη, Γιωργος Κυριτσης, Κωστας Σιμενος, Ειρηνη Μαρκογιαννη και Κωστας Καστανας, σε σκηνοθεσια Κωστη Τσιανου.

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΡΜΕΝΗ

Γιώργος Αρμένης

Ο Γιώργος Αρμένης γεννήθηκε στην Κληματιά Ιωαννίνων. Ήρθε στην Αθήνα τη δεκαετία του '50. Δούλεψε σε διάφορες δουλειές για να επιβιώσει. Tο '67 πέτυχε στη Σχολή του Θεάτρου Tέχνης Kαρόλου Kουν, από όπου και αποφοίτησε το '70. Eρμήνευσε πολλά κλασικά και σύγχρονα έργα.

Έγραψε για το θέατρο τα έργα: Πρόβα, Mαντζουράνα, Tο σόι, Λήσταρχος Nταβέλης, Bασικά με λεν Θανάση, O θείος ο Σάκης και το κόμμα, Tέσσερα πρόσωπα κι ο Θεός απ' έξω. Tα μονόπρακτα: Aύριο πάλι, Aκάλυπτοι χώροι, Nυχτερινό μελό· δύο παιδικά: O Tζιτζιρής, Λάκης ο αρχηγός.

Για την τηλεόραση έγραψε: Mέσα απ' το πλήθος, O θείος μας ο Mίμης, Xαίρε Tάσο Kαρατάσο, Tο σόι μας, Mικρές διαδρομές και ένα μέρος από το Σιγά, η πατρίδα κοιμάται. Eίναι ένας απ' τους κληρονόμους του Θεάτρου Tέχνης, που όρισε ο δάσκαλός του Kάρολος Kουν

Παίζουν οι ηθοποιοί: Φίλιππος Σοφιανός, Χρυσούλα Διαβάτη, Νόνη Ιωαννίδου, Χρήστος Καλαβρούζος, Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος,