ΤΟ ΔΙΠΛΑΝΟ ΚΡΕΒΑΤΙ του Μανώλη Κορρέ

ΑΛΕΚΟΣ ΣΑΚΕΛΑΡΙΟΣ 9-1-1981: "Όλο το έργο εξελίσσεται σε έναν άθλιο θάλαμο κάποιου λαϊκού νοσοκομείου. Τί τρυφερότητα , τί ευαισθησία , τί αγανάκτηση , τί γέλιο και τί δάκρυ , κατάφερε να συγκεντρώσει μέσα σε αυτόν τον θάλαμο ο έμπειρος συγγραφέας. Κάθε κρεβάτι και καημός , σπαρακτικές τραγωδίες , καθημερινές που σου φέρνουν δάκρυα στα μάτια και σου τα στεγνώνει αμέσως το γέλιο , που με τόση μαεστρία είναι σκπορπισμένο εδώ και εκεί."

Η ΧΗΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΓΩ των Norman Barasch & Carroll Moore

Send Me No Flowers-1960

Ένας ψυχαναγκαστικός ακούει κατά λάθος μια συνομιλία του γιατρού του για τον επικείμενο θάνατο ενός ασθενή.
Πιστεύοντας ότι ο άτυχος άνδρας είναι ο ίδιος, ζητά την βοήθεια του φίλου και γείτονα, προκειμένου να βρεθεί ο κατάλληλος υποψήφιος που θα τον αντικαταστήσει στα συζυγικά του καθήκοντα μετά τον θάνατό του!
Ο γείτονας του όμως δεν είναι και μεγάλη βοήθεια καθώς αντιμετωπίζει την απώλεια του φίλου του με συνεχόμενα martinis ...

Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας και η Μάρω Κοντού, αποτέλεσαν ένα από τα πιο πετυχημένα θεατρικά και κινηματογραφικά ζευγάρια.

ΠΑΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ΠΟΥ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ: ΠΕΤΡΟΣ ΛΕΩΚΡΑΤΗΣ: Γείτονας, ΜΑΡΩ ΚΟΝΤΟΥ: Judy Kimball, ΛΑΜΠΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ: George Kimball, ΑΛΕΚΟΣ ΤΖΑΝΕΤΑΚΟΣ: Vito, ΔΗΜΟΣ ΣΤΑΡΕΝΙΟΣ: Dr. Ralph Morrissey, ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΡΑΣΙΒΑΝΟΠΟΥΛΟΣ: Bert Power, ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ: Arnold Nash, ΑΝΤΡΕΑΣ ΡΙΚΑΚΗΣ: α' περαστικός, ΣΠΥΡΟΣ ΚΑΜΠΑΝΗΣ: β' περαστικός, ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΟΞΑΡΑΣ: Akins (son), ΚΑΙΤΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ: Lolita

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΚΩΣΤΑΣ ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΠΟΥΧΛΗΣ
ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΗ 1964

Ευχαριστούμε τον Γιάννη Χ από την Θεσ/κη τόσο για το έργο όσο και για το κείμενο.

Η ΝΙΚΗ ΤΗΣ ΛΟΥΛΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗ

Το θεατρικό που αναρτούμε σήμερα αποτελεί ένα σημαντικό σταθμό στην εργογραφία της Λούλας Αναγνωστάκη,μιας από τις σπουδαιότερες φωνές της μεταπολιτευτικής ελληνικής δραματουργίας.

Η κριτική της εποχής αναγνώρισε στην "Νίκη" ένα οριακό κείμενο που συνδέει το νεοελληνικό βίωμα με τον μοντερνισμό και στο οποίο η έννοια του ξένου αναγνωρίζεται στο επίπεδο ενός προσώπου,μιας οικογένειας,μιας τάξης,μιας χώρας।

Το έργο εκτυλίσσεται σε ένα γερμανικό βιομηχανικό προάστιο όπου καταλήγει μια βασανισμένη ελληνική οικογένεια με συσσωρευμένες τις ατομικές και συλλογικές δοκιμασίες στις αποσκευές της. Το οδοιπορικό αυτής της οικογένειας ξεκινά από τον γενέθλιο τόπο της ορεινής μακεδονικής γης για να καταλήξει στην Γερμανία του '60. Οι διάλογοι είναι αφαιρετικοί,ενώ οι μονόλογοι διατηρούν μια ποιητική απόχρωση ,καθώς το παρελθόν συνδέεται και συγχέεται με το παρόν.

