Η ΕΒΔΟΜΗ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ, του Ιάκωβου ΚΑΜΠΑΝΕΛΛΗ

Βαθιά συγκίνηση και θλίψη προκάλεσε σε όλους τους φίλους του θεάτρου και της Τέχνης γενικότερα η είδηση του θανάτου του "πατριάρχη του νεοελληνικού θεάτρου", Ιάκωβου Καμπανέλλη। Ο Καμπανέλλης γεννήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου του 1922 στη Νάξο και μεγάλωσε στην Αθήνα, όπου σπούδασε σχεδιαστής στη Σιβιτανίδειο Βιοτεχνική Σχολή। Στα χρόνια του πολέμου έμεινε κρατούμενος στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως Ες-Ες του Μαουτζχάουζεν, από τις αρχές του 1943 ως τον Μάη του 1945। Όταν επιστρέφει στην Αθήνα οι παραστάσεις του Θεάτρου Τέχνης του Καρόλου Κουν, τον χειμώνα του 1945-'46 τον συναρπάζουν, καθώς εκεί ανακαλύπτει τον εαυτό του και τον προορισμό του. Η έλλειψη απολυτηρίου του Γυμνασίου τον εμποδίζει να σπουδάσει ηθοποιός και, μην έχοντας άλλη λύση για να ανοίξει την κλειστή για αυτόν πόρτα του θεάτρου, επιχειρεί να γράψει. Πρώτη του παρουσία με το έργο “Χορός πάνω στα στάχια” που παίχτηκε από τον θίασο του Αδαμάντιου Λεμού το 1949,στο θέατρο Διονύσια στην Καλλιθέα. Θα ακολουθήσουν τα έργα "Η Έβδομη μέρα της Δημιουργίας "(1956-β σκηνή Εθνικού Θεάτρου), "Η Αυλή των θαυμάτων" (1957-Θέατρο Τέχνης), και "Η ηλικία της νύχτας" (1959-Θέατρο Τέχνης). Πρόκειται για μια τριλογία που εγκαινιάζει μια νέα, γνήσια ελληνική περίοδο στο νεοελληνικό θέατρο, χωρίς όμως να είναι αποκομμένη από την παράδοση. Είναι η συνέχειά της, ωριμότερη "ενηλικίωση" του Καμπανέλλη συντελείται μέσα στην τραγικότερη εικοσιπενταετία του νεότερου ελληνισμού. Ο συγγραφέας είναι ο τυπικός εκπρόσωπος της γενιάς του. Ακολούθησαν τα έργα: • Ο Γορίλας και η Ορτανσία - Θίασος Ε. Βεργή, 1959 • Παραμύθι χωρίς Όνομα - Νέο Θέατρο Βασ. Διαμαντόπουλου - Μαρ. Αλκαίου 1959-60 • Γειτονιά των αγγέλων - Θίασος Καρέζη, 1963-64 • Βίβα Ασπασία - Θίασος Καρέζη, 1966-67 • Οδυσσέα γύρισε σπίτι - Θέατρο Τέχνης, 1966-67 • Αποικία των τιμωρημένων - Πειραματικό Θέατρο Ριάλδη, 1970-71 • Ασπασία - Θίασος Καρέζη-Καζάκου, 1971-72 • Το μεγάλο μας τσίρκο - Θίασος Καρέζη-Καζάκου, 1972-73 • Το κουκί και το ρεβύθι - Θίασος Καρέζη-Καζάκου, 1974 • Ο εχθρός λαός - Θίασος Καρέζη-Καζάκου, 1975 • Πρόσωπα για βιολί και ορχήστρα - Θέατρο Τέχνης, 1976-77 • Τα τέσσερα πόδια του τραπεζιού - Θέατρο Τέχνης, 1978-79 • Ο μπαμπάς ο πόλεμος - Θέατρο Τέχνης, 1981 • Ο αόρατος Θίασος - Εθνικό Θέατρο, 1988 • Ο δρόμος περνά από μέσα - 1992 Έγραψε τα σενάρια των κινηματογραφικών ταινιών: "Στέλλα"(του Κακογιάννη), "Ο δράκος" (του Κούνδουρου), "Η αρπαγή της Περσεφόνης" (του Γρηγορίου), "Το κανόνι και αηδόνι" (των Ι και Γ Καμπανέλλη) και "Κορίτσια στον ήλιο" (του Γεωργιάδη). Επίσης συνέγραψε το βιβλίο "Μαουτχαουζεν" ένα χρονικό-ντοκουμέντο όπου περιγράφει την συγκλονιστική εμπειρία του από την περίοδο του εγκλεισμού στο ομώνυμο στρατόπεδο στην Κατοχή. Έργα του έχουν μεταφραστεί και παιχτεί σε Αγγλία, Γερμάνια, Αυστρία, Σουηδία, Ουγγαρία, Ρουμάνια και Βουλγαρία. Παράλληλα ασχολήθηκε και με την στιχουργική, σε συνεργασία με συνθέτες όπως ο Χατζιδάκις(Παραμύθι χωρίς όνομα), ο Θεοδωράκης(Μαουτχαουζεν) και ο Ν. Μαμαγκάκης (Ο κύκλος με την κιμωλία). Άσκησε και την δημοσιογραφία στις εφημερίδες Ελευθερία(1963-΄65), Ανένδοτος (1965-΄66) και από το 1975 στα Νέα. "Έφυγε" στις 29 Μαρτίου 2011, λίγες μέρες μετά τον θάνατο της γυναίκας του Νίκης. Σε μια πρώτη αποτίμηση του συνολικού έργου του Καμπανέλλη ο έγκριτος κριτικός