ΒΙΟΧΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΜΑΤΕΣΗ

              

 

Σκηνοθεσία:

 Παύλος Μάτεσις

Μουσική επιμέλεια: Λένα Στάθη
Τεχνικός ηχογράφησης: Σίφης Σιγανός
Α΄Μετάδοση: 1.11.87
Διάρκεια: 97΄25΄΄

Παίζουν: Αντώνης Αντωνίου, Τζέση Παπουτσή, Μιχάλης Μητρούσης, Κώστας Τριανταφυλλόπουλος.

Το έργο προλογίζει ο συγγραφέας.

ΠΑΥΛΟΣ ΜΑΤΕΣΙΣ

Πριν από λίγες μέρες έφυγε από τη ζωή ένας από τους σημαντικότερους ανθρώπους της Ελληνικής και Παγκόσμιας διανόησης, ο συγγραφέας και μεταφραστής Παύλος Μάτεσις.

Την περασμένη Τρίτη το Τρίτο Πρόγραμμα 90,9 παρουσίασε ένα αφιέρωμα με μια κωμωδία σε δική του μετάφραση.

Σήμερα όμως θα έχουμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε ένα θεατρικό έργο του πρωτοποριακού Έλληνα δημιουργού το οποίο ηχογραφήθηκε και πρωτοπαρουσιάστηκε το 1987 στην Ελληνική Ραδιοφωνία: Το έργο «Βιοχημεία» που ο Μάτεσις έγραψε κατά την διάρκεια της δικτατορίας.

Το θεατρικό αυτό -που συμπτωματικά είχε προγραμματιστεί για σήμερα πριν το θάνατο του-, έχουμε την τύχη να προλογίζεται εδώ από τον ίδιο τον Μάτεσι, προσφέροντας μας μία κατατοπιστική εισαγωγή.

Σήμερα δεν θα επαναλάβουμε τα βιογραφικά του στοιχεία που σε πολλούς, φυσικά, είναι ήδη γνωστά. Είναι άλλωστε ιδιαίτερα απλό να τα αναζητήσει κανείς. Ή μάλλον οφείλει να τα αναζητήσει και κυρίως να ανατρέξει στο έργο του διότι η πολυσχιδής, πρωτοποριακή συγγραφική προσωπικότητα του Μάτεσι αποτελεί σπουδαίο σταθμό στην πνευματική ζωή.

Ας περιοριστούμε μόνο, επί τη ευκαιρία, να αναφερθούμε σε ένα κείμενο της θεατρολόγου Ειρήνης Μουντράκη: «Ο Παύλος Μάτεσις από το πρώτο του κιόλας έργο, το μονόπρακτο «Η τελετή» του 1967, ήταν ένας ώριμος και σταθερά προσανατολισμένος θεατρικός συγγραφέας. Με το θέατρό του ανανέωσε το δραματουργικό τοπίο, καταφέρνοντας να προσπεράσει και να υπονομεύσει την επικρατούσα ηθογραφία ενώ ταυτόχρονα οδήγησε τη θεατρική γραφή σε λύσεις που ξεπερνούσαν την επικρατούσα τεχνική.

Ο λόγος του (λόγος υψηλός) υπαγορεύεται από τη δράση ενώ κύριο συστατικό του θεάτρου του είναι ένα υπερρεαλιστικό - μεταφυσικό στοιχείο. Το θέατρο του Μάτεσι είναι βαθιά υπαρξιακό, ασυμβίβαστο και υπερήφανο μπροστά στην τραγικότητα της ζωής. Όσο για τους ήρωές του, διαθέτουν ένα μεγάλο μειονέκτημα: είναι μπροστά από την εποχή της δημιουργίας τους.»