Αγαπητοί φίλοι του Θεάτρου στο Ραδιόφωνο. Μετά μια σειρά από "βαριές" αναρτήσεις σκεφτήκαμε να ελαφρώσουμε λίγο το ρεπερτόριο, ανεβάζοντας μια κωμωδία με πολύ επίκαιρες εκλογικές προεκτάσεις κι αναφορές, μα και διαχρονικές αξίες.
Ο ΔΟΝ ΚΑΜΗΛΟ είναι ένα απολαυστικό έργο με τον Μίμη Φωτόπουλο στο ρόλο του καθολικού ιερέα και άλλους γνωστούς ηθοποιούς. Κρίσιμη επισήμανση θεωρούμε ότι η φωνή του Μίμη Φωτόπουλου σπάνια έχει αποτυπωθεί σε ραδιοφωνικές εκδοχές θεατρικών έργων, σε αντίθεση με το πλήθος των συμμετοχών της γνωστής φιγούρας στην ελληνική κινηματογραφική τοιχογραφία.
ΔΟΝ ΚΑΜΙΛΟ του Σωτήρη Πατατζή (Giovanni Guareschi )
Σκηνοθεσία: Φώτος Λαμπρινός
Μουσική επιμέλεια: Ιφιγένεια Ευθυμιάτου
Α΄Μετάδοση: 22.12.85
Διάρκεια: 120΄
Σκηνοθεσία: Φώτος Λαμπρινός
Μουσική επιμέλεια: Ιφιγένεια Ευθυμιάτου
Α΄Μετάδοση: 22.12.85
Διάρκεια: 120΄
Παίζουν: Μίμης
Φωτόπουλος, Ελένη Καλλία, Γιάννης Βούρος, Παύλος Χαϊκάλης, Κώστας Κοντογιάννης,
Χρήστος Μωραϊτης, Σταμάτης Τσελέπης, Αλεξάνδρα Παντελάκη, Αλέξανδρος
Αντωνόπουλος, Τζένη Σαμπάνη.
Προλογίζει ο σκηνοθέτης.
Πλοκή: Ιταλία: Ο εν ενεργεία Δήμαρχος Φλουράτος, του χριστιανοδημοκρατικού κόμματος, διεκδικεί γι' άλλη μία τετραετία το Δημαρχιακό θώκο με αντίπαλο του τον - αριστερών πεποιθήσεων - υποψήφιο Δήμαρχο, Πεπόνε. Κινδυνεύοντας οι χριστιανοδημοκράτες να χάσουν τις εκλογές, μηχανεύονται και θέτουν σε εφαρμογή διάφορα πολιτικά κόλπα. Συμπαρασύρουν με το μέρος τους και τον Δον Καμίλο, εκπρόσωπο της εκκλησίας, ώστε να συμβάλλει στη νίκη τους, επισείοντας τον κίνδυνο της από βορράν εισβολής. Τα γεγονότα και οι κωμικές καταστάσεις, εναλλάσσονται τόσο ραγδαία και απρόβλεπτα, που για πρώτη φορά, Δήμαρχος εκλέγεται ο Πεπόνε. Αποτέλεσμα όλων αυτών των εχθροτήτων και αντιπαλοτήτων, είναι να γεννηθεί ένας μεγάλος έρωτας ανάμεσα στο γιο του Πεπόνε και στην ανιψιά του Δον Καμίλο. Και ότι δεν καταφέρνει να κάνει η πολιτική και κομματική αντιπαλότητα, το πετυχαίνει ο έρωτας των δύο παιδιών.
Το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε το 1958 στο θέατρο "Άλφα" από το θίασο του Μίμη Φωτόπουλου και γνώρισε μεγάλη επιτυχία όπου κι αν ξαναπαίχτηκε. Πρόκειται για σάτιρα του πολιτικού φανατισμού που παραμένει πάντα επίκαιρος στη σύγχρονη κοινωνία.
Επιμέλεια: Λήδα Δημητρίου
Καλημέρα! Πολύ ευχάριστη έκπληξη! Το έργο αυτό είναι από τα αγαπημένα μου. Θα σε παρακαλούσα, αν το έχεις, να ανεβάσεις κάποια στιγμή και τη Λοκαντιέρα του Γκολντόνι. Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
ΑπάντησηΔιαγραφή