Η Λούλα Αναγνωστάκη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη.Εμφανίστηκε στο θέατρο το 1965 με την τριλογία της Πόλης ("Η διανυκτέρευση", "Η πόλη", "Η παρέλαση"), που παρουσίασε σε ενιαία παράσταση στο Θέατρο Τέχνης ο Κάρολος Κουν. 

Το Φεβρουάριο του 1967 ανέβηκε από το Εθνικό Θέατρο το τρίπρακτο έργο της "Η συναναστροφή", σε σκηνοθεσία Λεωνίδα Τριβιζά. Ακολούθησαν: "Αντόνιο ή το Μήνυμα" (1972), "Η νίκη" (1978), "Η κασέτα" (1982), "Ο ήχος του όπλου" (1987), όλα από το Θέατρο Τέχνης, σε σκηνοθεσία Κάρολου Κουν. Το 1990 ο θίασος Τζένης Καρέζη - Κώστα Καζάκου παρουσίασε το έργο "Διαμάντια και μπλουζ", σε σκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασιλείου. Το 1995 ανέβηκε το "Ταξίδι μακριά" από το Θέατρο Τέχνης, σε σκηνοθεσία Μίμη Κουγιουμτζή. Το 1998 το μονόπρακτο "Ο ουρανός κατακόκκινος" από το Εθνικό Θέατρο, σε σκηνοθεσία Βίκτορα Αρδίττη και το 2003 το έργο "Σ' εσάς που με ακούτε" από τη Νέα Σκηνή, σε σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζή. 

Τα έργα της Λούλας Αναγνωστάκη έχουν επίσης παρουσιαστεί από Αθηναϊκούς θιάσους και Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα, καθώς και στο εξωτερικό (Γαλλία, Ιταλία, Αγγλία, Γερμανία, Κύπρο, Ισπανία, ΗΠΑ). 

Δημιουργός μιας ιδιαίτερης γραφής, η Λούλα Αναγνωστάκη αποτύπωσε στα έργα της το εσωτερικό τοπίο του σύγχρονου Έλληνα και τις μεταβολές του υπό την επίδραση της Ιστορίας. Πραγματεύτηκε τα σημαντικότερα θέματα της μεταπολεμικής περιόδου στη χώρα μας, όπως το τραύμα, η ενοχή, η μοναξιά, η ήττα. Παρακολουθώντας την εξέλιξη της νεοελληνικής κοινωνίας και μετά τη μεταπολίτευση, πραγματεύεται τον εγκλωβισμό των ανθρώπων και των κοινωνιών, τα αδιέξοδα του σύγχρονου κόσμου, τη μοναξιά, την έλλειψη επικοινωνίας και το αίσθημα ασφυξίας του ατόμου. Βαδίζει το δικό της δημιουργικό, μοναχικό δρόμο, επενδύοντας ιδιαιτέρως στη μουσική διάσταση του λόγου της, που ενισχύει τη δραματικότητα και την εμβέλειά του. 

Παντρεμένη με το συγγραφέα και καθηγητή Ψυχιατρικής Γιώργο Χειμωνά και μητέρα του συγγραφέα Θανάση Χειμωνά.

Για το ραδιόφωνο: Η ηχογράφηση έγινε το 1987 σε σκηνοθεσία Γιώργου Μιχαηλίδη

Ερμηνεύουν οι ηθοποιοί: Ηλίας Ασπρούδης, Τζένη Καλύβα, Έρση Μαλικενζου, Μαρίκα Τζιραλίδου, Μηνάς Χατζησάββας, Κώστας Πανουργιάς, Ζαχαρίας Ρόχας

 

Η ΣΟΝΑΤΑ ΤΟΥ ΣΕΛΗΝΟΦΩΤΟΣ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟΥ

"Τέσσερις μόνο μέρες χρειάστηκαν στον Γιάννη Ρίτσο για να ολοκληρώσει τη σύνθεση:
Η σονάτα του σεληνόφωτος
Από τις 14 έως τις 17 Ιουνίου του 1956, σχεδόν απνευστί, ο ποιητής δημιουργεί το σπουδαιότερο ίσως έργο του... Όταν τη γράφει, ο Γιάννης Ρίτσος είναι 47 ετών. Έχει καταδυθεί στον πυρήνα της ύπαρξης και γνωρίζει:

Καθένας μονάχος πορεύεται στον έρωτα,
μονάχος στη δόξα και στο θάνατο.