του θεάτρου μας Κ. Γεωργουσόπουλος επισημαίνει: "Ο Καμπανέλλης με ένα έξοχο και άσφαλτο ένστικτο αφομοίωσε την πρακτική της παράδοσης, χειρίστηκε με ευστροφία τα δοκιμασμένα εργαλεία που του παρέδωσε η μαστορική του θεάτρου και οικοδόμησε ένα έργο στέρεο, γιατί από τη μια είχε την εγγύηση και τις προδιαγραφές της συντεχνίας και από την άλλη την ειλικρίνεια και την αμεσότητα της εμπειρίας. Είναι ευτύχημα ότι ο Καμπανέλλης προσήλθε ασπούδαχτος στο θέατρο διότι έτσι μπόρεσε να ξεφύγει από το σύμπλεγμα των κλασικών της εγκύκλιας παιδείας και από το σύμπλεγμα της Ευρώπης της ντόπιας διανόησης. Έφερε στο θέατρο τα υλικά, τα θέματα και τις μορφές που παρέπεμπαν στην βιογραφία του. Τα θέματα του αντλούνται από την αμεσότητα των προβλημάτων της κοινωνικής ζωής και οι πλοκές, απλές και ευθύγραμμες, έχουν ένα ευρύ φάσμα. Ο Καμπανέλλης δεν αρκείται στις τοιχογραφίες, δεν εξαντλείται στις περιγραφές. Δεν καταγράφει. Κάνει απογραφή και προβαίνει σε αποσβέσεις. Ο ρεαλισμός του είναι κριτικός και το θέατρο του έχει πρόθεση. Με καημό, βαθιά σημαδεμένος, όλο συμπόνια για τα πρόσωπα των έργων του, έτοιμος να κατανοήσει, όχι όμως και να παραβλέψει, ερμηνεύσει την εποχή του και τις καταστάσεις, όχι εποπτεύοντας αλλά μετέχοντας. Πίσω από τις δοσμένες καταστάσεις των έργων του υπάρχει, και μαζί τους εξηγείται, η ιστορική και κοινωνική ελληνική συγκυρία. Όταν έχεις την τελική σκηνή της "Έβδομης μέρας της Δημιουργίας", όταν έχεις την αγρύπνια της "Ηλικίας της Νύχτας", όταν έχεις ολόκληρη την "Αυλή των θαυμάτων", τότε έχεις ένα γνήσια λαϊκό θέατρο, δηλαδή ένα μεγάλο θέατρο. Και ο Καμπανέλλης μας πίστωσε με ένα τέτοιο θέατρο. Είμαστε χρεώστες". Σήμερα παρουσιάζουμε το πρώτο έργο αυτής της τριλογίας, την "Έβδομη μέρα της Δημιουργίας", το οποίο ηχογραφήθηκε για το ραδιόφωνο το 1987. Η σκηνοθεσία είναι του συγγραφέα-ο οποίος και προλογίζει το έργο. Ερμηνεύουν οι ηθοποιοί: Β. Παπαβασιλείου, Παπαδάκης, Αλκαίου, Δ. Λιγνάδης, Γ. Δεγαΐτης, Ε. Μαλικένζου, Α. Κουρή, Νικολόπουλος, Τ. Παλαντζίδης, Ε. Σουβατζή, Γ. Σταματάκης, Σταμάτης, Γ. Τσιτσόπουλος. Υπόθεση: Αναφέρεται στις αρχές της δεκαετίας του ’50, σε παλιά γειτονιά της Αθήνας. Ο Αλέξης παντρεύεται την αγαπημένη του Χριστίνα, η οποία ζη στον κόσμο της, συνδυάζοντας ανύπαρκτα πρόσωπα , με το παρελθόν. Ο Αλέξης έχει σπουδάσει σχέδιο, και στην αναζήτηση δουλειάς ,αρνείται να συμβιβαστεί με την άσχημη πραγματικότητα, και να δεχτεί κάποια δουλειά που δεν έχει σχέση μ’ αυτό που σπούδασε. Η Έλλη, η αδερφή της Χριστίνας κι ο πατέρας του Αλέξη, προσπαθούν να τους προσγειώσουν. Όταν ο Αλέξης παρουσιάζει σε κάποιο εργοστάσιο την μακέτα μιας ιδέας του, δεν είναι έτοιμος να δεχτεί την απόρριψη. Έτσι αποκρύπτει την αποτυχία του και λέει στους δικούς του πως τον προσέλαβαν στη θέση του διευθυντού, όμως η Χριστίνα τελικά το ανακαλύπτει. Ο Αλέξης αναγκάζεται να δουλέψει στην οικοδομή, γιατί τα χρέη του πατέρα του τους απειλούν με έξωση. Ένα ατύχημα όμως στην οικοδομή που δουλεύει, στέκεται μοιραίο για τη ζωή του. Γενικές-ιστορικές πληροφορίες: Όταν στο τέλος του 1955 υποβάλλει το έργο στο Εθνικό, ο γενικός διευθυντής Αιμίλιος Χουρμούζιος λέει στον τύπο : «Βρήκα επιτέλους το έργο με το οποίο μπορεί να ξεκινήσει η Δεύτερη Σκηνή» Τον Ιανουάριο του 1956 γίνεται η παράσταση του έργου και τα εγκαίνια της δεύτερης σκηνής του Εθνικού[σημερινή Νέα Σκηνή] Έγινε ταινία το 1966. πηγή:
http://theater.terapad.com/index.cfm?fa=contentGeneric.home

