ΜΙΑ ΤΟΥ ΚΛΕΦΤΗ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΙΩΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ

Υπόθεση: Ένας δικηγόρος πηγαίνει στην Πάρο για να συναντήσει την ερωμένη του. Προσπαθώντας όμως να ξεφύγει από τον άνδρα της, που επιστρέφει απροειδοποίητα, μπαίνει στο δωμάτιο μιας καλόκαρδης κοπέλας, η οποία προσπαθεί να τον βοηθήσει, νομίζοντας ότι είναι κλέφτης. Όταν μαθαίνει την αλήθεια, θυμώνει και τον αποφεύγει ενώ αυτός σκαρφίζεται ένα κόλπο για να τη φέρει κοντά του.

Γυρίστηκε ταινία για το σινεμά το 1960 με τους Δημήτρη Χορν, Κάκια Αναλυτή, Διονύση Παπαγιαννόπουλος, Κώστα Ρηγόπουλο, Θόδωρο Μορίδη, Κατερίνα Χέλμη, Θανάση Βέγγο
Σκηνοθέτης: Δημήτρης Ιωαννόπουλος
Σενάριο: Δημήτρης Ιωαννόπουλος
Μουσική σύνθεση: Μίμης Πλέσσας
Συγγραφέας: Δημήτρης Ιωαννόπουλος

ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ: 1960 [1η ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ (ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ) Α΄ ΑΝΔΡΙΚΟΥ ΡΟΛΟΥ για τον Δημήτρης Χορν

Για το ραδιόφωνο

Παίζουν οι ηθοποιοί: Τζόλη Γαρμπή, Παμφύλη Σαντοριναίου, Κάτια Αναλυτή, Αλίκη Αλεξανδράκη, Ελένη Γαβριηλίδη, Γιώργος Τζαβέλλας, Δήμος Σταρένιος, Αννα Λόη, Γιώργος Γαβριηλίδης, Κώστας Ρηγόπουλος, Λουκιανός Ροζάν

Ο Δημήτρης Ιωαννόπουλος (1904- 1985) ήταν Έλληνας θεατρικός συγγραφέας, σκηνοθέτης και σεναριογράφος.

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές συνέχισε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών στη νομική. Λίγα χρόνια μετά την αποφοίτησή του ασχολήθηκε με το θέατρο σπουδάζοντας δραματική τέχνη. Αργότερα μετέβη στη Γερμανία στο Βερολίνο, σπουδάζοντας σκηνοθεσία. Με την επιστροφή του ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία, με τη συγγραφή θεατρικών έργων και ως σκηνοθέτης του θεάτρου. Μεταξύ των θεατρικών του έργων περιλαμβάνονται "Ο ατέλειωτος δρόμος", "Το παραμύθι της ευτυχίας", "Η πόρτα και το παράθυρο", "Ο γιόκας μας" κ.ά.

Την περίοδο 1938 - 1945 διετέλεσε διευθυντής του θεατρικού τμήματος του ΕΙΡ και την περίοδο 1948 - 1960 ανταποκριτής του ΕΙΡ στην έδρα του ΟΗΕ. Επίσης διετέλεσε και πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων

Από την κατοχή ασχολήθηκε επίσης και με το χώρο του ελληνικού κινηματογράφου επίσης ως σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Κινηματογραφικά έργα με δική του σκηνοθεσία και σενάριο ήταν "Η φωνή της καρδιάς" (1942), από το οποίο και έγινε περισσότερο γνωστός. Σημειώνεται ότι αυτή η ταινία ήταν και η πρώτη παραγωγή του Φιλ. Φίνου, αλλά και μία από τις πρώτες ελληνικές παραγωγές "μελό" με επαγγελματική σιγουριά. Άλλες ταινίες του ήταν "Η βίλα με τα νούφαρα" (1943), "Ο δρόμος με τις ακακίες" (1954), "Ο Φανούρης και το σόι του" (1957 - μόνο σκηνοθεσία), "Η μοίρα γράφει την ιστορία" (1957), "Μιά του κλέφτη ..." (1960) και "Στρατιώτες δίχως στολή" (1960).