Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010

ΤΟ ΔΙΑΒΟΛΟΠΑΙΔΟ ΚΑΙ Η ΚΟΡΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΦΡΑΣΤΟΥ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΔΗ

Τρίπρακτη μουσική κωμωδία του Θεόφραστου Σακελλαρίδη.

Υπόθεση: Ο Ντιντής Σιοραβάντης, που οι γονείς του θεωρούν σοβαρό και μελετηρό φοιτητή --έναν άγγελο--, είναι στην πραγματικότητα ένα "διαβολόπαιδο" που ξενυχτάει στα κέντρα διασκέδασης. Παρασύρει μάλιστα και τον καθηγητή του Συμεώνα, που τον καλύπτει. Στο σπίτι των Σιοραβάντηδων φτάνουν μια μέρα οι κουμπάροι τους Κερναγοί, με σκοπό να παντρέψουν την κόρη τους Ματθίλδη. Θέλουν όμως να της δώσουν για σύζυγο κάποιον "περπατημένο" κι έτσι ο Ντιντής δεν τους κάνει! Στο μεταξύ και η Ματθίλδη δεν πάει πίσω από σκανδαλιές... Τελικά η αλήθεια αποκαλύπτεται και το "διαβολόπαιδο" υπόσχεται να βαδίσει στον ίσιο δρόμο και "ή να γίνει μέγας νομικός και ναν' της Επιστήμης το καμάρι ή που θα γλεντάει απελπιστικώς και θε να μείνει πάντοτε ντουβάρι". Το έργο πρωτοανέβηκε από τον Θίασο Ν. Μηλιάδη. Από Musipedia

Παίζουν: Ανθή Ζαχαράτου Συναδινού, Λέλα Ζωγράφου, Αλίκη Ζωγράφου, Σισίκα Δημητριάδου, Μαρία Μιχαλοπούλου, Παρασκευάς Οικονόμου, Ελευθέριος Τερζής, Γιώργος Πλούτης, Γυναικία Χοροδία του Νίκου Τσιλίφη , Συμφωνική Ορχήστρα ΕΙΡ υπό την δ/νση του Τότη Καραλίβανου.




 
Τρίπρακτη οπερέτα του Θ. Σακελλαρίδη 
Υπόθεση: "Ο Πέτρος παντρεύεται τη Ρίκα Γραικίδου. Όμως η σατανική πεθερά του (που δεν τον θέλει για γαμπρό), εκμεταλλευόμενη διάφορες συμπτώσεις, του υποβάλλει την ιδέα ότι εκείνη ήταν η άγνωστη με την οποία είχε κάποτε μια ερωτική περιπέτεια και ότι η Ρίκα ("η κόρη της καταιγίδας") είναι παιδί του! Επακολουθούν σκηνές "λευκού γάμου". Η Ρίκα υποπτεύεται τον άντρα της ότι τα 'χει με τη χορεύτρια Πλου-πλου (που τη φλερτάρει ο πατέρας της Ανδρέας Γραικίδης, για να ξεφεύγει από την τρομερή γυναίκα του). Ενώ όλα οδηγούν στο διαζύγιο, πάλι από σύμπτωση αποκαλύπτεται η πλεκτάνη, η σατανική πεθερά εξουδετερώνεται και το ζευγάρι αναχωρεί ευτυχισμένο για το ταξίδι του μέλιτος". Ηχογράφηση 1958 Διασκευή για το ραδιόφωνο Μιχάλης Κουνελάκης, 
παίζουν : Λέλα Ζωγράφου, Αλίκη Ζωγράφου, Τζόλη Γαρμπή,Αντωνία Καρατζά, Αριστείδης Παντοζινάκος, Παρασκευάς Οικονόμου,Γεώργιος Πλούτης
 





3 σχόλια:

  1. Καλές οι οπερέτες αλλά τα θεατρικά καλύτερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εγώ πάλι θα πω ότι χαίρομαι ιδιαίτερα για τις οπερέτες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Είναι πολύ ευπρόσδεκτες οι οπερέτες. Τις ακούμε με πολύ ενδιαφέρον, έστω και αποσπασματικά. Θα θέλαμε, εάν είναι εφικτό, να αναρτήσετε κι άλλες. Το μουσικό θέατρο και η οπερέτα υπηρετήθηκε από μεγάλα ονόματα του ελληνικού θεάτρου και της μουσικής. Ο παλιός ελληνικός κινηματογράφος του 1950 και του 1960 πιστεύουμε ότι οφείλει πολλά στην προηγηθείσα ελληνική οπερέτα. Μπράβο σας !

    ΑπάντησηΔιαγραφή

τα σχόλια σας

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.