Ζητούμε την κατανόηση σας για την ποιότητα του ήχου του αρχείου εγγραφή έγινε σε κασέτα και είναι εξωτερική। Έγινε από τον λάτρη του ραδιοθεατρου κ. Μέλιο Νίκα, τον οποίο και ευχαριστούμε για μια ακόμη φορά για την παραχώρηση προς επεξεργασία μέρους του αρχείου του

ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ ΤΟΥ ΜΗΤΣΟΥ ΕΥΘΥΜΙΑΔΗ

Ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες θεατρικούς συγγραφείς, γεννήθηκε στην Αθήνα τον Δεκέμβριο του 1945 και σπούδασε νομικά στη Θεσσαλονίκη, που δεν τα τελείωσε ποτέ, γιατί, όπως έλεγε συχνά, «το έβαλα στα πόδια από τη σχολή για να μην αργήσω στο ραντεβού μου με τη λογοτεχνία» H πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο ταυτίστηκε με την επιτυχία. Hταν το 1975, όταν ο Kάρολος Kουν ανέβασε στο υπόγειο του Θεάτρου Tέχνης τους «Προστάτες», ένα σπονδυλωτό θέαμα πάνω στην ξενοκρατία και τις ρίζες της στην ελληνική ιστορία, γεμάτο μουσική και τραγούδια του Χρήστου Λεοντή. Ηταν φανερό ότι ο Μήτσος Ευθυμιάδης το είχε γράψει με έγνοια για την επαφή του με το πλατύ κοινό και με γνώση των κωδίκων των λαϊκών θεαμάτων (από τον μπερντέ του Καραγκιόζη μέχρι τα πανηγύρια). Mετά τους «Προστάτες» ακολούθησαν «O Φώντας» (1977-1978), «O Φονιάς» (1981-83), και «Πέρα από τη νύχτα» το 1997. Ασχολήθηκε με την σκηνοθεσία ανεβάζοντας στο θέατρο «Πολυθέαμα» των Ιωαννίνων τους «Εμιγκρέδες» του Μρόζεκ και τα «Περιμένοντας τον Γκοντό» και «Τέλος του παιχνιδιού» του Μπέκετ, έχει μεταφράσει Αριστοφάνη («Ιππείς») και Αισχύλο («Προμηθέας Δεσμώτης», ενω έχει γράψει και ένα μυθιστόρημα («Μοιραία σχέση»). Πιστός στο λαϊκό θέατρο, συμμετείχε και σε κείμενα επιθεώρησης, για την παράσταση του 1997 στο «Δελφινάριο» με τίτλο «Eλλην εξασθενής».

