Την πατρίδαμ' έχασα,
έκλαψα και πόνεσα.
Λύουμαι κι αρόθυμο, όι όι
ν' ανασπάλω κι επορώ.
Μίαν κι άλλο 'σην ζωή μ'
σο πεγάδι μ' σην αυλή μ' .
Νέροπον ας έπινα, όι όι
και τ' ομμάτα μ' έπλυνα.
Τά ταφία μ' έχασα
ντ' έθαψα κι ενέσπαλα.
Τ' εμετέρτς αναστορώ, όι όι
και 'ς σο ψυόπο μ' κουβαλώ.
Εκκλησίας έρημα,
μοναστήρα ακάντηλα,
πόρτας και παράθυρα, όι όι
επέμναν ακρόνυχτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
τα σχόλια σας
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.