Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011

Η ΠΑΝΟΡΑΜΙΚΗ ΘΕΑ ΜΙΑΣ ΝΥΧΤΕΡΙΝΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, του Μάριου ΠΟΝΤΙΚΑ


Δυο άντρες βάζουν σαν πρωταρχικό στόχο της ζωής τους την επιβίωση, προσπαθώντας να είναι όσο το δυνατόν πιο προσαρμόσιμοι. Η ζωή είναι σκληρή και για να αντέξει τη μοναξιά, ο καθένας έχει ανάγκη από έναν συνάνθρωπο να του μεταφέρει προκατασκευασμένες εικόνες, την πανοραμική θέα μιας φανταστικής ζωής, που εκτυλίσσεται κατά τη διάρκεια της νυχτερινής εργασίας...


Ερμηνεύουν οι ηθοποιοί:
Μανώλης Μαυροματάκης και Χρήστος Στέργιογλου.



Τό έργο προέρχεται από καταγραφή σε βίντεο της εκπομπής ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΜΟΝΟΠΡΑΚΤΑ και προβλήθηκε στην ΕΤ-1 το 2007.Η σκηνοθεσία ήταν του Τάσου Μπάντη.

Η απομαγνητοφώνηση του έργου και η συνακόλουθη προσφορά του σε αυτή τη μορφή έγινε από τον φίλο του blog Θεόδωρο Π.,τον οποίο και ευχαριστούμε θερμά.


Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2011

ΤΟ ΤΡΟΜΠΟΝΙ, του Μάριου ΠΟΝΤΙΚΑ

Σε μια εποχή πολιτικής καταπίεσης, ο Πελοπίδας προσπαθεί να επιβιώσει παίζοντας τρομπόνι σε μια μπάντα. Όταν ανακαλύπτει ότι η μουσική του χρησιμοποιείται από τις αρχές για να συγκαλύπτει τις κραυγές των βασανιζόμενων συμπολιτών του, έρχεται αντιμέτωπος με ένα εσωτερικό δίλημμα. Η πορεία του βολεμένου μικροαστού προς την πολιτική και κοινωνική συνειδητοποίηση, γίνεται πρόσχημα γι' αυτό το σημαντικό έργο-κριτική του σύγχρονου Έλληνα, που ίσως και να κρύβει, βαθιά μέσα του, έναν επαναστάτη.



Ο Μάριος Ποντίκας, γεννήθηκε στη Μυτιλήνη το 1942, και ανήκει στη γενιά των συγγραφέων που αποτέλεσαν ορόσημο στην ιστορία του νεοελληνικού θεατρικού έργου από τη μεταπολιτευτική εποχή μέχρι το τέλος της δεκαετίας του '80. Το "Τρομπόνι" ανέβηκε για πρώτη φορά λογοκριμένο από τη χούντα το 1973 (Θεατρικό Εργαστήρι της Τέχνης στη Θεσσαλονίκη) και την επομένη χρονιά το ανέβασε ο Αλέξης Μινωτής στο Εθνικό εορτάζοντας της επαναφορά της Δημοκρατίας.

Λαμβάνουν μέρος με τη σειρα που ακούγονται οι ηθοποιοί:

Αφηγητής: Πολύκαρπος Πολυκάρπου
Πελοπίδας: Θύμιος Καρακατσάνης
Ευτυχία: Ντίνα Κώνστα
Α' άνδρας: Νίκος Τσιλούλης
Β' άνδρας: Γιώργος Χριστόπουλος
Γ' άνδρας: Πολύκαρπος Πολυκάρπου
Νοσοκόμα: Πέρη Ποράβου
Καφετζού: Έρση Μαλικένζου
ΜΟΥΣΙΚΗ: Μάνος Λοΐζος
ΡΑΔΙΟΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Γιώργος Μιχαϊλίδης
Η ηχογράφηση του έργου έγινε το 1977
Διάρκεια: 1.41.29


Το έργο, το κείμενο καθώς και η αφίσα είναι προσφορά του Γιάννη Χ. από το πολυτιμότατο αρχείο του. Τον ευχαριστούμε πολύ!



ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ Η ΓΟΝΙΚΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ

Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011

Η ΕΘΝΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΠΟΝΤΙΚΑ


Τόπος δράσης του έργου αποτελεί ο αλληγορικός χώρος της Στρατιωτικής Λέσχης μιας –οποιασδηποτε- επαρχιακής πόλης. Τρεις φαντάροι –ο ένας γύφτος, το «εξιλαστηριο» θύμα και ένας λοχίας- και τρεις γυναίκες μοδίστρες, ετοιμάζουν τον στολισμό μιας αίθουσας για την δεξίωση που θα πραγματοποιηθεί την επομένη με την ευκαιρία μιας εθνικής γιορτής.

Μάριος Ποντίκας
Στη μιάμιση ώρα που διαρκεί το έργο σημειώνονται ένας φόνος και μια γέννα.Και οι φωνές...
Φωνές που υψώνονται, χαμηλώνουν, ουρλιάζουν, ψελλίζουν, μπλέκονται, συγκρούονται και προσπαθούν να εκφράσουν τα ανέκφραστα.
Ένα δίπρακτο κριτικής και καταγγελίας της  ναρκωμένης και αλλοτριωμένης κοινωνικής και εθνικής μας συνείδησης. 
Ο συγγραφέας θέτει υπό  κρίση διαστρεβλωμένες και καπηλευόμενες έννοιες όπως: έθνος, φυλή, πατρίδα, φιλοπατρία, εθνική ταυτότητα.



Ερμηνεύουν με την σειρά που ακούγονται οι ηθοποιοί: Δημήτρης Πουλικάκος, Παύλος Ορκόπουλος. Άννα Μακράκη, Γιώργος Κέντρος, Νίτα Παγώνη, Ράσμη Τσόπελα, Δημήτρης Τζούμακης, Χρήστος Ευθυμίου και Βασίλης Κολοβός. 
Η ηχογράφηση πραγματοποιήθηκε το 1989 σε σκηνοθεσία Χρήστου Σιόπαχα.  


 ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ Η ΓΟΝΙΚΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ   

Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2011

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ του Γιάννη Μαρή



Η μικρή κοινωνία του κοσμικού ξενοδοχείου της επαρχιακής λουτρόπολης αναστατώνεται από την αυτοκτονία της γεροντοκόρης Καρακάση. Σύντομα όμως όλα επανέρχονται στα φυσιολογικά επίπεδα. Οι ένοικοι κουτσομπολεύουν, ερωτεύονται, άλλοι απατούν το έτερόν τους ήμισυ και άλλοι κρύβουν κάποιο μυστικό. Ώσπου... "Η κυρία!... φώναξε λαχανιασμένη. Η κυρία είναι νεκρή στο δωμάτιό της"... Τότε κάνει την εμφάνισή του ο αστυνόμος Μπέκας


ΠΑΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ΠΟΥ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ:

ΡΙΤΑ ΜΟΥΣΟΥΡΗ (κ .Δεσύνα)
ΒΥΡΩΝ ΠΑΛΛΗΣ (κ. Χαρέμης)
ΛΙΝΑ ΜΠΑΜΠΑΤΣΙΑ (μιά κοπέλα)
ΒΑΣΟΣ ΑΝΔΡΟΝΙΔΗΣ (εφοπλιστής Παπαφραγκούλης)
ΜΑΤΙΝΑ ΚΑΡΡΑ (Νέλλη Κορίνη)
ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΣ (ανιψιός της κ. Δεσύνα) 
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ (αστυνόμος Γεωργιάδης) 
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ ( αφηγητής) 
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΟΣΧΙΔΗΣ (αστυνόμος Μπέκας)
ΔΗΜΗΤΡΑ ΒΟΛΟΝΙΝΗ (μια γυναίκα)
ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΝΟΥΡΙΑΣ (κ. Θαλασσινός)

Ραδιοφωνική προσαρμογή: ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ
Ραδιοσκηνοθεσία: ΦΩΤΟΣ ΛΑΜΠΡΙΝΟΣ

ηχογράφηση 1980

Για τον ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΡΗ

Ευχαριστούμε τον Γιάννη Χ από την Θεσ/κη τόσο για το έργο όσο και για το κείμενο.

Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2011

ΟΙ ΓΙΓΑΝΤΕΣ, του Μπάμπη Τσικληρόπουλου

ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ ΧΩΡΙΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ
«ΟΙ ΓΙΓΑΝΤΕΣ», δύο διαφορετικοί χαρακτήρες, ο ΜΗΤΣΑΡΑΣ, μάγκας, παθιασμένος με τις γυναίκες, έστω και επί πληρωμή, και ο ΜΠΟΥΛΗΣ, ευαίσθητος, ντροπαλός και αμαθής με τις γυναίκες, είναι ρακοσυλλέκτες και φίλοι αχώριστοι. Μάθημα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης θα δώσει ο ΜΗΤΣΑΡΑΣ στον άπειρο ΜΠΟΥΛΗ για να.ξεπεράσει τη μαύρη διάθεση που τον πιάνει κάθε χειμώνα. Το προξενιό όμως με την αφράτη ιερόδουλη θα έχει άκαρπο τέλος.
Παίζουν οι ηθοποιοί: Χρήστος Στέργιογλου, Μελέτης Γεωργιάδης και Γιολάντα Μπαλαούρα.

Το έργο που σήμερα αναρτούμε προέρχεται από καταγραφή σε βίντεο της εκπομπής ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΜΟΝΟΠΡΑΚΤΑ και μεταδόθηκε από την ΕΤ1 το 2006. Τη σκηνοθεσία είχε κάνει η Έρση Βασιλικιώτη.

Τετάρτη 5 Ιανουαρίου 2011

Ο ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΛΥΚΟΣ ΤΟΥ Σεργκέι Προκόφιεφ


Εορταστική Ανάρτηση 4η

“Ο Πέτρος και ο Λύκος” με το Δημήτρη Χορν

Δεν υπάρχει πιο δημιουργική διαδικασία απ’ το να μάθεις κάτι μέσα από το παιχνίδι ή ακούγοντας μιαν αλλιώτικη ιστορία. Μιαν ιστορία όπως αυτή του «Πέτρου και του Λύκου».  Ο Σεργκέι Προκόφιεφ έγραψε το 1936 ένα ευρηματικό μουσικό παραμύθι, το οποίο είναι ένα από τα πιο επιτυχημένα συμφωνικά έργα για παιδικό (κι όχι μόνο!) ακροατήριο.
Η επιτυχία του έργου έγκειται στο ότι, αν και παιδαγωγικό και διδακτικό, με στόχο να μυήσει τα παιδιά στα βασικά ηχοχρώματα της ορχήστρας, δεν υστερεί καθόλου σε ποιητικότητα, αυθορμητισμό, απλότητα και φυσικότητα. Ο κάθε ήρωας του παραμυθιού είναι και ένα όργανο ή μία ομάδα οργάνων. Στο μουσικό παραμύθι του Προκόφιεφ το φλάουτο κάνει το πουλί, το όμποε την πάπια, τα έγχορδα εκπροσωπούν το γενναίο Πέτρο, τα κόρνα της ορχήστρας με το βαρύ ήχο τους είναι ο λύκος,, το παιχνιδιάρικο κλαρινέτο γίνεται η γάτα του Πέτρου, και το φαγκότο ο αυστηρός παππούς του. Ενώ η εμφάνιση των κυνηγών συνοδεύεται από τους θριαμβευτικούς ήχους των τυμπάνων.
Την αφήγηση κάμνει ο Δημήτρης Χορν και η ηχογράφηση είναι από την παρουσίαση του έργου, το έτος 1993 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Πρόκειται για την τελευταία επίσημη θεατρική δραστηριότητα του σπουδαίου αυτού ηθοποιού. Παρότι η φωνή του έχει αρχίσει, ήδη, να καταβάλλεται, δεν έχει χάσει τίποτε από τη γοητεία της κι ο σπουδαίος αυτός ηθοποιός ανταποκρίνεται με αρτιότητα στον τελευταίο αυτό «ρόλο» του. 