Προλογίζει ο Μήτσος ΕυθυμιάδηςΠΑΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ΠΟΥ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ:
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΤΑΛΕΙΦΟΣ - ΧΑΡΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ - ΘΟΔΩΡΑΣ ΚΟΥΤΡΑΣ - ΝΤΙΝΟΣ ΜΑΚΡΗΣ - ΘΕΜΗΣ ΜΑΝΕΣΗΣ- ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΤΣΑΦΟΥ - ΜΗΝΑΣ ΧΑΤΖΗΣΑΒΒΑΣ- ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΗΤΡΟΥΣΗΣ - ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΙΟΥΡΓΟΣ- ΒΑΡΒΑΡΑ ΜΑΥΡΟΜΑΤΗ - ΣΙΒΗ ΣΙΔΕΡΗ - ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΒΑΣΙΛΑΚΟΥ- ΚΩΣΤΗΣ ΣΦΥΡΙΚΙΔΗΣ- ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣ- ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΤΑΝΙΔΗΣ

ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΛΕΟΝΤΗΣ
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
ηχογράφηση 1984

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ

Μια φορά κι έναν καιρό στον τόπο τούτο το μικρό
ζούσαν κάτι φουκαράδες, οι ραγιάδες.
Κοτζαμπάσηδες πασάδες και σεβάσμιοι δεσποτάδες
κυβερνούσανε τη χώρα. Καληώρα.

Τη δεκάτη ο τσιφλικάς, δώστου κόψιμο ο πασάς
κι υπαγόρευε το ράσο: «Σφάξε με αγά μ’ ν’ αγιάσω».
Κοτζαμπάσηδες πασάδες και σεβάσμιοι δεσποτάδες
κυβερνούσανε τη χώρα. Καληώρα.

Κι έτσι οι τρεις από κοινού πίναν το αίμα του λαού
αφού τότε τσιφλικάδες ήσανε οι μπουρζουάδες.
Κοτζαμπάσηδες πασάδες και σεβάσμιοι δεσποτάδες
κυβερνούσανε τη χώρα. Καληώρα.

27 Μαρτίου - Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου

Ο εορτασμός της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου καθιερώθηκε το 1962 από το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου (Δ.Ι.Θ.) Γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 27 Μαρτίου από την παγκόσμια θεατρική κοινότητα Το Εκτελεστικό Συμβούλιο του Δ.Ι.Θ. επιλέγει κάθε φορά μια διεθνώς αναγνωρισμένη προσωπικότητα του θεάτρου από μια χώρα-μέλος για να γράψει το μήνυμα το οποίο διαβάζεται σε όλα τα θέατρα και μεταδίδεται από τα ΜΜΕ σε όλον τον κόσμο. Μήνυμα για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου έχουν γράφει οι: Ζαν Κοκτώ, Άρθουρ Μίλλερ, Λώρενς Ολιβιέ, Ζαν Λουι Μπαρώ, Πήτερ Μπρουκ, Πάμπλο Νερούδα, Ευγένιος Ιονέσκο, Λουκινο Βισκόντι, Μάρτιν Εσλιν, Ιάκωβος Καμπανέλλης, Αριαν Μνουσκιν, Ρομπέρ Λεπαζ, Αουγκούστο Μποαλ κ.α.

Φέτος το μήνυμα έγραψε η θεατρική συγγραφέας, ηθοποιός. σκηνοθέτιδα και ακαδημαϊκός θεάτρου . Jessica A. Kaahwa, από την Ουγκάντα.

ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ - Τετάρτη, 23 Μαρτίου, 2011
«Το Τρίτο Κουδούνι», το θέατρο στο ραδιόφωνο του Δευτέρου Προγράμματος 103,7
Επιμέλεια-Παραγωγή εκπομπής: Γιώργος Ν. Ευσταθίου

Από τη Δευτέρα 28 Μαρτίου, μια νέα σειρά εκπομπών θα αρχίσει να μεταδίδεται από το Δεύτερο Πρόγραμμα 103,7, με τον χαρακτηριστικό τίτλο: «ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΚΟΥΔΟΥΝΙ».ΩΡΑ 21.00-23.00

Πρόκειται ουσιαστικά για το ζωντάνεμα μιας παλιάς κι αγαπημένης «συνήθειας» των ακροατών να απολαμβάνουν, όταν οι αντικειμενικές δυσκολίες ή οι συνθήκες δεν το επέτρεπαν, τη μαγεία του θεάτρου μέσω του ραδιοφώνου

http://www.e-tetradio.gr/ar4832el_theatrostodeyteroprogramma.html

ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑΣ ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ ΜΕΛΑ