Η πρώτη επαφή με τούτο το μακροσκελές ποίημα που περισσότερο μοιάζει με αφήγηση και λιγότερο με τα συνήθη ποιήματα ήταν στα σχολικά χρόνια. Σε μιαν εκδήλωση, τα Σάββατα της Ποίησης, κάποιος ακαδημαϊκός της πόλης μου, είχε διαβάσει ένα απόσπασμα. Με μάγεψαν από την πρώτη στιγμή οι στίχοι από το έργο του Ρίτσου. Αργότερα, ψάχνοντας ανακάλυψα την απαγγελία του Ρίτσου και μόλις πριν μερικά χρόνια βρέθηκε στα χέρια μου η απαγγελία της Μελίνας Μερκούρη.

Η Μελίνα Μερκούρη, είναι από τις θεατρικές εκείνες παρουσίες που δεν μπορείς να πεις ότι υπάρχουν αντιπροσωπευτικά δείγματα του εύρους του ταλέντου της. Ελάχιστες ραδιοφωνικές ηχογραφήσεις, μεταξύ αυτών κι η  εξαιρετική της ερμηνεία σαν Μπλανς στο Λεωφορείον ο Πόθος, καθώς και αρκετές κινηματογραφικές ταινίες είναι ό,τι έχει απομείνει από την υποκριτική καριέρα. Αστή στην καταγωγή, δυναμική και παθιασμένη με ό,τι καταπιανόταν κατόρθωνε να ασκεί εξαιρετική γοητεία ακόμη και σ’ όσους δεν συμφωνούσαν μαζί της. Σωστή ντίβα, αληθινή σταρ (με την καλή έννοια) κατόρθωνε να στρέφει τα φώτα της δημοσιότητας στο μέρος που εκείνη ήθελε να φωτίσει. Έξω κ πέρα από κάθε πολιτική απόχρωση, οφείλουμε να της αναγνωρίσουμε την σπουδαιότητα της καθιέρωση του θεσμού των περιφερειακών θεάτρων, θεσμού που έδωσε πνοή και ζωντάνια στις επαρχιακές πόλεις.  

Η Μελίνα Μερκούρη για λογαριασμό του Τρίτου Προγράμματος είχε ηχογραφήσει στο σπίτι της, κάτι το οποίο μπορείτε να αντιληφθείτε ακούγοντας προσεκτικά το αρχείο, τη Σονάτα του Σεληνόφωτος, του Γ. Ρίτσου. Κι είναι εξαιρετική στην απαγγελία τούτη, γιατί ώριμη πια και με τη στόφα της πείρας που σου χαρίζει ο χρόνος στο πέρασμά του κατορθώνει με απλό, λιτό τρόπο κι απόλυτα εσωτερικό ρυθμό να γίνει η ηλικιωμένη γυναίκα, ντυμένη στα μαύρα, που μιλάει σ' έναν νέο…

 Σείριος

Η ΣΙΩΠΗ ΤΗΣ ΝΑΤΑΛΙ ΣΑΡΟΤ

Nathalie Sarraute - Le Silence 1964 (theatre)

Η Nathalie Sarraute θεωρείται μια πρωτοπόρος των σύγχρονων γαλλικών γραμμάτων. Ήταν η πρώτη που άνοιξε το δρόμο για το αφηρημένο μυθιστόρημα και έγινε πρόδρομος και οδηγός του νέου μυθιστορήματος.

Χρονολογία Ηχογράφησης, 24 Μαρτίου 1983
Πρώτη εκπομπή: 1 Απριλίου 1983

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Βασίλης Παπαβασιλείου,
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Ειρήνη Λεβίδη,

Παίζουν οι ηθοποιοί: Λευτέρης Βογιατζής, Μελίνα Μποτέλη, Ράνια Οικονομίδου,Σμαράγδα Σμυρναίου, Νίκος Τσιλούνης, Τάσος Μπαντής, Αννα Κοκκίνου.

