ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ ΤΟΥ ΜΗΤΣΟΥ ΕΥΘΥΜΙΑΔΗ

Ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες θεατρικούς συγγραφείς, γεννήθηκε στην Αθήνα τον Δεκέμβριο του 1945 και σπούδασε νομικά στη Θεσσαλονίκη, που δεν τα τελείωσε ποτέ, γιατί, όπως έλεγε συχνά, «το έβαλα στα πόδια από τη σχολή για να μην αργήσω στο ραντεβού μου με τη λογοτεχνία» H πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο ταυτίστηκε με την επιτυχία. Hταν το 1975, όταν ο Kάρολος Kουν ανέβασε στο υπόγειο του Θεάτρου Tέχνης τους «Προστάτες», ένα σπονδυλωτό θέαμα πάνω στην ξενοκρατία και τις ρίζες της στην ελληνική ιστορία, γεμάτο μουσική και τραγούδια του Χρήστου Λεοντή. Ηταν φανερό ότι ο Μήτσος Ευθυμιάδης το είχε γράψει με έγνοια για την επαφή του με το πλατύ κοινό και με γνώση των κωδίκων των λαϊκών θεαμάτων (από τον μπερντέ του Καραγκιόζη μέχρι τα πανηγύρια). Mετά τους «Προστάτες» ακολούθησαν «O Φώντας» (1977-1978), «O Φονιάς» (1981-83), και «Πέρα από τη νύχτα» το 1997. Ασχολήθηκε με την σκηνοθεσία ανεβάζοντας στο θέατρο «Πολυθέαμα» των Ιωαννίνων τους «Εμιγκρέδες» του Μρόζεκ και τα «Περιμένοντας τον Γκοντό» και «Τέλος του παιχνιδιού» του Μπέκετ, έχει μεταφράσει Αριστοφάνη («Ιππείς») και Αισχύλο («Προμηθέας Δεσμώτης», ενω έχει γράψει και ένα μυθιστόρημα («Μοιραία σχέση»). Πιστός στο λαϊκό θέατρο, συμμετείχε και σε κείμενα επιθεώρησης, για την παράσταση του 1997 στο «Δελφινάριο» με τίτλο «Eλλην εξασθενής».

Προλογίζει ο Μήτσος ΕυθυμιάδηςΠΑΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ΠΟΥ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ:
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΤΑΛΕΙΦΟΣ - ΧΑΡΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ - ΘΟΔΩΡΑΣ ΚΟΥΤΡΑΣ - ΝΤΙΝΟΣ ΜΑΚΡΗΣ - ΘΕΜΗΣ ΜΑΝΕΣΗΣ- ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΤΣΑΦΟΥ - ΜΗΝΑΣ ΧΑΤΖΗΣΑΒΒΑΣ- ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΗΤΡΟΥΣΗΣ - ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΙΟΥΡΓΟΣ- ΒΑΡΒΑΡΑ ΜΑΥΡΟΜΑΤΗ - ΣΙΒΗ ΣΙΔΕΡΗ - ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΒΑΣΙΛΑΚΟΥ- ΚΩΣΤΗΣ ΣΦΥΡΙΚΙΔΗΣ- ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣ- ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΤΑΝΙΔΗΣ

ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΛΕΟΝΤΗΣ
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
ηχογράφηση 1984

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ

Μια φορά κι έναν καιρό στον τόπο τούτο το μικρό
ζούσαν κάτι φουκαράδες, οι ραγιάδες.
Κοτζαμπάσηδες πασάδες και σεβάσμιοι δεσποτάδες
κυβερνούσανε τη χώρα. Καληώρα.

Τη δεκάτη ο τσιφλικάς, δώστου κόψιμο ο πασάς
κι υπαγόρευε το ράσο: «Σφάξε με αγά μ’ ν’ αγιάσω».
Κοτζαμπάσηδες πασάδες και σεβάσμιοι δεσποτάδες
κυβερνούσανε τη χώρα. Καληώρα.

Κι έτσι οι τρεις από κοινού πίναν το αίμα του λαού
αφού τότε τσιφλικάδες ήσανε οι μπουρζουάδες.
Κοτζαμπάσηδες πασάδες και σεβάσμιοι δεσποτάδες
κυβερνούσανε τη χώρα. Καληώρα.