Παπαφλέσσας

Επίσκεψη στον τόπο θυσίας του Παπαφλέσσα

Για το ραδιόφωνο:
ΣΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑ Ο ΝΙΚΟΣ ΧΑΤΖΙΣΚΟΣ

Χρονολογία Ηχογράφησης 13 Οκτωβρίου 1967

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ ΣΠΥΡΟΣ ΜΗΛΙΩΝΗΣ,
ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΔΟΜΝΑ ΣΑΜΙΟΥ

Παίζουν οι ηθοποιοί: ΤΙΤΙΚΑ ΝΙΚΗΦΟΡΑΚΗ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΕΖΟΣ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΖΑΚΥΝΘΙΝΟΣ, ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΑΚΤΥΛΙΔΗΣ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΚΚΙΝΟΣ, ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ ΡΟΖΑΝ, ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΣΑΓΑΝΕΑΣ, ΙΟΥΛΙΑ ΣΩΤΗΡΑΚΗ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΕΤΡΟΥ, ΝΙΚΟΣ ΧΑΤΖΙΣΚΟΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ, ΤΑΚΗΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΗΣ, ΔΗΜΟΣ ΣΤΑΡΕΝΙΟΣ, ΝΙΚΟΣ ΓΑΡΟΦΑΛΛΟΥ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΕΩΓΛΕΡΗΣ, ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΗΤΣΑΚΗΣ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΙΩΑΚΕΙΜΙΔΗΣ

 

ΟΙ ΦΙΛΟΙ του ΚΩΣΤΑ ΜΟΥΡΣΕΛΑ

Υπάρχει τίποτα το ηρωικό στην τριβή της καθημερινότητας; Καταφατικά απαντά ο κ. Κώστας Μουρσελάς στο καινούριο του έργο "Οι Φίλοι", που ανέβασε το "Θέατρο Τέχνης" στη Λαϊκή του Σκηνή.
Ηρωικό είναι, μας λέει, όταν μπορεί ο μεροκαματιάρης μέσα στη μοχθηρία της δοσοληψίας να συντηρεί το φιλότιμό του ή, όταν το χάνει, να έχει τη δύναμη να το ξαναβρεί…
Μια θεατρική πραγματεία λοιπόν πάνω στην ανθρώπινη συμπεριφορά μέσα σε δεδομένα κοινωνικά πλαίσια επιχειρεί με το έργο του ο κ. Μουρσελάς. Το σύμπτωμα εικονογραφείται πάνω σε διαδικασίες ταξικές, χωρίς τούτο να σημαίνει ότι τυποποιείται το κύρος του ανθρώπινου ήθους με ασπρόμαυρες αξιολογήσεις. Απλώς, η δήλωση της κοινωνικής θέσης είναι ο δραματικός χώρος και ο λόγος της πλοκής…

Τάσος Λιγνάδης


Χρονολογία Ηχογράφησης 27 Σεπτεμβρίου 1982

ΤΕΧΝΙΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ,
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΥΤΣΟΜΥΤΗΣ,
ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΒΙΚΗ ΜΟΥΝΔΡΕΑ,
ΜΟΥΣΙΚΗ ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ,
Παίζουν οι ηθοποιοί: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ, ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΑΚΤΥΛΙΔΗΣ, ΡΕΝΑ ΚΑΛΤΣΑ, ΒΕΡΑ ΚΡΟΥΣΚΑ, ΝΙΚΟΣ ΛΥΚΟΜΗΤΡΟΣ, ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΛΚΩΤΣΗΣ, ΕΛΙΣΣΑΒΕΤ ΡΩΜΑΝΟΥ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΙΤΣΟΠΟΥΛΟΣ.

Ο Κώστας Μουρσελάς γεννήθηκε στον Πειραιά, αλλά εδώ και πάρα πολλά χρόνια ζει στην Αθήνα.Σπούδασε νομικά, αλλά πολύ γρήγορα εγκατέλειψε τη δικηγορία και δούλεψε ως δημόσιος υπάλληλος μέχρι το 1969, οπότε τον απέλυσε η Χούντα. Έκτοτε αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά - και επαγγελματικά - στο γράψιμο. Δεκατεσσάρων ετών έγραψε ένα μυθιστόρημα που όμως χάθηκαν τα ίχνη του.

