Υπόθεση: Ένα σπίτι στην εξοχή με τον ωραιότερο βυσσινόκηπο της περιοχής βρίσκεται υπό πώληση και κατάρρευση. Όμως οι επιπόλαιοι μικροαστοί ιδιοκτήτες δεν κάνουν τίποτα για να το σώσουν από την πώληση.
Χάνουν το αγαπημένο τους πατρικό σπίτι και το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να το κοιτούν και να αναπολούν... Να αναβιώνουν τις παιδικές τους αναμνήσεις, να νοσταλγούν τις παλιές ευχάριστες στιγμές, να χορεύουν, να γελούν, να φλερτάρουν... Τίποτα δεν τους κάνει να μετανιώνουν για την απόφασή τους, ακόμα και όταν ακούν τα τσεκούρια να χτυπούν δυνατά και να κόβουν τις αγαπημένες τους βυσσινιές. Mέσα σε αυτό το "ευχάριστο" κλίμα έρχεται να προστεθεί η φιγούρα της ψυχοκόρης του σπιτιού, που προσπαθεί με νύχια και με δόντια, αλλά μάταια, να κρατήσει ζωντανά όλα όσα σε λίγες ώρες θα καταρρεύσουν δίπλα της.
Το θέμα του έργου είναι ο χρόνος και η αλλαγή. Το πέρασμα του χρόνου από την άνοιξη μέχρι το φθινόπωρο δηλώνεται με ακρίβεια, και ο κύκλος του βυσσινόκηπου από την άνθισή του στην καρποφορία και στην καταστροφή του αντιστοιχεί στον κύκλο της χαράς και του πόνου στο μικρόκοσμο μιας οικογένειας.
Το συγκεκριμένο έργο του Τσέχοφ είναι το πιο παρερμηνευμένο σκηνοθετικά. Το τελείωσε με μεγάλη δυσκολία λόγω της φυματίωσης που τον ταλαιπωρούσε στη Γιάλτα, ενώ κατά τη διάρκεια των προβών που παρακολουθούσε στο Θέατρο Τέχνης της Μόσχας επιδεινώθηκε η κατάσταση της υγείας του. Τότε προσπάθησε να εξηγήσει στον Στανισλάφσκι ότι το έργο του είναι κωμωδία και δεν του άρμοζε δραματικό ανέβασμα, αλλά εκείνος δεν τον άκουσε. Λίγους μήνες μετά το δραματικό (!) ανέβασμα του έργου ο Τσέχοφ πέθανε.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Λυκούργος Καλλέργης
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Κώστας Μπάκας
ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Γιάννης Ζουγανέλης
Παίζουν οι ηθοποιοί: Μαίρη Αρώνη, Γιάννης Μόρτζος, Τζέσσυ Παπουτσή, Άννα Ανδριανού, Πέτρος Φυσσούν, Ιάκωβος Ψαρράς, Θάνος Καλλιώρας, Γιώργος Χριστόπουλος, Σοφία Κακαρελίδου, Γιώργος Μοσχίδης, Μίμης Χρυσομάλλης, Γιώργος Μαυρίδης, Νίκος Νικολάου.
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 1 ώρα και 53 λεπτά
ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ: 1975
Χάνουν το αγαπημένο τους πατρικό σπίτι και το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να το κοιτούν και να αναπολούν... Να αναβιώνουν τις παιδικές τους αναμνήσεις, να νοσταλγούν τις παλιές ευχάριστες στιγμές, να χορεύουν, να γελούν, να φλερτάρουν... Τίποτα δεν τους κάνει να μετανιώνουν για την απόφασή τους, ακόμα και όταν ακούν τα τσεκούρια να χτυπούν δυνατά και να κόβουν τις αγαπημένες τους βυσσινιές. Mέσα σε αυτό το "ευχάριστο" κλίμα έρχεται να προστεθεί η φιγούρα της ψυχοκόρης του σπιτιού, που προσπαθεί με νύχια και με δόντια, αλλά μάταια, να κρατήσει ζωντανά όλα όσα σε λίγες ώρες θα καταρρεύσουν δίπλα της.
Το θέμα του έργου είναι ο χρόνος και η αλλαγή. Το πέρασμα του χρόνου από την άνοιξη μέχρι το φθινόπωρο δηλώνεται με ακρίβεια, και ο κύκλος του βυσσινόκηπου από την άνθισή του στην καρποφορία και στην καταστροφή του αντιστοιχεί στον κύκλο της χαράς και του πόνου στο μικρόκοσμο μιας οικογένειας.
Το συγκεκριμένο έργο του Τσέχοφ είναι το πιο παρερμηνευμένο σκηνοθετικά. Το τελείωσε με μεγάλη δυσκολία λόγω της φυματίωσης που τον ταλαιπωρούσε στη Γιάλτα, ενώ κατά τη διάρκεια των προβών που παρακολουθούσε στο Θέατρο Τέχνης της Μόσχας επιδεινώθηκε η κατάσταση της υγείας του. Τότε προσπάθησε να εξηγήσει στον Στανισλάφσκι ότι το έργο του είναι κωμωδία και δεν του άρμοζε δραματικό ανέβασμα, αλλά εκείνος δεν τον άκουσε. Λίγους μήνες μετά το δραματικό (!) ανέβασμα του έργου ο Τσέχοφ πέθανε.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Λυκούργος Καλλέργης
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Κώστας Μπάκας
ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Γιάννης Ζουγανέλης
Παίζουν οι ηθοποιοί: Μαίρη Αρώνη, Γιάννης Μόρτζος, Τζέσσυ Παπουτσή, Άννα Ανδριανού, Πέτρος Φυσσούν, Ιάκωβος Ψαρράς, Θάνος Καλλιώρας, Γιώργος Χριστόπουλος, Σοφία Κακαρελίδου, Γιώργος Μοσχίδης, Μίμης Χρυσομάλλης, Γιώργος Μαυρίδης, Νίκος Νικολάου.
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 1 ώρα και 53 λεπτά
ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ: 1975
Ο βυσσινόκηπος (Μ. Αρώνη)
Ο βυσσινόκηπος (Μ. Αρβανίτη 10/10/2012)
Ο βυσσινόκηπος (Μ. Αρβανίτη 10/10/2012)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
τα σχόλια σας
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.