 

Ο ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΤΟΥ ΡΕΞ ΣΤΟΥΤ

Το σημερινό έργο μας είναι αστυνομικό. Η ιστορία του εξελίσσεται στη Νέα Υόρκη. Αν κι όχι γνωστό έργο, είναι αρκετά ενδιαφέρον, ακολουθώντας πιστά τα δεδομένα του αστυνομικού μυθιστορήματος. Η υπόθεση παραπέμπει στα κλασικά φιλμ νουάρ. Ένας ιδιωτικός αστυνομικός, ο βοηθός του και μία περίεργη υπόθεση… Και βέβαια μία όμορφη γυναίκα. Έχουμε να κάνουμε λοιπόν με μία σφιχτοδεμένη ιστορία που θα κρατάει το ενδιαφέρον, αλλά και με μία πολύ καλή ραδιοφωνική εκδοχή, απόλυτα ατμοσφαιρική και μάλιστα με δύο σημαντικούς ηθοποιούς μας, τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ και τον Γιάννη Φέρτη. Καλή ακρόαση.

ΥΠΟΘΕΣΗ«… - Τέσσερις μέρες αργότερα έμαθα πως ο θείος μου αυτοκτόνησε. Γνωρίζοντας τη ψυχική του κατάσταση, όταν το πληροφορήθηκα δεν ενδιαφέρθηκα ιδιαίτερα για το διάβημά του.
- Και ενδιαφέρεστε τώρα;
- Μάλιστα.
- Γιατί ερευνάτε μετά από ένα χρόνο την υπόθεση.
- Γιατί ο θείος μου δεν πέθανε. Δεν είναι νεκρός, τον είδα την περασμένη εβδομάδα εδώ, στη Νέα Υόρκη… Ζωντανό! … »

Ο Πωλ Νίντερ είναι μέτοχος ενός οίκου μόδας και σχεδιαστής. Ζει με την ανιψιά του, την Σίνθια. Είναι ερωτευμένος με τη γυναίκα του συνέταιρού του. Όταν αυτή πεθαίνει αυτός αυτοκτονεί… Ωστόσο, έπειτα από ένα χρόνο εμφανίζεται ξανά στη πόλη. Η Σίνθια απευθύνεται σε έναν ιδιωτικό αστυνομικό για να επιλύσει το μυστήριο. Μία σειρά από ξαφνικούς θανάτους και δολοφονίες περιπλέκουν περισσότερο την υπόθεση…

ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ
Πρώτη μετάδοση 12.6.1981
ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΗ ΔΙΑΣΚΕΥΗ: Ντίνος Ταξιάρχης
ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ιάκωβος Δρόσος
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Μανώλης Μαυρομάτης
ΠΑΙΖΟΥΝ: Δημήτρης Παπαμιχαήλ, Γιάννης Φέρτης, Γιώργος Μοσχίδης, Ρένα Βενιέρη, Νίκος Παγκράτης, Δημήτρης Αρώνης, Γιάννης Λιακάκος, Κατερίνα Μπούρλου
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: ι ώρα και 16 λεπτά

Ευχαριστούμε πολύ τον NikosPs για το κείμενο και τον Γιάννη Χ από την Θεσσαλονίκη για το έργο.

Η ΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΚΟΥΡΤΗ

Έτος: 2006
Σκηνοθέτης: Γιώργος Σκούρτης
Συγγραφέας: Γιώργος Σκούρτης



Ηθοποιοί: Κωνσταντίνος Σταρίδας , Αθηνά Αλεξοπούλου , Κώστας Κακκαβάς, Έρση Μαλικένζου
...................Με πρόσχημα μια αγγελία, για την πώληση μιας γάτας, τέσσερις άγνωστοι μεταξύ τους συναντιούνται ένα κρύο απόγευμα. Η γάτα μπορεί να μην εμφανίστηκε ποτέ, στάθηκε όμως η αφορμή για να αποκαλύψουν τι κρύβει η μοναχική τους ψυχή, να ειπωθούν αλήθειες όσο κι αν πολλές φορές επιθυμείς να ακούσεις ένα ψέμα …

Τό έργο προέρχεται από καταγραφή σε βίντεο της εκπομπής ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΜΟΝΟΠΡΑΚΤΑ και προβλήθηκε στην ΕΤ-1 το 2006.
Η σειρά τα «ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΜΟΝΟΠΡΑΚΤΑ» παρουσιάζει έργα των σημαντικότερων Ελλήνων συγγραφέων, γυρισμένα ειδικά για την τηλεόραση, μέσα από τη σύγχρονη ματιά σπουδαίων Θεατρικών Σκηνοθετών, με τη συμμετοχή νέων και παλαιών καταξιωμένων ηθοποιών.