Λίγο αργότερα άρχισε να γράφει θέατρο και από το 1990 επανήλθε στην πεζογραφία εκδίδοντας το μυθιστόρημα Βαμμένα Κόκκινα Μαλλιά (εκατό εκδόσεις, διακόσιες χιλιάδες βιβλία μέχρι σήμερα).

Ακολούθησαν διηγήματα, νουβέλες, καθώς και το μυθιστόρημα Παιχνίδι των τεσσάρων που το συνέγραψε με Τατσόπουλο - Σκούρτη - Σουρούνη.

Το 2000 εξέδωσε και το τρίτο του μυθιστόρημα με τον τίτλο Κλειστόν λόγω μελαγχολίας (είκοσι εκδόσεις - σαράντα χιλιάδες βιβλία μέχρι τώρα).

Τα Βαμμένα Κόκκινα Μαλλιά έχει μεταφραστεί και εκδοθεί στα γερμανικά, αγγλικά, γαλλικά, τουρκικά, εβραϊκά.

Έγραψε ακόμα μια σειρά αισθητικών δοκιμίων, καθώς και 130 σατιρικά τηλεοπτικά μονόπρακτα με τον τίτλο Εκείνος και… Εκείνος, όπως και πολλές επιφυλλίδες δημοσιευμένες στην εφημερίδα Τα Νέα, με τον τίτλο Κουβεντιάζοντας.

Θεατρικά του έργα παίχτηκαν από θιάσους του Ελεύθερου Θεάτρου, από το Εθνικό Θέατρο, από το Θέατρο Τέχνης, από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, από Δημοτικά Θέατρα, καθώς και από θιάσους του εξωτερικού (Κύπρος, Γαλλία, Γερμανία).

Μερικοί τίτλοι παιγμένων θεατρικών έργων του: Ενυδρείο, Μαχαίρι στο κόκαλο, Ο φίλοι, Το Αυτί του Αλέξανδρου, Η Κυρία δεν πενθεί, Επικίνδυνο Φορτίο, Ω! Τι κόσμος Μπαμπά!, Το δίκανο, Ημιτελής συνουσία κτλ.

Το έργο ΟΙ ΦΙΛΟΙ είναι προσφορά του φίλου του blog Θόδωρου Π, ο οποίος πριν λίγο καιρό μας εμπιστεύτηκε μέρος του αρχείου του με έργα που δεν υπήρχαν στο κοινό "θησαυροφυλάκιό" μας. Η μετατροπή από κασέτα σε mp3 των έργων αυτών,  προχωράει με γρήγορους ρυθμούς. Άλλη μια φορά τον ευχαριστούμε πολύ!

ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΣ ΤΟΥ ΦΡΕΝΤΕΡΙΚ ΛΟΝΣΝΤΕΪΛ

Μια κωμωδία με επιρροές από το γαλλικό μπουλβάρ και με ερωτικό θέμα. Τα ερωτικά μπερδέματα εξάλλου είναι αγαπημένο στοιχείο των κωμωδιών, ξεκινώντας από τον Σαίξπηρ, τον Μολιέρο και τον Γκολντόνι (και παλιότερα) μέχρι και σήμερα βέβαια. Φαίνεται πως η απενεχοποίηση του έρωτα (καθώς κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα ούτε λόγος για την έκφραση τέτοιων συναισθημάτων) όχι μόνο έδωσε θέμα στους θεατρικούς συγγραφείς, αλλά αποτέλεσε και διαρκή πηγή έμπνευσης. Και ο σημερινό μας συγγραφέας «ερωτοτρόπησε» πολλές φορές στα θεατρικά του…

Καλή ακρόαση

ΥΠΟΘΕΣΗ Ο Γουΐλι έχει να αντιμετωπίσει την συμπεριφορά του άτακτου εξηντάρη πατέρα του, που ερωτοτροπεί διαρκώς, αλλά και την τετράμηνη απουσία της αγαπημένης γυναίκας του, Μάργκοτ. Μία άτυχη στιγμή τον οδηγεί να φιλήσει μία νέα κι όμορφη κοπέλα… και μάλιστα - δυστυχώς για αυτόν - μπροστά στα μάτια της Μάργκοτ που μόλις εκείνη τη στιγμή επιστρέφει απροειδοποίητα από το ταξίδι της. Πληγωμένη από το θέαμα αποφασίζει να απομακρυνθεί από τον σύζυγό της… Ενώ ο «ερωτιάρης» πεθερός προσπαθεί να συμβιβάσει την κατάσταση… και να αποφύγει τη πρόταση γάμου της λαίδης Φρίντον, η Μάργκοτ αναγκάζεται να παραδεχτεί πως… ουδείς αναμάρτητος…

ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Μαρία Βυσσούλη
ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Πάνος Παπαευσταθίου
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Γιώργος Γιαννίσης

ΠΑΙΖΟΥΝ: Άννα Κυριακού, Νίκος Απέργης, Δήμος Σταρένιος, Μαίρη Λαλοπούλου, Κούλα Αγαγιώτου, Γιώργος Νέζος, Ντίνα Γιαννακού, Κώστας Παπούλιας, Δημήτρης Κοντογιάννης, Ντίνος Καρύδης, Κώστας Κατσαρόπουλος

ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 1 ώρα και 40 λεπτά
ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ: 1973 (8 Αυγούστου)

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το έργο έχει ηχογραφηθεί πολλά χρόνια πριν σε κασέτα ήχου, καθώς έχει να μεταδοθεί ραδιοφωνικά πολλά χρόνια. Γι’ αυτό λείπουν ελάχιστα δευτερόλεπτα στις αλλαγές της κάθε πλευράς.

Ο Φρέντερικ Λονσντέιλ είναι βρετανός θεατρικός συγγραφέας και γεννήθηκε το 1881 στο Τζέρσεϊ। Το 1908 βρήκε τον Frank Curzon που τον εμπιστεύτηκε και ανέλαβε την παραγωγή της πρώτης του δουλειάς, του μιούζικαλ «The king of Cadonia», ενώ δύο χρόνια αργότερα με τον ίδιο παραγωγό παρουσιάζει το μιούζικαλ «The Balkan Princess». Συνεχίζει με τα έργα «Betty» (1915) και «The Maid of the Mountains» (1917) και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία. Στα χρόνια που περνάνε συνεχίζει τη δημιουργία μιούζικαλ και οπερετών, με μεγάλη επιτυχία. Από το 1923 αρχίζει να γράφει και κωμωδίες πρόζας, όπως οι: Aren't We All? (1923), Spring Cleaning (1925), The Last of Mrs. Cheyney (1925), On Approval (1927) Canaries Sometimes Sing (1929). Πέθανε το στο Λονδίνο το 1954. Ήταν παππούς των ηθοποιών Έντουαρτ και Τζέιμς Φοξ.

Ευχαριστούμε πολύ τον NikosPs τόσο για το έργο, όσο και για το κείμενο

ΟΙΚΟΣ ΕΥΓΗΡΙΑΣ ΤΟΥ ΜΑΝΩΛΗ ΚΟΡΡΕ

"ΑΘΕΜΙΤΟΣ" (η θεατρική σκηνή δικηγόρων Βόλου και συνεργαζομένων)
παρουσιάζει το έργο του Μανόλη Κορρέ: "ΟΙΚΟΣ ΕΥΓΗΡΙΑΣ Η ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΔΥΣΙΣ" -2009-

...Η άθλια ζωή των τροφίμων ενός γηροκομείου που οδηγούνται στο θάνατο από ασιτία αφού τα πολλαπλά χρέη της διεύθυνσης εμποδίζουν τον τακτικό ανεφοδιασμό σε τρόφιμα. Όλα όμως αλλάζουν ξαφνικά, όταν ένα τηλεοπτικό συνεργείο εισβάλει στον κτιριακό χώρο του γηροκομείου για τις ανάγκες μιας διαφήμισης...

Χρονολογία Ηχογράφησης, 12 Απριλίου 1987
Πρώτη εκπομπή: 14 Δεκεμβρίου 1987
Επαναληπτικές εκπομπές: 17 Δεκεμβρίου 1987
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Αλέξης Μίγκας,
ΜΟΥΣΙΚΗ Πλάτων Ανδριτσάκης

Παίζουν οι ηθοποιοί: Γιώργος Χριστόπουλος, Γιάννης Αργύρης, Ζωή Βουδούρη, Γιώργος Νέζος, Τζόλυ Γαρμπή, Χρυσούλα Διαβάτη, Αγγέλα Καζακίδου, Στέλιος Λιονάκης, Μαρία Μοσχολιού, Ελένη Μαυρομάτη, Μελίνα Μποτέλη, Δημήτρης Παπαγιάννης, Στράτος Παχής, Δημήτρης Τζουμάκης, Βασίλης Τσάγκλος, Ρέα Φορτούνα.

