Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΑΚΟΥ ΤΟΥ ΑΡΘΟΥΡ ΜΙΛΕΡ

Υπόθεση: Ο Γουίλλυ Λόμαν, ο εμποράκος, μένει χωρίς δουλειά στα γεράματά του και και θεωρεί ότι για τους άλλους θα είναι ένας αποτυχημένος. Σε πλήρες αδιέξοδο και πριν δώσει τέλος στη ζωή του αναπολεί τη ζωή του και εκτείθεται στην οικογένειά του. Μέσα από τις στιγμές της ζωής του η καπιταλιστική κοινωνία και το λεγόμενο Αμερικάνικο όνειρο γίνονται φύλο και φτερό από την πένα του Μίλερ. Η οικογένεια Λόμαν -και ολόκληρη η μικροαστική τάξη- συνθλίβεται από τον καπιταλισμό και οι ακροατές συχνά ενοχλούνται και νιώθουν άβολα συνειδητοποιώντας πόσο κοντά είναι στους πρωταγωνιστές και πόσο δύσκολη είναι η επιβίωση στην κοινωνία της αγοράς.
ο "Θάνατος του Εμποράκου", απόηχος της προσωπικής εμπειρίας του Μίλερ από την οικονομική καταστροφή του πατέρα του, στηρίζεται στον εμβληματικό χαρακτήρα του Γουίλι Λόμαν, ο οποίος δεν έχει την επιτυχία που περιμένει από αυτόν ο κοινωνικός του περίγυρος, καθώς απολύεται κι αρχίζει να στοιχειώνεται από αναμνήσεις του παρελθόντος.
Η απόφασή του να αυτοκτονήσει με το αυτοκίνητό του, έτσι ώστε η οικογένειά του να καρπωθεί τα χρήματα της ασφάλειας δίχασε τους κριτικούς οι οποίοι διαφωνούσαν αν η πράξη αυτή του κεντρικού ήρωα ήταν μια πράξη δειλίας ή μια αυτοθυσία στο βωμό του Αμερικάνικου Ονείρου, το οποίο αποδεικνύεται ένα ψέμα, διαφωνώντας ουσιαστικά με την πραγματική φύση της τραγωδίας και τη σύγκριση σε τραγικότητα του "ανθρωπάκου" Λόμαν με αρχέτυπα του αρχαίου δράματος. Ο Μίλερ απάντησε στις κριτικές αυτές ότι ήθελε να υπογραμμίσει πως η τραγικότητα ενός ήρωα έγκειται στο κατά πόσο είναι πρόθυμος να θυσιαστεί για να προστατέψει την προσωπική του αξιοπρέπεια, κάτι που έκανε ο Λόμαν.
Παίζουν οι: Γιάννης Αργύρης, Μαρία Σκούντζου, Δημήτρης Παπαγιάννης, Κώστας Δίπλαρος, Νίκος Χήτας, Έφη Ροδίτη,  Λάμπρος Κοτσίρης, Λευτέρης Λουκαδής, Θόδωρος Δημήτριεφ, Γιώργος Γεωγλερής, Σοφία Χάνου, Φωτεινή Φιλοσόφου, Μάλαμα Αργυροπούλου. Ραδιοσκηνοθεσία: Θεόφιλος Ζαμάνης.

«Ο Θάνατος του Εμποράκου» ανέβηκε για πρώτη φορά στο Broadway το 1949 και χάρισε στον Μίλλερ παγκόσμια τελευταία φορά μάλιστα, το 1999, απέσπασε το βραβείο Τόνι καλύτερης αναβίωσης έργου. Ο ίδιος ο Μίλλερ δήλωσε τότε: «Η τρομοκρατία σήμερα δεν άλλαξε και πολύ.Το έργο μου είναι επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε. Ο Εμποράκος είναι η τραγωδία ενός ανθρώπου που πίστεψε πως μόνο εκείνος δεν μπόρεσε να ικανοποιήσει τα κριτήρια που έθεσαν, για όλη την ανθρωπότητα, κάποιοι φρεσκοξυρισμένοι, άκαμπτοι κύριοι που παροικούν σήμερα την κορυφή των τηλεοπτικών επιχειρήσεων και των διαφημιστικών γραφείων».Στην Ελλάδα, το έργο ανέβηκε για πρώτη φορά το 1962 στο Θέατρο Τέχνης με τον Γιώργο Λαζάνη και τον Μίμη Κουγιουμτζή μια παράσταση που δεν είχαμε την τύχη να προλάβουμε. (Μαρτύρησα και την ηλικία μου) Από αυτές που είδαμε αργότερα, όλες καταπληκτικές, Μιχαλακόπουλος-Μαλικένζου, Καζάκος-Μπεμπεδέλη,Καρακατσάνης-Γρηγοριάδου ξεχωρίσαμε τον Λόμαν του Καζάκου και τη Λίντα της Γρηγοριάδου, και φυσικά την ερμηνεία του Ντάστιν Χόφμαν.Και θα θέλαμε πολύ να έχουμε απολαύσει και την ερμηνεία του Ντάνιελ Μπεντζάλι, του Μπράιαν Ντένεχι, του Ροντ Στάιγκερ...

Ένας από τους κορυφαίους Αμερικανούς θεατρικούς συγγραφείς, ο Άρθουρ Άσερ Μίλερ, (Arthur Asher Miller, γεννήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 1915 στη Νέα Υόρκη σε μια οικογένεια εβραϊκής καταγωγής και πέθανε στις 10 Φεβρουαρίου 2005 στο Κονέκτικατ. Αριστερός και άθεος ασκούσε με τα έργα του κριτική στις Ηνωμένες Πολιτείες, την κυβέρνηση και τον τρόπο ζωής των κατοίκων της, και εξέθετε τα ψεγάδια του λεγόμενου "Αμερικανικού ονείρου".Μαζί με τον Ευγένιο Ο'Νιλ και τον Τένεσι Ουίλιαμς ανανέωσαν το ύφος του αμερικανικού και του παγκόσμιου θεάτρου. O Ά. Μίλερ είναι διάσημος και σπουδαίος για έναν ακόμα λόγο. Το 1956, παντρεύτηκε (για δεύτερη φορά) την υπέροχη Μέριλιν Μονρό. O Νόρμαν Μέιλερ περιέγραψε γλαφυρότατα τη σχέση αυτή ως "τη στιγμή που το Μεγάλο Αμερικανικό Μυαλό συνάντησε το Μεγάλο Αμερικανικό Κορμί". Χώρισαν το 1961, ένα χρόνο πριν το θάνατο της Μονρό. Για τη Μέριλιν έχει δηλώσει ο ίδιος: "Ήταν μια γυναίκα στοιχειωμένη από τα φαντάσματα μιας δυστυχισμένης παιδικής ηλικίας, την οποία δεν κατάφερε να βάλει ποτέ πίσω της και να δει τον κόσμο σαν αναγεννημένη ενήλικη. [...] Ηταν η πιο δυστυχισμένη γυναίκα που γνώρισα ποτέ στη ζωή μου".

Ευχαριστούμε τον φίλο μας Γιώργο από τη Σύρο για την προσφορά της ηχογράφησης.