Η υπόθεση: Ο Πέτρος είναι ένα ορφανό παιδί που ζει σε ένα οχυρωμένο αγροτόσπιτο στην άκρη ενός μεγάλου Ρωσικού δάσους με τον υπερπροστατευτικό Παππού του. Απομονωμένος από τους κατοίκους της πόλης και περιφρονημένος από τα παιδιά του χωριού, ο Πέτρος έχει μόνο δύο φίλους, την Πάπια του και ένα σκανταλιάρικο Πουλί, που τον προτρέπουν να αναζητήσει την περιπέτεια πέρα από τον φράχτη του αγροτόσπιτου. Παρά τις απαγορεύσεις του Παππού, η περιέργεια του Πέτρου τον παρακινεί να πάει παραπέρα. Η πρώτη περιπέτεια λήγει άδοξα και ο Πέτρος αναγκάζεται να γυρίσει στο σπίτι. Αλλά τότε εμφανίζεται ο λύκος έτοιμος να χορτάσει την πείνα του με τα ζώα της αυλής.

Ο Πέτρος δεν μπορεί να μείνει μέσα στην ασφάλεια του σπιτιού, όταν ο κίνδυνος είναι εκεί έξω. Το σκάει με τη βοήθεια του Πουλιού και βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από τα δόντια του Λύκου. Η μάχη μεταξύ τους είναι άγρια. Δυο κυνηγοί ο Χοντρός και ο Γκρινιάρης, εισχωρούν στο δάσος και πέφτουν πάνω στον Πέτρο και τον εξαντλημένο Λύκο. Στην θέα του Λύκου πανικοβάλλονται και αρχίζουν να πυροβολούν προς κάθε κατεύθυνση. Ο Παππούς τρέχει έξω με το όπλο στο χέρι αλλά ο Πέτρος έχει τον έλεγχο των πραγμάτων. Μαζί βάζουν τον Λύκο σε ένα κλουβί και δένουν το κλουβί στην καρότσα του σαραβαλιασμένου αυτοκινήτου του παππού. Ο Λύκος θα πιάσει καλή τιμή στο παζάρι στην πόλη όπου πολύς κόσμος έχει μαζευτεί γύρω απ’ το αυτοκίνητο. Όλοι θαυμάζουν τον Πέτρο που έπιασε τον Λύκο. Το πλήθος γιουχάρει και πειράζει τον κλειδωμένο Λύκο. Μολονότι είναι στο κέντρο της προσοχής επειδή κατάφερε αυτό που δε μπόρεσαν να καταφέρουν οι μεγάλοι, ο Πέτρος καταλαβαίνει τις συνέπειες της πράξης του. Πριν είναι πολύ αργά, ανοίγει το κλουβί. Ο Λύκος τρέχει ανάμεσα στο πανικόβλητο πλήθος και χάνεται στα βάθη του δάσους.
 _________________________________________________________________

Τούτη ήταν η τελευταία «εορταστική ανάρτηση», μια σειρά αναρτήσεων που ξεκίνησαν με αφορμή τον εορτασμό των Χριστουγέννων και συνέπεσαν με τον μαγικό αριθμό των 100.000 επισκέψεων από εσάς. Η ροή των αναρτήσεων κατόπιν τούτης, επιστρέφει στα αμιγώς ραδιοθεατρικά έργα.

Η ομάδα του Radio Theatre εύχεται
ΚΑΛΕΣ ΑΚΡΟΑΣΕΙΣ
&
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