Το έργο διασκευάστηκε για την τηλεόραση και με τίτλο «Πωλείται αγάπη» παίχτηκε σαν σίριαλ 13 επεισοδίων των 40 λεπτών - Πρεμιέρα στην ΕΤ1 τη Δευτέρα 30 Μαρτίου 1992

Σενάριο του Μανώλη Κορρέ
Σκηνοθεσία του Σταμάτη Χονδρογιάννη
Μουσική του Χρήστου Λεοντή

Ηθοποιοί Τζένη Ρουσσέα (Όλγα), Νίκος Τζόγιας (Τσίλιος), Σπύρος Λσκαρίδης (Στέλιος), Βασίλης Τσάγκλος (Λούπας), Σπύρος Ολύμπιος (Μούρτος), Ντίνα Κώνστα (Ευανθία), Βασίλης Ανδρονίδης(Βεργής), Κίτυ Αρσένη (Σόφη), Μελίνα Βαμβακά (Μακρή), Μαρούλα Ρώτα (Νάκα),Χρήστος Μάντζαρης (Τρύφων), Δημήτρης Λιγνάδης (Νίκος), Μαρία Σκούντζου (Ρένα)

Το έργο προέρχεται από τη συλλογή του φίλου του blog Μέλιου Νίκα, που για άλλη μια φορά ευχαριστούμε θερμά για το "θησαυρό" που μοιράζεται μαζί μας.

Ο ΗΧΟΣ ΤΟΥ ΚΩΔΩΝΟΣ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΣΚΑΡΙΜΠΑ

Το σημαντικότερο θεατρικό έργο του Γιάννη Σκαρίμπα, γράφτηκε το 1942 μέσα στις άθλιες συνθήκες της κατοχής με αρχικό τίτλο " Η Γυναίκα του Καίσαρος"। Ανέβηκε την ίδια χρονιά από τον ίδιο στην Χαλκίδα, με συμμετοχή του Μάνου Κατράκη। Η κατοχική αυτή παράσταση συνοδεύτηκε και από μια περιπετειώδη συνέχεια. Ο Αργύρης Βαλσαμάς, ένας τοπικός λόγιος που είχε αναλάβει και την σκηνοθεσία του έργου, κατήγγειλε ότι " Η Γυναίκα του Καίσαρος" ήταν αντιγραφή από το θεατρικό έργο του Σόμερσετ Μωμ "Βαμμένο πέπλο". Ο Σκαρίμπας μήνυσε τον συνεργάτη του και στην δίκη που ακολούθησε δικαιώθηκε.
Το δικαστήριο επιδίκασε στον Σκαρίμπα το ποσό των 10.000 δρχ. σαν αποζημίωση, το οποίο ο συγγραφέας δώρισε στο ορφανοτροφείο Χαλκίδας στην μνήμη του Σόμερσετ Μωμ. Το 1951 εκδόθηκε επεξεργασμένο με τίτλο "Ο Ήχος του Κώδωνος". Το 1969 ανεβαίνει από το Σύγχρονο Λαϊκό Θέατρο του Γιώργου Εμιρζά, με βασικούς πρωταγωνιστές τον Κώστα Αρζόγλου, την Νένα Μεντή και την Ειρήνη Εμιρζά. Με την ίδια διανομή γυρίστηκε το १९७६ για το "Θέατρο της Δευτέρας".
Το έργο διαδραματίζεται στην Χαλκίδα και έχει όλα τα χαρακτηριστικά του αστικού
δράματος ηθών με ειρωνική υπόμνηση των παθημάτων του ''άρρενος'' φύλου. Μοιάζει πολύ
με τα σαλονίστικα δράματα που παίζονταν προπολεμικά στα θέατρα της Αθήνας. Προσφέρει
όμως την ευκαιρία στον Σκαρίμπα να κάνει την καταγγελία του για την αλλοτρίωση της
αστικής τάξης και την εξαχρείωση της εξουσίας.

Ένα ζευγάρι στη Χαλκίδα του Γιάννη Σκαρίμπα. Και δίπλα τους ο τρίτος άνθρωπος.
Κρυμμένα μυστικά και πάθη, σε μια επαρχιακή πόλη, που θα οδηγήσουν σε συγκρούσεις και απρόοπτες καταστάσεις. Ένα ατμοσφαιρικό έργο, με την ιδιότυπη γλώσσα του Σκαρίμπα.

Προλογίζει ο Κώστας Γεωργουσόπουλος

ΠΑΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ΠΟΥ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ:
Ειρήνη Εμιρζά,

Γιάννης Κώστογλου,

Κώστας Αρζόγλου,

Ματίνα Καρρά,

Βίκυ Γραμμάτικα,

Ντίνος Μακρής,

Νίκος Πιλάβιος

Ευχαριστούμε τον Γιάννη Χ από την Θεσ/κη τόσο για το έργο όσο και για το κείμενο