ΟΙ ΧΑΡΕΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ, του Philippe Heriat

Η Κυβέλη (Ανδριανού) φέρει τον τίτλο της «μεγάλης κυρίας» του θεάτρου κι είναι εκείνη που έχει ενσαρκώσει  με ιδιαίτερη επιτυχία (καθώς λένε)  τις ηρωίδες των έργων του Γρηγορίου Ξενόπουλου. Είναι γνωστό (*), άλλωστε, ότι ο Ξενόπουλος έγραψε αρκετά έργα έχοντας στο νου του ως ηρωίδα που πρόκειται να τα ενσαρκώσει την Κυβέλη. Κι ομολογουμένως, αν είχες την τύχη να  ακούσεις «Το μυστικό της Κοντέσας Βαλέραινας», έργο στο οποίο κρατάει τον ομώνυμο ρόλο, θα καταλάβεις ότι δύσκολα μπορεί να βρεθεί άλλη ηθοποιός στην οποία θα ταιριάξει ο ρόλος τόσο καλά. Η ερμηνεία της Άννας Συνοδινού (Εθνικό Θέατρο, 1992) ίσως είναι η μοναδική που μπορεί να σταθεί επάξια δίπλα σε αυτή της Κυβέλης.

Ψάχνοντας να βρεις στοιχεία για τούτη την προσωπικότητα πέφτεις πάνω σε αντικρουόμενες πληροφορίες, οι περισσότερες των οποίων ενέχουν διαπροσωπικές διενέξεις. Θα ήταν γι’ αυτό, μάλλον, ορθότερο να αντιληφθούμε τη σκηνική πορεία της, στο πλαίσιο ενός παλιότερου σχήματος θιασαρχικής οργάνωσης και προβολής, που εκτεινόταν με κέντρο το πρόσωπο της ηθοποιού – πρωταγωνίστριας. Ένας παράγοντας που καθόριζε αποφασιστικά την τηρουμένη στάση των ηθοποιών εκείνης της γενιάς (εκτός από το υποκριτικό ταλέντο) ήταν κι η τάση για βεντετισμό («πρωταγωνισμό»). Έτσι πολλές φορές η Κυβέλη τοποθετούσε τη γοητεία της ψηλότερα από την αντικειμενική αποτίμηση της προσφοράς της.

Αυτό εξηγεί ίσως το γιατί το ταλέντο της μεγάλης Κυβέλης δυσκολεύτηκε τόσο πολύ να ενταχτεί στα νεωτερικά θεατρικά αιτήματα που απαιτούσαν, μετά τον Πόλεμο, την ενσωμάτωση του ταλέντου της σε συλλογικές προσπάθειες και σε ανήσυχες αναζητήσεις ρεπερτορίου.

Στο σημερινό έργο «Οι χαρές της Οικογένειας» του Philippe Hériat  η Κυβέλη πιστή σε όσα περιγράψαμε παραπάνω δείχνει μέχρι τέλους ποιος κρατάει τα ηνία του έργου. Το έργο παρότι είναι γραμμένο στις αρχές του περασμένου αιώνα παραμένει σύγχρονο κ πάντα επίκαιρο. Τούτη ήταν η μεγαλύτερη έκπληξή μου, όταν το άκουσα για πρώτη φορά. Η ηχογράφηση του έργου έγινε το 1962 και συμμετέχουν, εκτός της Κυβέλης, η Δ. Διαμαντίδου, η Ν. Μαρσέλου, Α. Παϊζη, Ν. Αγγελίδου, Μ. Χρηστίδης, Τ. Βανδής, Κ. Αναλυτή, Δ. Νικολαϊδης, Στ. Ξενίδης.  

(*)  Η ίδια η Κυβέλη σε συνέντευξή της είχε αποκαλύψει τη σχέση μου τη συνέδεε με τον Γρ. Ξενόπουλο.

ΥΓ. Κάνοντας ΚΛΙΚ ΕΔΩ, μπορείτε να δείτε μιαν παλιότερη ανάρτηση για την Κυβέλη.

Καλές Ακροάσεις

Σείριος